ผมรู้สึกเหมือนตัวเองจะเป็นโรคจิต เวลาสบโอกาสที่ไรที่ได้อยู่กับสัตว์หมาหรือแมวเพียวลำพังผมมีความรู้สึกกระหายที่อยากจะทำร้ายมัน แต่พอทำร้ายไปจนถึงจุดหนึ่งผมมีความสึกจุกอกประมาณว่าตัวเองทำอะไรลงไป แต่พอผ่านไปความรู้สึกกระหายก็กลับมาเหมือนเดิม ทั้งเตะ ทั้งยกเขวี้ยงใส่พื้น เอาน้ำร้อนราดผมทำหมด วันนี้ผมเจอลูกหมาเลยอุ้มมาลูบ แต่ก็มีความรู้สึกบอกว่าบีบมันเลย บีบให้ตายคามือ แต่อีกใจก็บอกว่าอย่าทำมัน แต่สุดท้ายผมก็ไม่ได้ทำอาจจะเพราะผมยังยับยั้งใจไว้ได้ไม่ก็มีคนเดินผ่านประปราย
ผมไม่อยากเป็นแบบนี้แล้ว ผมรู้สึกเหมือนตัวเองจะกลายเป็นคนโรคจิต ผมกลัวจะถลำลึกไปมากกว่า ความกระหายมันเข้ามาในหัวผมทุกวัน ผมควรทำยังไงเพื่อไม่ให้เป็นแบบนี้ มีวิธีที่ทำให้ผมหายเป็นแบบนี้ไหมครับ ผมอยากให้การไปหาจิตแพทย์เป็นทางเลือกสุดท้าย
ผมมีด้านมืดในจิตใจ มีความรู้สึกสนุกที่ได้ทำร้ายสัตว์
ผมไม่อยากเป็นแบบนี้แล้ว ผมรู้สึกเหมือนตัวเองจะกลายเป็นคนโรคจิต ผมกลัวจะถลำลึกไปมากกว่า ความกระหายมันเข้ามาในหัวผมทุกวัน ผมควรทำยังไงเพื่อไม่ให้เป็นแบบนี้ มีวิธีที่ทำให้ผมหายเป็นแบบนี้ไหมครับ ผมอยากให้การไปหาจิตแพทย์เป็นทางเลือกสุดท้าย