มีเพื่อนซี้คู่นึงค่ะเราไม่ได้รู้จักเขาแต่ก็พอจะเคยเห็นเดินผ่านเราไม่เคยทักเขาไม่เคยพูดอะไรกับเขาเขาก็ไม่เคยพูดอะไรกับเราและวันนึงเพื่อนเราที่รู้เรื่องว่า2คนนั้นอคติกับเราโดยไม่รู้สาเหตุเราก็ทราบเรื่องค่ะตอนแรกเราก็ปล่อยไปแต่พอเสร็จแล้วเพื่อนๆหลายๆคนในระดับก็มาบอกเราว่าเขาไปอคติกับคนนู้นคนนี้คนนั้นไปเรื่อยทั้งๆที่ยังไม่ทำอะไรเพียงเพราะเกลียดขี้หน้าบ้าง อ๋อลืมไปค่ะที่เขาไม่ชอบเราเพราะเราโพสต์ของขวัญซึ่งเป็นของที่มีราคาเราเป็บเงินซื้อเองเลยอยากโพสต์ไว้เป็นความทรงจำ เขาเกลียดเพราะเราโพสต์ค่ะ และก็ทุกๆคนก็มาพูดกับเราว่าทนไม่ไหว เหนื่อยอึดอัด ถ้าไม่ทำตามที่2คนนี้สั่งพวกเขาก็จะไปบอกเพื่อนคนอื่นให้มาเกลียดเรา และแล้วเราก็เลยรวบรวมความกล้าที่จะก้าวออกมาพูดกับทุกคนว่ามีใครอึกอัดกับพฤติกรรม2คนนี้บ้างแล้วเราก็รวมกลุ่มกันค่ะ เราไม่ได้รวมกลุ่มกันที่ว่าจะไปด่าหรือต่อว่า2คนนั้น แต่เราจะมาเคลียร์กันค่ะ ทุกคนพิมพ์เคลียร์ปัญหาในใจกันว่าอึดอัดยังไง เราก็พิมพ์ว่า เราแทบไม่รู้จักกันเลยเรารู้ว่าเธอไม่ชอบเราแต่นั้นไม่ใช่ประเด็นประเด็นคือเธออคติกับคนอื่นไปทั้วบางทีเขายังไม่ทำอะไรเลยเธอก็ไม่ชอบเขา เราและเพื่อนๆอยากให้พวกเธอปรับนิสัยนี่ อย่าทำตัวเป็นใหญ่ในห้องและอย่าสั่งคนอื่นเพราะตอนนี้ไม่มีใครกลัวพวกเธอแล้ว เราคิดว่าเธอ2คนปรับไปในทางที่ดีขึ้นได้ อยากให้เธออ่านและพิจารณานะ ขอบคุณที่อ่าน ประมาณนี้ค่ะ ที่เราทำแบบนี้เพราะเราไม่อยากแก้ปํญหาแบบว่าเราไม่ต้องไปยุ่งกับเขาป็ทำตามเขาไปแต่เราอยากแก้ไขปัญหาที่ตรงจุดว่าเราควรคุยกับ2คนนั้นและทำให้2คนนั้นรับรู้ว่าตนเองแย่แค่ไหนและปรับค่ะ และเราก็เล่าให้คุณยายและแม่ฟังเพราะครอบครัวเราไม่มีอะไรปิดกันอยู่แล้วเราเล่าให้พวกท่านฟังแบบนี้พวกท่านบอกไม่ถูกต้องเราไม่ต้องไปยุ่ง หรือเราทำไม่ถูกอะไรยังไงหรอคะ เพราะเราอยากแก้ไขปัญหาค่ะเผื่อถ้าหากเจออีกครั้งเราจะได้ทำตัวถูกค่ะ
ปรึกษาค่ะเรื่องเพื่อนและเราทำแบบนี้ถูกไหม