หนูขอปรึกษาพี่ๆเพื่อนๆนะคะ คือหนูดูแลผู้ป่วยติดเตียงแล้วไม่ได้ไปทำงานที่มีเงินเดือนหนูชอบเก็บบ้านไห้สะอาดแล้วคิดอยากจะทำบุญนอกบ้านบ้างเลยไปกวาดวัดบางครั้งมี่ไปมีความสุขแต่บางครั้งที่ไปขณะทำความสะอาดมันเหนื่อยทำไห้เกิดโทสะ เกิดขี้เกียจ ทั้งเหนื่อยทั้งร้อนทำไห้อาการปิติในบุญเลื่อมใสในสิ่งที่ทำไห้หายไปกลายเป็นทำไปด้วยความอารมณ์ร้อนอยากไห้เสร็จเร็ว แทนคือหนูไปแต่ละครั้งมันต้องรีบด้วยเพราะไม่มีคนเฝ้าบ้านทำยังไงไห้เอาชนะสิ่งเหล่านั้นได้คะ
ทำบุญแล้วจิตมีอกุศลค่ะ