ทำไมเราถึงรู้สึกดาวน์แบบไม่รู้สาเหตุ

เรารุ้สึกดาวน์แบบไม่มีสาเหตุมานานมากๆ
มันมากๆจะเกิดเองแบบไม่มเหตุผล มันเป็นแบบนี้ตั้งแต่ เริ่ม ม.4 จนตอนนี้ ปวส.2 แล้ว มันไม่มีเป้าหมายในชีวิต ไม่อยากเข้าสังคม ไม่อยากเจอใคร ไม่อยากไปไหนหรือ ใช่ชีวิต ไม่อยากไปเรียนแต่ไม่มีปัญหาทางโรงเรียนเลย มันมีผลกระทบมากๆพยายามข่มใจไปเรียนแต่ มันรู้สึกได้ว่าไม่มีความสุขในการใช้ชีวิตเลย เวลาดาวน์พยายามดึงตัวเองขึ้นมาพยายามมองในแง่บวกเสมอๆ ตั้งคำถามกับตัวเองว่าความสุขคืออะไร ไม่เคยมั่นใจในตัวเองเลย ไวต่อเรื่องต่างๆมาก มันไม่สามรถมีความสุขในสิ่งที่ชอบ หมดหวังไม่คาดหวังอะไรเลย  รู้สึกอะไรก็เก็บไว้ในใจตลอด อยากอยู่เฉยๆตลอดเวลา มันไม่สบายง่ายขึ้น เราไม่รู้คิดว่าเราคิดไปเองหรือป่าว แต่ทางบ้านเค้าบอกว่าเรียกร้องความสนใจเเต่เราก็พยายามอยู่ในกรอบเสมออะไรประมาณนั้นเราอธิบายไม่ถูก