ทำไมถึงทำไม่ได้คะ

ทำไมคนเราถึงไม่ควรโวยวายเมื่อของหายคะ ทำไมของหายแล้วก็ต้องปล่อยผ่าน ทำไมไม่มีสิทธิที่จะเสียใจ เสียดาย โพสถึง หรืออะไร  มีใครเคยซื้อของด้วยน้ำพักน้ำแรงตัวเองแบบนานๆทีให้ของขวัญตัวเองไหมคะ แล้วเก็บไว้ไม่อยากใช้เพราะมันแพงบวกกับมันคือของแถมที่มันหาซื้อไม่ได้แล้ว เก็บไว้ในบ้านมันหาย บ้านคนเข้าออกบ่อย แล้วคนที่บ้านเขาไปทำงานกันหมด ไม่ค่อยอยู่บ้านกัน เราก็อยู่ต่างจังหวัดตอนนั้นกลับมาก็หายแล้ว เราไม่รู้ใครเอาไป เราไม่ได้โทษใคร เราแค่รู้สึกเสียดาย งอแงอยากได้คืน แต่กลายเป็นเราผิด กลายเป็นคนที่เห็นที่เราโพสเอาไปคนนั้นคนนี้อ่านแล้วเข้าใจเราผิดไปหมด เรารู้แย่มากกับการโดนคนอื่นเข้าใจผิดและเราก็เสียใจมากที่เราหาของที่เราตังใจเก็บเงินซื้อมาไม่เจอ