ระบายหน่อยครับ

อยากเริ่มต้นชีวิตใหม่ แต่ทำไมมันถึงพังและตันมากๆ กระทู้ก่อนหน้า เพิ่งเสียแม่ไป แต่ทำไมชีวิตมันเหมือนตายจากไปพร้อมกับแม่ เราเคยเป็นคนที่เก่ง เลี้ยงทั้งครอบครัว แต่พอไม่มีแม่แล้ว ชีวิตมันเหมือนไม่เหลืออ

คือเวลาท้อหรือกำลังอ่อนแอเนี่ยก็เหมือนได้ยินเสียงของตัวเองจากในใจให้ลุกขึ้นสู้ เป็นบุคลิกของคนเข้มแข็งน่ะครับ คือเสียงข้างในใจตัวเองนั้นมองวิธีแก้ไขปัญหาออกหมดเลย เหมือนเป็นอีกบุคลิกนึงของผมเลย คนอื่

ความรู้สึกตอนนี้อธิบายไม่ถูก อยากร้องไห้เผื่อว่าอะไรที่มันอัดอั้นอยู่ในใจจะได้ระบายออกมาบ้าง แต่ทำไม่ได้ ร้องไห้ไม่ออก มันเจ็บจนจุกในใจไปหมดแล้ว มันเคว้ง อยากได้กำลังใจ ......อยากเป็นคนที่เข้มแข็งมาก

ตอนนี้มีปัญหาเรื่องเงินหนักมาก แม่ก็มาป่วย ตอนนี้เป็นเหมือนเสาหลักครอบครัว ลำพังตัวเองทำงานประจำเงินเดือน12000 แต่ภาระค่าใช้จ่ายหนักมาก เหนื่อยมากๆ ท้อมากๆ อยู่ได้ทุกวันนี้เพราะ แม่กับลูกเลย เข้าใจคน

ตอนนี้ไม่ไหวกับชีวิตรักตอนนี้เลย พยายามแก้ปัญหามาตลอดก็ยังไม่ดี เลยอยากตัดสินใจจบทุกอย่าง แต่...... ยอมรับเลย ใจเปาะบางมาก ไม่เข้มแข็งเลย สู้ไม่ไหวเลย ท้อ หมดหวัง ตัน คิดอะไรไม่ออกเลย *เราใช้เงินเ

ยามมีเรื่องไม่สบายใจ...นึกถึงใครเป็นคนแรก คนเราต่อให้เข้มแข็งและแข็งแกร่งแค่ไหน ย่อมต้องมีบ้าง ที่สักครั้ง จะต้องพบเจอกับเรื่องราวที่ไม่สบายใจ ทำให้เป็นทุกข์ หม่นหมอง ไร้รอยยิ้ม จนอยากมีใครสักคนมารับฟ

สวัสดีค่ะเรียนมหาลัยจนปี 4 แล้ว เทอมนี้เจอโปรเจ็คใหญ่ 3 ชิ้นเลยค่ะ เรามักเป็นคนที่ชอบทำงานคนเดียว เพราะถึงแม้ทำงานกลุ่ม ก็เหมือนทำคนเดียวอยู่ดี เวลาทำงานกลุ่มก็มักจะเป็นตัวแบก คอยจัดการทุกอย่าง แบ่งง

ช่วงมรสุมชีวิตนี่มันเหนื่อยและทรมานใจดีนะคับ จะอ่อนแอให้คนรอบข้างเห็นก็กลัวโดนหาว่าเรียกร้องความสนใจ ต้องพยายามไปเข้มแข็งในห้องมึดๆคนเดียว เอาจริงๆแน่ใจแล้วเหรอว่าการมีอยู่ จะไม่ทรมานกว่าการใจไป ท้อเห

ของเรา ส่วนใหญ่จะฮึบ แล้วบอกตัวเองว่า วันนี้ต้องดีกว่ามะวานแน่นอน พลังใจในตอนนี้คือ ดูแลผู้ป่วยโรคไต เท่าที่พลังใจจะสู้ไหว ประคับประคองจิตใจ ให้สงบ ทำงานให้ราบรื่น พยายาม ยิ้มกับตัวเองหน้ากระจกบ้างแ