ขอวิธีทำให้กล้าพูดขอโทษกับแม่น่อยค่ะ

คือ ครอบครัวเราตั้งแต่เด็กๆ พ่อเราเป็นคนค่อนข้างเจ้าชู้ จนเค้าไปมีอะไรกับผู้หญิงคนนึงจนท้อง ทั้งๆที่พ่อมีเราอยู่แล้ว หลังจากนั้น แม่เราก็ตัดสินใจหย่าค่ะ ก่อนหย่าแม่เราบอกกับพ่อว่าทุกๆเดือนโอนเงินมา 5,000 ซึ่งมันก็ไม่พอหรอกค่ะ พ่อเราก็โอนมานะคะแต่ก่อนจะโอนมันอาจจะช้าไปบ้างแม่เราก็เลยใช้เราเป็นตัวกบางไปทวงเงินค่ะโดยการที่อัดคลิปเสียงแม่เราบ้างก็ตะคอกบ้างก็ตะโกนค่ะ 
-บ้านที่เราอยู่เป็นคอนโดเล็กๆค่ะไม่เชิงบ้านหรอกเพราะเราก็เช่าเค้าจ่ายค่าน้ำ-ไฟค่าใช้จ่ายบางทีก็ไม่พอค่ะต้องไปยืมเค้าบ้าง 
-แม่เลี้ยงดูเราโดยการดุด่าว่าแล้วก็ตีต่างๆนาๆค่ะจนเราโตขึ้นแม่ก็ยังตีอยู่ค่ะ 
-ตอนนี้แม่เราไปมีแฟนแล้วค่ะแล้วผช.คนนั้นก็มีลูกติดเป็นเด็กผช.อายุขวบครึ่งเราก็แอบน้อยใจนะคะ แต่ก็ทำไรไม่ได้เพราะคิดว่านั่นก็เป็นความสุขของเค้า
จนเราคิดว่ามากเกินไปค่ะ พอเค้าคุยทรศ.กันนัดกันไปเจอไม่ได้ฝ่ายชายเค้าไม่ว่างไปเจอ แม่ก็จะลงอารมณ์ที่เราค่ะแบบเหมือนหงุดหงิดมั้งคะแต่ไม่ได้ทุบตีนะคะเป็นการบ่นเฉยๆค่ะและพอเราทำให้เค้าหงุดหงิดก็เอาเราไปเปรียบเทียบกับลูกติดของผช.คนนั้นค่ะทั้งๆที่เราโตกว่าแล้วก็เคยมีไล่เราไปตายบางครั้งค่ะ
.
.
จนมันเป็นแบบนี้ทุกวันเราก็เกิดความเครียดมีแอบร้องไห้บ้างนิดหน่อยค่ะ เรารู้สึกว่าเราเริ่มนิสัยไม่ดีค่ะ ยกตัวอย่างคือแบบสมมติเราหงุดหงิดนะคะเราเดินไปใกล้ๆแม่เราค่ะ เราก็เหมือนเดินปกตินะคะเเต่แค่เดินแรงๆคล้ายๆกระทืบเท้า .ตอนนั้นแม่เรานอนอยู่ที่พื้นค่ะแต่ไม่ได้หลับนะคะ เราก็เหมือนไปกระทืบเค้าอะค่ะเค้าก็บอกว่าเค้าเจ็บแต่ไม่ได้ตีเรานะคะ เราก็คิดในใจว่าอยากขอโทษมากๆแต่เราไม่กล้าพูดค่ะ แล้วเราก็ร้องไห้(เเม่เราไม่เห็นนะคะ)เราไม่รู้เหมือนกันนะคะว่าร้องทำไมแต่ว่าร้องหนักมากและอยากขอโทษแต่เราไม่กล้าค่ะไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกันตอนนั้นเราเครียดมากค่ะเหมือนหัวจะระเบิดเลยปวดหัวร้อวไห้ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร เราคิดว่าถ้าพูดขอโทษไปมันก็น่าจะดีขึ้นแต่เราไม่กล้าค่ะ