เพื่อนกันมานาน ใช้คำพูดแบบนี้กันได้เหรอคะ

สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อเลย พอดีเราเริ่มมามีปัญหากับเพื่อนช่วงมหาวิทยาลัย ซึ่งพวกเราเป็นคนต่างจังหวัดทั้งหมด ย้ายมาเรียนกทม.ตอนนี้อยู่หอด้วยกันทุกคน ขอไม่ระบุรายละเอียดมากนะคะ เราเป็นคนผิดก่อนเริ่มทะเลาะเพราะเราผิดคำพูดเพื่อนเรื่องงาน พวกเราจะมีงานพาร์ทไทม์ที่ทำประจำอยู่ที่นึง แต่วันนั้นพวกเราโกหกผู้จัดการว่ามาเข้าชมรมที่มหาวิทยาลัย ซึ่งตัวเพื่อนของเราได้โพสรูปใส่ชุดที่ทำงานลงไอจีและรุ่นน้องที่ทำงานด้วยก็เห็น ซึ่งหนูคิดอยู่แล้วว่าน้องคนนี้ไม่บอกผู้จัดการแน่นอน ซึ่งเพื่อนหนูเขาบอกว่าเราโกหกเพื่อให้เขาไม่น้อยใจว่าเรามาทำงานที่อื่น แต่สำหรับหนู หนูคิดว่ายังไงเราก็มีสิทธิ์ในการทำงาน เราจะเจาะจงที่เดียวไม่ได้ อีกอย่างหนูว่าผู้จัดการเขารู้เพราะเขาผ่านมาเยอะ แต่หนูก็ไม่ได้ขัดอะไรเพื่อนจนกระทั่งหนูเผลอหลุดกับรุ่นน้องที่ทำงาน วันนั้นทั้งวันหนูยังไม่ได้นอน หนูอาจจะเบลอ พูดไม่รู้เรื่อง แต่อันนี้เพื่อนน่าจะคิดว่าหนูอ้าง หนูเลยไม่ได้เอาประโยคนี้มาพูด เพื่อนก็เตือนนะคะว่านัดกันยังไง แต่สรุปก็ไม่ได้โป๊ะอย่างที่คิด ตอนแรกหนูนึกว่าผู้จัดการรู้ เหมือนหนูสื่อสารกับรุ่นน้องผิดก็เลยทำให้เข้าใจผิดกัน หนูก็ไม่ได้คิดอะไรมากจนเพื่อนๆแบบว่าหนูกัน ซึ่งหนูก็ยอมรับและอยู่เงียบๆ จนมาถึงจุดที่หนูจุกมาก ไม่คิดว่าเพื่อนจะพูดออกมา 
   ขอเสริมอีกเรื่องนะคะ คนที่รักหนูเสียหมดแล้ว แล้วเพื่อนก็พูดออกมาว่า "ตั้งแต่ป๊าตายไป ก็เปลี่ยนไปเลยนะ" หนูสะอึกมาก เงียบตลอด แล้วเพื่อนอีกคนก็พูดออกมาอีกว่า "เปลี่ยนอ่ะ แต่ไม่ได้เปลี่ยนในทางที่ดีขึ้น" หนูไม่เข้าใจว่าหนูผิดอะไรมากขนาดนั้น หนูคงเล่าไม่หมดทุกอย่างเพราะมันมีเรื่องยิบย่อยอีกเยอะมาก หนูแค่อยากขอความเห็นจากทุกคนว่าการที่เพื่อนพูดแบบนี้ มันแรงไปมั้ยคะ หนูไม่รู้เลย แต่หนูเสียใจมากจริงๆค่ะที่มันออกมาจากปากเพื่อน ทำไมคนเราทำผิดไม่กี่ครั้งถึงจำกันแม่น พอทำดีถึงไม่เห็นหัวกัน?