ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่าจะเขียนหัวข้อกระทู้นี้ยังไงดี
คือ.... เราคบกับแฟนซึ่งอยู่ห้องเดียวกันและแฟนชอบมาอยู่ด้วยตลอด ซึ่งเราก็อยากบอกไปว่าอยากใช้เวลากับเพื่อนบ้าง แต่ด้วยความที่เป็นคนบอกตรงๆไม่ค่อยเป็นเลยไม่ได้บอกไป เราก้เลยอยู่แบบนั้นไปเรื่อยๆ
จนวันหนึ่งเริ่มไม่ไหวแบบมันไม่เชิงไม่ชอบนะที่เค้าอยู่ด้วย แต่ว่าเค้าอยู่กับเราตลอดเลย ทั้งเดินไปเรียน กินข้าว หรือเดินไปจะกลับบ้าน (อาจจะเพราะเราเป็นคนติดเพื่อนด้วยมั้งคะ)เลยรู้สึกว่า เห้ย~ถ้าอยู่แบบนี้ต่อไปเราอาจจะห่างจากกลุ่มเพื่อน เราเลยตัดสินใจบิกเค้าไปว่าเราอยากอยู่กับเพื่อนบ้าง อยากกินข้าวกับกลุ่มเพื่อน เดินไปกันกลุ่มเพื่อน
และก้จริงเพราะตอนนี้มันทำให้เราเข้ากับกลุ่มเพื่อนไม่ค่อยได้ แต่ก็ยังคุยกันนะแต่ไม่เหมือนเมื่อก่อนที่ไปไหนตลอด (เนื่องจากโรงเรียนเราไม่มีห้องประจำทำให้ต้องเดินไปเรียนตลอด) ทำให้ตอนนี้เราไม่มีเพื่อนไปกินข้าวหรือเดินไปเรียนที่ห้องอื่น
ซึ่งมันก็ไปเรื่องอื่นด้วยเช่น การทำงานกลุ่มที่ตอนนี้มันกลายเป็นว่าเราไม่มีกลุ่มงานที่แน่นอน ไปกลุ่มอื่นเรื่อยๆ
เราเลยไม่รู้ทำยังไงดีแบบสมองมันว่างมาก หรือเราอยู่อย่างงี้ไปเรื่อยๆดีมันอาจจะดีขึ้น
แฟนชอบอยู่ด้วยตลอด จนเราเริ่มห่างจากกลุ่มเพื่อน
คือ.... เราคบกับแฟนซึ่งอยู่ห้องเดียวกันและแฟนชอบมาอยู่ด้วยตลอด ซึ่งเราก็อยากบอกไปว่าอยากใช้เวลากับเพื่อนบ้าง แต่ด้วยความที่เป็นคนบอกตรงๆไม่ค่อยเป็นเลยไม่ได้บอกไป เราก้เลยอยู่แบบนั้นไปเรื่อยๆ
จนวันหนึ่งเริ่มไม่ไหวแบบมันไม่เชิงไม่ชอบนะที่เค้าอยู่ด้วย แต่ว่าเค้าอยู่กับเราตลอดเลย ทั้งเดินไปเรียน กินข้าว หรือเดินไปจะกลับบ้าน (อาจจะเพราะเราเป็นคนติดเพื่อนด้วยมั้งคะ)เลยรู้สึกว่า เห้ย~ถ้าอยู่แบบนี้ต่อไปเราอาจจะห่างจากกลุ่มเพื่อน เราเลยตัดสินใจบิกเค้าไปว่าเราอยากอยู่กับเพื่อนบ้าง อยากกินข้าวกับกลุ่มเพื่อน เดินไปกันกลุ่มเพื่อน
และก้จริงเพราะตอนนี้มันทำให้เราเข้ากับกลุ่มเพื่อนไม่ค่อยได้ แต่ก็ยังคุยกันนะแต่ไม่เหมือนเมื่อก่อนที่ไปไหนตลอด (เนื่องจากโรงเรียนเราไม่มีห้องประจำทำให้ต้องเดินไปเรียนตลอด) ทำให้ตอนนี้เราไม่มีเพื่อนไปกินข้าวหรือเดินไปเรียนที่ห้องอื่น
ซึ่งมันก็ไปเรื่องอื่นด้วยเช่น การทำงานกลุ่มที่ตอนนี้มันกลายเป็นว่าเราไม่มีกลุ่มงานที่แน่นอน ไปกลุ่มอื่นเรื่อยๆ
เราเลยไม่รู้ทำยังไงดีแบบสมองมันว่างมาก หรือเราอยู่อย่างงี้ไปเรื่อยๆดีมันอาจจะดีขึ้น