คือผมเเอบชอบเพื่อนผู้ชายตอนอยู่ ม. ต้น ตอนนั้นประมาณ ม.2 มีเพื่อนใหม่เข้ามาเป็นผู้ชาย ผมก็ทักทายตามเพื่อนทักทายกัน ตอนเเรกก็ไม่ได้คิดเรื่องชอบเพศเดียวกันหรอเเต่เพราะเพื่อนคนนี้คนเดียวที่ทำให้ใส่ใจขึ้นมา จนวันนึงเด็กประถมมันเอาก้อนหินมาโยนใส่รังอะไรสักอย่าง ผมก็โดนลูกหลงด้วยกับเพื่อนใหม่เเต่เพื่อนใหม่ผมไม่สนใจตัวเองเลยว่าตัวเองจะเป็นอย่างไงเเต่คอยช่วยผมให้ไม่โดนต่อยจากพวกผึ้ง ผมต้องเข้าโรงบาล เพื่อนคนนั้นก็คอยถามว่าเป็นอย่างไงบ้าง เพื่อนคนนั้น(เป็นเด็กหลังห้อง) เลยจะไปเคลียเด็กที่ทำให้เเต่ผม(เป็นเด็กหน้าห้องหรือเด็กเรียน)บอกว่าไม่เป็นไร จนขึ้น ม.3 เพื่อนคนนั้นก็ลาออกไปโรงเรียน ตอน ม.4 มันมีสอบอะไรนี้เเหละที่ให้โรงเรียนอื่นมาสอบด้วย คราวนี้เพื่อนสนิทผมก็บอกว่าคนที่ผมเเอบชอบเรียก ใจผมพองเลยเเบบพอคุยก็หยอกล้อกันผมก็ โอสถศาลา "ถ้าเราชอบเเกขึ้นมาจะรู้สึกยังไง"เพื่อนคนนั้ตอบว่า "ถ้างั้นคงบอกชอบด้วยเหมือนกัน เเละจะคอยเป็นห่วงตลอดเวลา(มั้ง)"คำตอบนี้ทำให้ผมเดินหนีเเละคินในใจว่าทำไม่เพื่อนคนนั้นต้องย้ายออก ผมลองชอบเลิกกับเเฟนจนทำสำเร็จ
ผมก็ลองถ้าเพื่อนสนิทที่เป็นผู้หญิงว่า "เราเเอบชอบเพื่อน@#$@#อยู่" เพื่อนก็คอยช่วย พอผ่านมาประมาณ4อาทิตย์ พี่ผมก็มีเเฟนเป็นเพศเดียวกันเเละทุกคนในครอบครัวก็ยอมรัก เรื่องเล่า ถ้าผมมีเเฟนเป็นผู้ชายพ่อไม่ยอมอยู่ดี ทำยังไงดี