อยู่กับคนที่ Toxic ในที่ทำงาน

สวัสดีครับ ก่อนอื่นผมขอแนะนำตัวก่อนครับ ปัจจุบันผมอายุ 28ปี ทำงานที่ปัจจุบันมา 3ปีแล้วครับ งานเกี่ยวกับโรงงานอุตสาหกรรม
เริ่มแรกเลยนะครับ ผมเข้าทำงานในแผนกนึง ซึ่งผมรู้สึกว่าโชคดีอย่างนึงครับเนื่องจากหัวหน้าแผนกเป็นรุ่นพี่มหาลัยที่ผมรู้จักครับ(ไม่ได้สนิทมากนะครับ) อายุมากกว่าผม 1 ปี เป็นผู้หญิงครับ ผมก็สบายใจที่อย่างน้อยมีคนที่ผมรู้จัก ลดความตื่นเต้นในการเข้าทำงานวันแรกได้ดีเลยครับ
     -ช่วง4เดือนแรก(ช่วงทดลองงาน) ที่เข้ามาทำงาน หัวหน้าให้ผมอ่านคู่มือการทำงานทั่วไปครับ มีการสอนงานปกติ ต้องอธิบายก่อนนะครับว่างานในแผนกที่ผมทำงานอยู่งานไม่เยอะมากครับ หัวหน้าเลยให้ผมไปเรียนรู้งานจากแผนกอื่นด้วย(เนื่องจากหัวหน้าผมคุม 2 แผนกครับ) ผมก็ไป แต่ปัญหามันเริ่มตั้งแต่ช่วงแรกๆที่เริ่มทำงานเลยครับ คือ หัวหน้าผมเค้าสอนงาน เค้าจะบอกผมว่ามีอะไรไม่เข้าใจให้ถาม ผมถาม 2-3 คำถาม เค้าเริ่มทำหน้าไม่พอใจ หงุดหงิดใส่ ผมก็เลยมีความรู้สึกว่า เค้าเป็นอะไร บางครั้งถามแล้วไม่ตอบ ทำเป็นไม่ได้ยินทั้งๆที่อยู่ในออฟฟิศกัน 2 คนครับ โต้ะก็นั่งใกล้กัน ผมเลยไม่อยากถามเค้าอีก กลายเป็นความอึดอัดเกิดขึ้น ยกตัวอย่างเหตุการณ์ที่ไม่เกี่ยวกับงาน ตอเช้าเข้ามาในออฟฟิศ ผมก็หาเรื่องชวนคุยกับคนอื่น เช่น วันนี้อากาศดีจังเลย คนอื่นเค้าก็ตอบผมปกติครับ แต่พอผมถามหัวหน้าผม เค้ากลับมองหน้าผมเเล้วเงียบ แล้วทำหน้าบูดบึ้ง ผมก็ไปต่อไม่เป็นเลยครับ จากนั้นต่างคนต่างเงียบเลย
หลังช่วง 4 เดือน ก็มีการประเมินช่วงทดลองงาน หัวหน้าผมก็ให้ผมสรุปงานที่ไปดูมา รวม 3 แผนกครับ ผมก็เขียนสรุปให้เค้าดู สรุปคือ ที่ผมเขียนสรุปไปถูกต้องทุกอย่างของงานทั้ง 3 แผนก รวมถึงแผนกของผมเองด้วยครับ ทีนี้HR เค้าก็เรียกผมไปดูผลประเมินจากหัวหน้า ผจกโรงงาน โดยหัวหน้าผมเขียนในข้อเสียของผมคือ ผมไม่ค่อยถามเค้าครับ และก็ผมไม่รู้จักเรียงลำดับความสำคัญของงานครับ ผมขออธิบายในส่วนของผมนะครับอย่างแรกเหตุผลคือข้างต้นที่ผมเล่าเลย ส่วนข้อหลังคือ บางวันที่ไม่มีงานในแผนก ผมนั่งเฉยๆ ตั้งแต่ 08.00-10.00 น. ผมเลยถามหัวหน้าผมว่า วันนี้งานในแผนกมีอะไรทำมั้ย แกก็มองผมนิ่งๆ โดยที่แกเล่นโทรศัพท์อยู่ครับ จากนั้นแกก็ตอบผมว่า ไม่มี ผมเลยบอกว่างั้นผมลงไปช่วยงานแผนกอื่นนะ แกก็ไม่ตอบอะไรครับ ผมเลยไปทำงานช่วยแผนกอื่น พอผมเข้ามาในออฟฟิศแกก็ทำงานอะไรไม่รู้ครับ ซึ่งไม่ใช่งานรูทีนในแผนกที่ทำประจำ ผมก็ถามว่า ทำอะไร แกไม่ตอบ ยังทำหน้าตาบูดบึ้ง แต่ผมก็ไปช่วยแกทั้งๆที่แกไม่พูดอะไรกับผม ซึ่งผมมารู้ทีหลังว่างานที่แกทำคืองานที่แกได้รับมอบหมายมาจาก ผจก โรงงาน แต่แกไม่ได้บอกผม ถ้าแกจะทำจริงๆช่วงเช้าที่แกนั่งเล่น ทรศ ทำไมไม่ทำครับ ผมก็ถามแล้วด้วยแต่บอกว่า ไม่มี เป็นแบบนี้อยู่ประจำครับ หลายครั้งผมถามก็ตอบผมแบบพูดอะไรไม่รุ้ครับ พูดเบาๆ เหมือนไม่อยากคุยกับผม(ปกติเป็นคนพูดเสียงดัง) ผมอึดอัดมาก คิดว่าผ่านโปรคงได้ลาออกแน่ๆ แต่ผมก็คิดว่าปมอาจจะอดทนไม่พอ เพราะทำงานที่ไหนก็เจอคนแบบนี้ ผมเลยจะลองทนดูสักตั้ง
       -ช่วง1ปีแรก ก็เป็นแบบนี้ วนลูปเดิมๆครับ พอเค้าอารมณ์ดี ก็ชวนผมคุยปกติ แต่อารมณ์ไม่ดีก็เงียบไม่คุยกับผม หน้าบูดทั้งวัน ผมอึดอัดมากครับ เลิกงานไปก็ได้แต่เก็บเอาไปคิดว่า ผมทำไรผิด ทำไรไม่ถูกใจเค้ารึป่าว เหนื่อยมากครับ แต่อาศัยเวลาที่งานในแผนกตัวเองไม่มี ผมก็ไปช่วยงานแผนกอื่น ซึ่งผมเข้าได้กับทุกคนในแผนกอื่นนะครับ ผมเลยตัดสินใจว่าครบปี อาจจะลาออกถ้ายังเป็นอย่างนี้อยู่ ผมไม่ไหวครับบั่นทอนจิตใจ เสียสุขภาพจิตมาก แต่ผมก็ทนต่อครับเนื่องจาก ภาระที่มี และใกล้บ้าน ประหยัดได้หลายอย่างเลย รวมถึง งานก็ไม่หนัก เงินโอเค แต่อยู่ที่หัวหน้าคนเดียวนี่ล่ะครับ
      -ช่วงปีที่2 ก็เริ่มดีขึ้นครับ หงุดหงิดใส่ผมน้อยลง แต่ก็มีนะครับ บางครั้งผมไม่ไหว เลยไปถามคนแผนกอื่นว่าเค้าเจอแบบผมมั้ย คนอื่นเค้าพูดเป็นเสียงเดียวกันเลยว่า เค้าก็ไม่ได้เชื่อคำพูดผมนะครับแต่คนก่อนๆ ที่ลาออกไป พูดเหมือนผมเป้ะเลย เจอทุกคน ทนอยู่กันไม่ถึงปีซักคน ทนไม่ไหวออกก่อน มีแค่ผมนี่ล่ะครับที่ครบปี บางคนมาทำงานวันเดียวเจอหัวหน้าแบบนี้ก็ไปครับ จากนั้นแผนกผมได้มีพนักงานใหม่เข้ามา ซึ่งหัวหน้าพูดกับผมดีขึ้นครับ แต่แกไม่พูดกับน้องใหม่เลย งานทุกอย่างผมต้องสอนงาน โดยที่หัวหน้าให้เหตุผลว่า เค้าเข้าหาคนไม่เป็นครับ ไม่รู้จะเริ่มคุยกบคนที่ไม่รู้จักยังไง(แต่แกพูดดีกับคนในออฟฟิศใหญ่นะครับ ดูพูดเก่งด้วย) สรุปน้องใหม่ก็มาถามผมตั้งแต่วันแรกที่มาทำงานเลยครับว่า หัวหน้าเค้าเป็นอะไร ผมก็ได้แต่ตอบว่า ผมก็เจอมาเหมือนกัน
หัวหน้าเค้าก็จะบ่นน้องใหม่ให้ผมฟัง เหมือนเค้าทำอะไรไม่ถูกใจน่ะครับ แบบขัดหูขัดตาเค้า แต่สำหรับผม เค้าก็ไม่ผิดอะไรนะครับ เช่น เวลาพัก น้องใหม่เล่น ทรศ หัวหน้าก็จะเเซะเค้าครับว่า เล่นแต่ ทรศ ผมได้ยินแล้วผมก็แค่ฟังไปอย่างนั้นล่ะครับ อีกอย่างหัวหน้าผมเค้าจะเป็นคนที่ ทุกอย่างต้องทำตามที่เค้าคิด เช่น เค้าคิดว่า 1+1=2 แต่พวกผม 3-1=2 หรือ 4-2=2 เหมือนกันมั้ยครับ ผลลัพธ์ได้เท่ากัน แต่แกไม่พอใจครับ ผมเลยตัดปัญหาทำตามแกให้จบๆ แต่แกก็จะพูดว่า ไม่รู้จัดคิดครับ พอเราคิดเเล้วทำแกก็บอกไม่รู้จักถาม ผมเลยอึดอัดตรงนี้มาก
      -ช่วงปีที่3 ก็เหมือนเดิมครับ แต่ดีที่ผมยังมีน้องใหม่ที่เอาไว้คุยระบายได้ครับ แต่ก็เหนื่อยใจมากเหมือนกันครับ
ผมเลยอยากสอบถามวิธีที่จะอยู่ยังไงกับคนแบบนี้ดีครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่