คือครอบครัวเรามีฐานะยากจน แม่เป็นคนขยันมาก จนทำให้ครอบครัวดีขึ้น แม่จะเป็นคนมีหัวคิดและเก็บเงินเป็น ในขณะที่พ่อไม่ค่อยคิดถึงเรื่องอนาคต ไม่วางแผน ไม่มีเงินเก็บ เงินที่พ่อทำงานได้มาก็ซื้อของฟุ่มเฟือยและซื้อเหล้ากินเกือบทุกวัน และซื้ออะไรที่ไม่จำเป็น และไม่ใช่เพื่อครอบครัว ตั้งแต่ที่จำความได้
เราดูแลตัวเองตั้งแต่อายุ 18 ทำงานไปด้วย เรียนไปด้วย ขอทุนต่างๆ ไม่ขอเงินพ่อแม่สักบาท พยายามตั้งใจเรียน เพราะอยากให้ครอบครัวดีขึ้น น้องๆทุกคนก็เช่นกัน เราโชคดีที่มีน้องๆเป็นเด็กดีทุกคน
หลังเรียนจบ เราทำงานส่งเงินให้พ่อกับแม่ทุกเดือน เป็นบัญชีพ่อ บัญชีแม่ และให้เพิ่มขึ้นทุกๆ 6 เดือน เป็นอัตราก้าวหน้า แต่พ่อก็ใช้ฟุ่ยเฟือยอยู่ดี เลยคิดว่าจะเก็บเงินให้พ่อ แต่ไม่ส่งให้พ่อใช้ แต่พ่อมักมีปัญหาทางการเงินตลอด เรารู้สึกเครียดมากเลยค่ะ รู้สึกเหมือนว่าพ่อเป็นคนฉุดรั้งครอบครัวไม่ให้ก้าวหน้า คือทุกคนในครอบครัวดีหมด มีความรับผิดชอบ และเก็บเงินเป็นกันทุกคน และช่วยกันทำมาหากิน
พ่อก็ทำมาหากินนะคะ แต่ไม่เคยมีเงินเลย รายได้ก็ไม่น้อยนะคะ สามารถเก็บเงินได้สบาย แต่พ่อไม่เก็บเงินเลย ตอนนี้พ่ออายุ 60 แล้ว เราก็ไม่อยากให้พ่อทำงานแล้ว แต่ด้วยความที่พ่อใช้เงินฟุ่ยเฟือย เราคงไม่สามาถให้เงินไปใช้เล่นๆได้ พ่อจึงต้องทำงานต่อไป แต่เราก็รู้สึกสงสารพ่อ เหมือนพ่อทำตัวของพ่อเองน่ะค่ะ พอเราบอก ขอร้องให้พ่อประหยัดเงินหน่อย ช่วยเก็บเงินของตัวพ่อเองหน่อย จะได้ไม่ต้องมีปัญหาการเงินในภายหลัง ให้ลูกเมียต้องมาเคลียร์ พ่อชอบบอกว่า อย่ามากดดันให้มากนัก เดี๋ยวจะฆ่ายกครัวเลย
ตอนนี้เราดูแลแม่ แม่อายุ 55 ปี และแม่ไม่ต้องทำงานแล้วค่ะ เราดูแลค่าใช้จ่ายของแม่ทุกอย่างเลย ให้เงินแม่ใช้ส่วนตัวทุกเดือนด้วย
เราควรจัดการความรู้สึกตัวเอง เรื่อง พ่อ อย่างไรดีคะ
จะทำยังไงกับพ่อดีคะ
เราดูแลตัวเองตั้งแต่อายุ 18 ทำงานไปด้วย เรียนไปด้วย ขอทุนต่างๆ ไม่ขอเงินพ่อแม่สักบาท พยายามตั้งใจเรียน เพราะอยากให้ครอบครัวดีขึ้น น้องๆทุกคนก็เช่นกัน เราโชคดีที่มีน้องๆเป็นเด็กดีทุกคน
หลังเรียนจบ เราทำงานส่งเงินให้พ่อกับแม่ทุกเดือน เป็นบัญชีพ่อ บัญชีแม่ และให้เพิ่มขึ้นทุกๆ 6 เดือน เป็นอัตราก้าวหน้า แต่พ่อก็ใช้ฟุ่ยเฟือยอยู่ดี เลยคิดว่าจะเก็บเงินให้พ่อ แต่ไม่ส่งให้พ่อใช้ แต่พ่อมักมีปัญหาทางการเงินตลอด เรารู้สึกเครียดมากเลยค่ะ รู้สึกเหมือนว่าพ่อเป็นคนฉุดรั้งครอบครัวไม่ให้ก้าวหน้า คือทุกคนในครอบครัวดีหมด มีความรับผิดชอบ และเก็บเงินเป็นกันทุกคน และช่วยกันทำมาหากิน
พ่อก็ทำมาหากินนะคะ แต่ไม่เคยมีเงินเลย รายได้ก็ไม่น้อยนะคะ สามารถเก็บเงินได้สบาย แต่พ่อไม่เก็บเงินเลย ตอนนี้พ่ออายุ 60 แล้ว เราก็ไม่อยากให้พ่อทำงานแล้ว แต่ด้วยความที่พ่อใช้เงินฟุ่ยเฟือย เราคงไม่สามาถให้เงินไปใช้เล่นๆได้ พ่อจึงต้องทำงานต่อไป แต่เราก็รู้สึกสงสารพ่อ เหมือนพ่อทำตัวของพ่อเองน่ะค่ะ พอเราบอก ขอร้องให้พ่อประหยัดเงินหน่อย ช่วยเก็บเงินของตัวพ่อเองหน่อย จะได้ไม่ต้องมีปัญหาการเงินในภายหลัง ให้ลูกเมียต้องมาเคลียร์ พ่อชอบบอกว่า อย่ามากดดันให้มากนัก เดี๋ยวจะฆ่ายกครัวเลย
ตอนนี้เราดูแลแม่ แม่อายุ 55 ปี และแม่ไม่ต้องทำงานแล้วค่ะ เราดูแลค่าใช้จ่ายของแม่ทุกอย่างเลย ให้เงินแม่ใช้ส่วนตัวทุกเดือนด้วย
เราควรจัดการความรู้สึกตัวเอง เรื่อง พ่อ อย่างไรดีคะ