เมื่อไหร่จะหาย

รับฟังทีนะคะตามชื่อเลยค่ะเราลืมเขาไม่ได้จริงๆไม่ได้อยากลืมค่ะแต่ไม่อยากคิดถึงเราทำอะไรก็คิดถึงแต่เค้าหลับเพื่อคิดว่าจะเลิกคิดถึงได้แต่ก็ดันฝันถึงเค้าแต่เค้าไม่ได้สนใจเราและไม่ได้ชอบเราแล้วเลยสักนิดนึง

เพลงนี้ตามหานานแล้วครับที่ร้องว่า หายใจเป็นภาพเธอ ไม่สนใจเรื่องใดอื่น ความจริงอยากจะฝันไม่นอนตื่น อย่างนี้ตลอดไป ขอ ขอคิดถึงเธอ ทั้งคืนไม่เบื่อเลย จะเป็นอย่างใจหวังไหมเอ่ย จะสุขกว่านี้

ได้ลองสังเกตตัวเองมาสักพักแล้ว ว่าตัวเองเริ่มมีอาการเบื่อกับชีวิตรู้สึกไม่มีความสุขกับสิ่งที่เคยชอบหรือได้ไปเที่ยว นอนไม่ค่อยหลับรู้สึกเพลียไม่ค่อยสดชื่นเวลาอยู่กับเพื่อนหรือครอบครัวกลายเป็นคนพูดน้อยม

เหตุการณ์คือตอนที่เกิดอุบัติเหตุแล้วก็นอนรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลนั้นก็มีความรู้สึกว่าตัวเองได้ถูกย้ายตัวไปสถานที่ต่างๆและถูกทำทำอะไรๆต่างๆ อย่างเช่น 1.เหมือนว่าตัวเองถูกย้ายไปรักษาตัวที่บ้านสวนของพยาบ

เมื่อคืนมันมีเรื่องที่เราเองก่ถามตัวเองว่ามันคืออะไร ? ทั้งกลัว ทั้งทำไรไม่ถูก ขนลุกทั่วร่างกายเลย เราได้ปิดไฟนอนแล้ว ไม่รู้ว่าตัวเองหลับไปตอนไหนแต่อยู่ๆ เราก่นอนลืมตาและตกใจมากเพราะเราพยามขยับตัวไปมา

เหมือนจะเป็นฝันสั้นๆเพราะในฝันเราแทบไม่ได้ไปไหนเลยค่ะ เหมือนแค่นั่งเหม่อหลังตื่นนอนในชีวิตประจำวัน แต่ร่างกายกลับเหนื่อยมากๆ เราคิดว่าเป็นฝันซ้อนฝันค่ะ เพราะตอนเราจำความได้คือเราตื่นจากการนอนหลับบนเต

เป็นคนชอบนอนตะแคงมาตั้งแต่เด็กตื่นมาแขนเป็นเหน็บชาปกติ แต่2-3ปีมานี้รู้สึกแปลกๆ อาการเหมือนโดนผีอำแต่ออกเสียงไม่ได้ในความรู้สึกเหมือนเราขยับตัวแต่ไม่ได้ขยับ เหมือนจะหลับแต่พอหลุดออกมาก็เหมือนคนพึ่งตื่

ตอนนี้เราตื่นรู้แล้ว แต่ยังมีบางช่วงที่ยังเข้าไปอยู่ในโลกเสมือนอยู่ เพราะในแต่ละวันต้องใช้ชีวิต ทำงาน เจอผู้คน คิดถึงคนในครอบครัว คิดถึงแฟน คิดถึงน้องหมาน้องแมว บางที่เราก็เข้าๆออกๆ เราอยากตื่นรู้ตลอด

คืออันนี้ผมไม่ค่อยชัวร์ว่าเกิดขึ้นมาเมื่อไหร่มันเป็นความทรงจำที่ลางๆนะครับแต่ผมค่อนข้างมั่นใจว่าน่าจะเกิดแน่ๆเพราะปกติผมจะเป็นคนที่จำความฝันของตัวเองไม่ได้แต่รอบนี้สามารถจำได้ลางๆนะครับ คือมีคืนนึ่ง