สวัสดีค่ะทุกคน เรามีเรื่องมาปรึกษา คือ ช่วงแรกๆที่เราคบกันแฟนเราน่ารักมากดูแล เอาใจใส่ พูดจาดีทุกอย่าง พอเราคบกันได้ 3 เดือน เราหมั้นหมายกัน ตอนนั้นก็ไม่รู้ใจตัวเองเหมือนกันว่า ทำไมตัวเองตอบตกลงอย่างเร็ว เวลาผ่านไปสักช่วงโควิดประมาณ 3 เดือนถัดไปแฟนเริ่มออกอาการโดยการพูดจาแรงๆใส่ เช่น ไม่แหกตาดูหรอ ไม่มีสมองหรอ คนอย่างกินแบรนด์ก็ไม่ฉลาด แต่ทำไมตอนนั้นถึงไม่รับรู้ถึงความรุนแรงของคำพูดของเขาเลย  และเป็นช่วงที่ตกงานทั้งสองเราก็หางานทำกัน หางานขายของตามตลาดนัด ลงของที่ไว้ขายเสร็จตอนแรกช่วยขายกันดี พอหลังๆเขาไม่ช่วยขาย ไม่สนใจ สนใจแต่เพื่อนข้างร้านให้เราทำอยู่คนเดียวสูบบุหรี่อย่างเดียว จนแม่ของเราเริ่มบ่นว่าตอนยังไม่แต่งงานยังใช้ขนาดนี้ หลังแต่งจะเป็นยังไงเราก็ไม่สนใจคำพูดของแม่ เขาน่าจะเครียดเพราะมเงินผ่อนรถไม่มี เงินจ่ายแชร์ไม่มี เขาอาจจะเครียดเลยด่าว่าเราแรงๆ แต่มันไม่ใช่ที่จะมาทำร้ายด้วยคำพูดแรงๆแบบนั้น สุดท้ายเราไม่สนใจเราตัดสินใจแต่งงานกันภายใน 1 ปีที่คบหากัน ตอบตกลงแต่งเร็วมาก หลังแต่ง 3 เดือนมีลูกเลย หลังจากมีลูกเราก็ทะเลาะกันแรงเขวี้ยงของกันใส่ไปมา จนคิดว่ากูอยู่คนเดียวกาได้ สุดท้ายทิ้งไม่ลงเพราะคำว่าลูก จนปัจจุบันเขาก็พูดแรงน้อยลงแต่ทำท่าทีขี้เอาแต่ใจ ทำเสียอารมณ์ โมโหร้าย ไม่ถูกใจก็เดินออกจากบ้านด้วยท่าทางโมโห ไม่ชอบครอบครัวของเราเอง ไม่ชอบงานที่ทำอยู่คือขายของตามตลาดนัด คือเวลาไปขายของจะไม่ใส่ใจลงไป คิดจะได้ตังค์อย่างเดียว คิดจะเอาธุรกิจของฝ่ายหญิง ชอบโอ้อวดให้กับคนทางบ้านเขาฟังว่าเขานั้นอยู่ดีกินดี ทางบ้านเรามีธุรกิจให้ทำ ทั้งๆที่จริงฝ่ายบ้านผู้ชายต้องมีธุรกิจเพื่อให้ผู้หญิงทำ เหนื่อยมากเลยตอนนี้อยากเลิกมากกกกก ไม่รู้จะออกมายังไงตอนนี้เข้าปีที่ 3 ที่คบกัน อีกอย่างเขาอ่านหนังสือไม่ออกจนเราไม่คิดอะไรถึงจุดนั้นของเขาเลย เรารักเขามากหรือเราใส่ซื่อเกินไป  ทำยังไงต่อดีค่ะ อยากเลิกแต่สงสารลูก ยิ่งอยู่ไปการกระทำเก่าๆของเขาก็วนเวียนตลอด และคิดตลอดว่ากูเอามันมาทำผัวได้ยังไง???