ระบายหน่อยครับ

แรงกระตุ้นเพื่อครอบครัวหรือเพื่ออนาคต เป็นชนิดที่ “ไม่หายง่าย” ต่อให้เหนื่อย ท้อ หรือเจอกระแสลบ ก็ยังมีเหตุผลให้ลุกขึ้นมาสู้เสมอ

อยากเริ่มต้นชีวิตใหม่ แต่ทำไมมันถึงพังและตันมากๆ กระทู้ก่อนหน้า เพิ่งเสียแม่ไป แต่ทำไมชีวิตมันเหมือนตายจากไปพร้อมกับแม่ เราเคยเป็นคนที่เก่ง เลี้ยงทั้งครอบครัว แต่พอไม่มีแม่แล้ว ชีวิตมันเหมือนไม่เหลืออ

ยายเราเป็นเบาหวาน เมื่อปีที่แล้วเป็นแผลที่เท้าแล้วรักษาไม่หายเลยได้ตัดนิ้วไป1นิ้วข้างขวาปีที่แล้วเราก็เฝ้าอาการแกก็ไม่ได้แย่เลยมีแค่อาการปวดแกยังลุกได้อะไรได้ปกติมาปีนี้เท้าข้างขวาเราก็ไม่รู้แกเป็นอะไ

ตอนนี้ไม่ไหวกับชีวิตรักตอนนี้เลย พยายามแก้ปัญหามาตลอดก็ยังไม่ดี เลยอยากตัดสินใจจบทุกอย่าง แต่...... ยอมรับเลย ใจเปาะบางมาก ไม่เข้มแข็งเลย สู้ไม่ไหวเลย ท้อ หมดหวัง ตัน คิดอะไรไม่ออกเลย *เราใช้เงินเ

ยามมีเรื่องไม่สบายใจ...นึกถึงใครเป็นคนแรก คนเราต่อให้เข้มแข็งและแข็งแกร่งแค่ไหน ย่อมต้องมีบ้าง ที่สักครั้ง จะต้องพบเจอกับเรื่องราวที่ไม่สบายใจ ทำให้เป็นทุกข์ หม่นหมอง ไร้รอยยิ้ม จนอยากมีใครสักคนมารับฟ

คือเวลาท้อหรือกำลังอ่อนแอเนี่ยก็เหมือนได้ยินเสียงของตัวเองจากในใจให้ลุกขึ้นสู้ เป็นบุคลิกของคนเข้มแข็งน่ะครับ คือเสียงข้างในใจตัวเองนั้นมองวิธีแก้ไขปัญหาออกหมดเลย เหมือนเป็นอีกบุคลิกนึงของผมเลย คนอื่

อยากระบายครับ. คือผมผิดหวังมามากพอที่จะทนกับอะไรแทนที่ผมจะเข้มแข็งแต่กับอ่อนแอลงทุกวัน ไม่รู้จะทำไร. เรียนก็ไม่ได้เรียน คือผิดหวังในอะไรที่หลายอย่างเกิน. ท้อกับชีวิต ตกงานไปอีก ต้องรับภาระอีกหลายอย่าง