อยากจะสอบถามประสบการณ์คนที่ผ่านความรักมากมาย จัดการกับเรื่องความรักของตัวเองอย่างไง?
เรื่องอาจจะยาวหน่อยนะคะ...เเต่ตอนนี้เราสับสนกับความรู้สึกเราจริงๆ
คือเรากับเเฟน คบกันมา 8-9ปี ตั้งเเต่เราเรียนจนมีลูกด้วยกัน ระยะเวลาที่ผ่านมาเราเป็นฝ่ายตาม
ฝ่ายง้อทุกอย่าง รักๆเลิกๆกันมาตลอด เลิกกันไปไม่นานก็กลับมาคบกันอีกจนทุกวันนี้เรามีทุกอย่างที่สร้างมาด้วยกัน
ตลอดเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน เราไม่เคยมีวันพิเศษของขวัญวันเกิดหรืออะไรต่างๆที่คนอื่นเขาให้กับเเฟน
เราน้อยใจตลอด เเต่สำหรับเขาเรามีให้ทุกอย่างเรายอมอดข้าวเพื่อเขา (อาจจะดูคลั่งรักไม่รักตัวเองอันนี้ยอมรับนะคะ555)
เเต่เขาก็ขยันทำงานทุกอย่าง เสมอต้นเสมอปลายเรื่องบางอย่าง ดีเกือบทุกอย่างยกเว้น "โกหก"
เเฟนเราโกหกเราตลอดระยะที่คบกันมา ( ทุกครั้งที่จับได้ไม่มีเรื่องผ.ญ. )
เรื่องบ้างเรื่องอาจจะเล็กน้อยเเต่สำหรับเราคือไม่ชอบจริงๆ เเต่เราจับได้มีหลักฐาน เขายังจะเลือกที่จะโกหกต่อ
เราเป็นผู้หญิงก็มีโวยวายบ้าง ทุกครั้งที่จับได้เราร้องไห้เสียใจตลอด "เขาไม่เคยพูดขอโทษกับเราเลย "
ทุกๆครั้งที่เราจับได้เขาจะเงียบตลอด"เราบอกเลิกเขาตลอด...เเต่สุดท้ายก็ยอมให้อภัยกับคำว่าครอบครัว" จนบ้างครั้งก็เกลียดตัวเองที่ให้อภัยเพราะสุดท้ายก็กลับมาเป็นเเบบเดิมทุกรอบ "เหมือนเราเป็นของตายสำหรับเขา" โดยที่เขารับปากว่าจะไม่ทำอีก..เเล้วเราก็กลายเป็นคนที่ระเเวงตลอดว่าเขาพูดจริงหรือโกหก
เราลำบากมาด้วยกันสร้างอะไรด้วยกันมามากมาย จนปีนี้ตั้งเเต่ต้นปีเราจับได้ว่าเเฟนโกหกเรื่องเดิมๆ หลายครั้ง
เเต่ครั้งนี้เรากับเฉยทุกอย่างเหมือนชินชา....รู้ความจริงก็ร้องไห้ไม่ออก จุกอยู่ในใจเหมือนใจจะขาด
เราอยากเลิกกับเเฟนจริงๆ โดยที่ไม่กลับไปคบกันอีก เเต่ใจก็กลัวการเริ่มต้นใหม่เรื่องความรัก เหมือนชีวิตเราขาดเขาไม่ได้เเต่สุดท้ายเราก็เจ็บเองตลอด
ยิ่งอยู่ด้วยกันมีเเต่ทะเลาะกันระเเวงทุกการกระทำจนเราไม่มีความสุข ทุกวันนี้ถามตัวเองว่าเราไม่ดีพอหรือเขาไม่เคยรักเราเลย
*คือเราจัดการกับปัญหาเรื่องนี้ด้วยตัวเองไม่ได้จริงๆ ทั้งที่มันต้องจบได้ง่ายก็เพราะตัวเราเป็นคนเเก้ปัญหาเรื่องนี้*
ช่วยเเนะนำหน่อยนะค่ะว่าเราควรอยู่ต่อไหมทั้งที่ข้อเสียมีเเค่เรื่องนี้เรื่องเดียว
ช่วยชี้เเนะเพื่อเป็นการตัดสินใจคิดทบทวนตัดใจ
เเฟนโกหกบ่อย จัดการกับเรื่องความรักของตัวเองอย่างไง?
เรื่องอาจจะยาวหน่อยนะคะ...เเต่ตอนนี้เราสับสนกับความรู้สึกเราจริงๆ
คือเรากับเเฟน คบกันมา 8-9ปี ตั้งเเต่เราเรียนจนมีลูกด้วยกัน ระยะเวลาที่ผ่านมาเราเป็นฝ่ายตาม
ฝ่ายง้อทุกอย่าง รักๆเลิกๆกันมาตลอด เลิกกันไปไม่นานก็กลับมาคบกันอีกจนทุกวันนี้เรามีทุกอย่างที่สร้างมาด้วยกัน
ตลอดเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน เราไม่เคยมีวันพิเศษของขวัญวันเกิดหรืออะไรต่างๆที่คนอื่นเขาให้กับเเฟน
เราน้อยใจตลอด เเต่สำหรับเขาเรามีให้ทุกอย่างเรายอมอดข้าวเพื่อเขา (อาจจะดูคลั่งรักไม่รักตัวเองอันนี้ยอมรับนะคะ555)
เเต่เขาก็ขยันทำงานทุกอย่าง เสมอต้นเสมอปลายเรื่องบางอย่าง ดีเกือบทุกอย่างยกเว้น "โกหก"
เเฟนเราโกหกเราตลอดระยะที่คบกันมา ( ทุกครั้งที่จับได้ไม่มีเรื่องผ.ญ. )
เรื่องบ้างเรื่องอาจจะเล็กน้อยเเต่สำหรับเราคือไม่ชอบจริงๆ เเต่เราจับได้มีหลักฐาน เขายังจะเลือกที่จะโกหกต่อ
เราเป็นผู้หญิงก็มีโวยวายบ้าง ทุกครั้งที่จับได้เราร้องไห้เสียใจตลอด "เขาไม่เคยพูดขอโทษกับเราเลย "
ทุกๆครั้งที่เราจับได้เขาจะเงียบตลอด"เราบอกเลิกเขาตลอด...เเต่สุดท้ายก็ยอมให้อภัยกับคำว่าครอบครัว" จนบ้างครั้งก็เกลียดตัวเองที่ให้อภัยเพราะสุดท้ายก็กลับมาเป็นเเบบเดิมทุกรอบ "เหมือนเราเป็นของตายสำหรับเขา" โดยที่เขารับปากว่าจะไม่ทำอีก..เเล้วเราก็กลายเป็นคนที่ระเเวงตลอดว่าเขาพูดจริงหรือโกหก
เราลำบากมาด้วยกันสร้างอะไรด้วยกันมามากมาย จนปีนี้ตั้งเเต่ต้นปีเราจับได้ว่าเเฟนโกหกเรื่องเดิมๆ หลายครั้ง
เเต่ครั้งนี้เรากับเฉยทุกอย่างเหมือนชินชา....รู้ความจริงก็ร้องไห้ไม่ออก จุกอยู่ในใจเหมือนใจจะขาด
เราอยากเลิกกับเเฟนจริงๆ โดยที่ไม่กลับไปคบกันอีก เเต่ใจก็กลัวการเริ่มต้นใหม่เรื่องความรัก เหมือนชีวิตเราขาดเขาไม่ได้เเต่สุดท้ายเราก็เจ็บเองตลอด
ยิ่งอยู่ด้วยกันมีเเต่ทะเลาะกันระเเวงทุกการกระทำจนเราไม่มีความสุข ทุกวันนี้ถามตัวเองว่าเราไม่ดีพอหรือเขาไม่เคยรักเราเลย
*คือเราจัดการกับปัญหาเรื่องนี้ด้วยตัวเองไม่ได้จริงๆ ทั้งที่มันต้องจบได้ง่ายก็เพราะตัวเราเป็นคนเเก้ปัญหาเรื่องนี้*
ช่วยเเนะนำหน่อยนะค่ะว่าเราควรอยู่ต่อไหมทั้งที่ข้อเสียมีเเค่เรื่องนี้เรื่องเดียว
ช่วยชี้เเนะเพื่อเป็นการตัดสินใจคิดทบทวนตัดใจ