1.ฉากแรกเลยงานศพกษัตริย์ทิชาร่า ทำไมประชาชนเต้นกันเฉยเลย ครอบครัวเศร้ากัน ประชาชนเต้นกันอย่างสนุกสนาน งงเลย 
2.ตอนช่วยชูรีออกมาได้ และโดนบุกเสร็จ อยากให้ชูรีเจ็บหนัก อยากให้ราชินีไม่ตาย และไป un เรียกประชุม un ฉุกเฉินขอความช่วยเหลือว่าจะถูกประเทศอื่นบุก บอกความจริงทั้งหมดว่ามี ทาโรคาน ประเทศลับแลมีไวแบเนียม เรือก็ไม่ใช่ฝีมือเรา ยอมแรกการค้าไวแบเนียมกับการคุ้มครอง ช็อตพูดกับองค์รักษ์ นั้นนะเอามาใช้ใน un แทน ข้าเสียทุกอย่างไปหมดแล้ว ข้ายอมแรกทุกอย่างไปหมดแล้ว ท่านทั้งหลายช่วยเหลือเราได้ไหม un ตอบรับ อเมริกานำทัพปกป้องวากันดา จับกุมตัวนายมอร์ ที่มาบุกโจมตี บุกกวาดล้างจับกลุ่มชาวทาโรคานที่เมืองใต้น้ำ สำรวจขุดเจาะไวแบเนียม ศึกสุดท้ายคงอลังการดี มันดูเรียวดีดัวย วากันดาดูอาวุธน้อยเครื่องบินมีไม่กี่ลำเองไม่น่าจะชนะได้แบบในหนังมันดูง่ายไป เอนเคดิตเอาเป็น ไอรอนฮาร์ทสร้างดอกไม้เอาให้ชูรีกิน ตัดจบ เบื่อมุกลูกแล้วมีลูกกันทุกคนเลยแหะ

ไม่รู้สิ อยากเห็นความสินหวังกว่านี้ สินหวังสุดๆ หมดหนทาง จนตรอก  ยอมแลกทุกอย่าง ยอมศิโรราบ ต่อประชาคมโลก ของวากันดา การตายของราชินีมันยังเศร้าไม่พอ การลดทอนศักดิ์ศรีของความเป็นที่หนึ่ง มันดูอิมแพคกว่า แล้วมันก็เปิดโลกขึ้น ชาวโลกรู้ถึงชาวใต้น้ำ และโดนบังคับเปิดประเทศ มันดูยิ่งใหญ่ ข่าวใหญ่ ดีกว่าจบแบบชาวโลกไม่รู้ มันดูอึดอัด ไวแบเนียมแพร่กระจาย หาง่ายขึ้น เล่นอะไรได้อีกเยอะ ดูมีอะไรต่อ จบแบบนี้ ไวแบเนียมก็โดนกักอยู่ที่วากันดาที่เดิม