ผมรักเขามากเลยครับ มากกว่าตัวผมอีก ผมอยากรู้สาเหตุทำไมเขาถึงเลิกกับผม ก่อนหน้านั้นก็มีทะเลาะกันหลายเรื่อง เรื่องคุยกับเพื่อนของแฟนผม เขาเป็นเพื่อนร่วมมหาลัยกับแฟนผมเอง ซึ่งเขาคุยกันเรื่องงาน แต่ผมหึง แค่คุยเรื่องงานผมไม่ว่า แต่นี้คุยกันแบบชอบใจกัน ซึ่งผมไม่ชอบ ตอนนั้นผมก็งอนเธอ แต่เธอไม่ง้อผมเลย ปล่อยให้ผมหายงอนเองตลอด ปล่อยให้ผมอยู่แบบนั้นตลอดเลย ไม่ค่อยจะปรับตัวเข้าหาผมบ้างเลย😔 ผมอยากให้เขาง้อผมบ้าง เอาใจผมหน่อยแค่นี้เอง ผมก็หายน้อยใจแล้วถ้าเขาเข้ามาง้อมากอดผม ในตอนที่ผมเป็นแบบนี้  แล้วผมก็เป็นคนแบบนี้มาตลอดครับ ผมเป็นคนขี้น้อยใจแฟน หาเรื่องทะเลาะตลอดครับ เพราะผมคิดมากแต่เรื่องเธอตลอด กังวลเรื่องเธอตลอดไม่ว่าเธอจะทำอะไรผมก็กังวล ที่ผมเป็นแบบนี้ก็เพราะรักเธอมาก ถ้าผมไม่รัก ไม่แคร์ คงไม่งอแงแบบนี้หรอกครับ😔 หลังจากนั้นเธอก็มาส่งผมที่บ้าน เพราะตอนนั้นผมอยู่กับเธอที่หอ ตอนนั้นเธอจะกลับบ้าน เธอมาส่งผมตอนกลางคืน แล้วก็นอนที่บ้านผม แล้วตอนเช้าเธอก็ไป ก่อนเธอจะกลับบ้านผมก็อยากกอดเธอ อยากจุ้บเธอ ก็เลยกอดและจุ้บเธอ แล้วผมก็ไปส่งเธอครึ่งทาง ในใจผมคือไม่อยากเห็นภาพที่เธอไปจากผมเลย ไม่อยากเห็นเธอกลับไปคนเดียวเลย เพราะปกติผมไปไหนกับเธอตลอด ซึ่งมีวันนั้นที่เธอไปคนเดียว ตอนที่ผมมาส่งเธอครึ่งทางแล้ว ผมก็พาเธอไปเติมลมยางรถของเธอ แล้วผมจอดรถอยู่ฝั่งตรงข้าม เธอเติมลมเสร็จ ผมกวักมือเรียกเธอมาคุย เธอบอกให้ผมรอเธอกลับมานะ ผมก็เลยตอบกลับไปว่า "โอเคเค้าจะรอเองกลับมานะ เค้าจะทำงานรอเองกลับมานะ" แล้วเธอก็บอกกับผมว่า เธอจะมารับผม แล้วผมก็บอกไปแล้วนะ บายบ๊ายๆ เธอก็ตอบว่า บายบ๊าย ขับรถดีๆนะ ตอนที่ผมได้ยินคำว่า บายบ๊าย ทำเอาผมเกือบร้องไห้ แล้วเธอก็ขับรถไป ผมก็หันกลับไปมองด้วยความเสียใจ ที่ผมไม่อยากเห็นแบบนี้เลย ตอนที่เธอหันหลังแล้วกลับไปคนเดียว แล้วผมก็กลับบ้าน ตอนที่ขับรถกลับบ้าน ผมก็เกือบจะร้องไห้😔 ผมคิดถึงเธอตลอดเวลา คือไม่อยากห่างกับเธอเลย ตอนที่เธอกลับบ้านไปแล้ว เธอก็ติดต่อกับผมน้อยลง แล้วก็มาบอกเลิกกับผม เธอบอกว่าพี่ชายไม่ให้มีแฟนก่อน เพราะยังเรียนไม่จบ คือผมอยากรู้เหมือนกันทำไมตอนนั้นเธอไม่บอกให้พี่ชายเธอเข้าใจละว่าเธอไม่อยากเลิกกับผม ถ้ารักกันจริงควรบอกให้คนในบ้านคนในครอบครัวเข้าใจเธอสิ แล้วเธอก็บอกเลิกกับผม แล้วเธอก็ปลดบล็อคแฟนเก่าเธอ ผมเห็นเขาแท็กกันในคอมเม้น ผมคิดในใจไว้แล้วว่าเธอต้องกลับไปหาแฟนเก่าเธอแน่เลย แล้วมันก็เป็นอย่างนั้นจริงๆครับ อย่างที่ผมคิดไว้เลย ผมเสียใจมากกับการที่เธอทำกับผมแบบนี้😔 แล้วผมก็โทรไปหาเธอ บอกกับเธอว่าทำไมถึงทำอย่างนี้ เธอก็เงียบ เธอบอกว่าไม่ได้กลับไปยุ่งกับเขาแล้ว แล้วผมก็บอกไปว่า คนอย่างเธอนั้นหรอจะไม่กลับไป แล้วจะไปปลดบล็อคแฟนเก่าทำไมล่ะ เธอก็บอกกับผมว่า ผมอะคิดมากเกินไป ผมเลยตอบว่า "ใช่ ที่คิดมากก็เพราะอะไรละ" เธอตอบมาว่าเพราะรัก ผมเลยบอกกับเธอว่า เธอไม่มีวันเข้าใจผมหรอก แล้วเธอก็ตอบกลับมาว่า "เหนื่อย ใช่ไหม" ผมเลยตอบว่า ใช่ ที่เหนื่อยก็เพราะเธอทำอย่างนี้ไง แล้วผมก็ตอบกลับไปอีกว่า "เราจะทำไปเพื่ออะไรอะเราพยายามอยู่ฝ่ายเดียวตลอดเลย" เธอตอบกลับมาว่า หลังจากนี้ไม่ต้องเหนื่อยแล้ว แล้วเธอก็วางสายผมไป แล้วพิมตอบกลับมาว่า"โชคดีนะ" ตอนนั้นผมใจสลายเลยครับ แต่ก่อนเธอไม่เคยบอกกับผมอย่างนี้เลย เธอบอกเธอไม่ชอบคำพวกนี้ อย่าเอามาพูดอีกได้มั้ย ผมเลยตอบกลับไปว่าได้ จะไม่เอามาพูดอีกคำนี้ แล้วผมก็ตอบไปว่า เธอก็อย่าเอาคำนี้มาพูดเหมือนกันนะ แล้วเธอก็บอกอีกว่า ไม่ชอบคำว่าเลิก ผมก็สัญญากับเธอว่าจะไม่เอามาพูดสัญญาเลย แล้วเธอก็บอกว่าเธอก็จะไม่พูดคำนี้เหมือนกัน(เลิก) แล้วเราก็เกี่ยวก้อยด้วยกัน พอมาจนถึงตอนนี้ เธอกลับพูดซะงั้น คือผมเสียใจมากเลย ไม่คิดว่าเธอจะพูดออกมาได้ เธอคงไม่รักผมแล้วละครับ คงหมดรักผมแล้ว😔 ผมอยากรู้ว่าทำไมถึงทำแบบนี้กับผม เพราะผมจนใช่มั้ย และสิ่งสุดท้ายที่ผมอยากจะบอกกับเธอเลยคือ (จำเอาไว้นะผู้ชายคนนี้แหละที่รักเธอมากที่สุด😔😓) ผมเขียนแค่นี้ก่อนนะครับ ตามจริงมีอีกเยอะ แต่ตอนนี้ผมเขียนแค่นี้ก่อนนะครับผมไม่ไหวแล้ว😔😭

-วันที่เลิก4.พ.ย65-
(ที่ผมพูดไปอาจจะวนๆซ้ำๆบ้างผมขอโทษตรงนี้ด้วยนะครับ ที่ผมพูดไป ผมพิมพ์ทั้งน้ำตาและที่ผมพิมพ์ไปมันคือความรู้สึกของผมทั้งหมดที่ผมรู้สึก😔😭)