ผมคุยกับน้องคนหนึ่งอยู่เเละเป็นรุ่นน้องที่ทํางาน ผมไปรับส่ง นอนด้วยกันเกลือบทุกวัน ผมคุยกันได้ก็3อาทิตย์
จนผมเริ่มมีใจเเต่เผลอใจไว้บ้าง มีวันหนึ่งน้องไปร้านเหล้าผมก็ไปด้วยผมหวังไปดูเเลเเต่ไม่ได้สนใจอะไรผมเลยไม่
มีผมอยู่ในสายตาก็ไม่ได้คิดอะไรพอน้องเริ่มเมากับไปพูดกับรุ่นพี่ที่ทํางาน เเบบว่าผมทําตัวเป็นเด็ก เป็นคนโง่ ฯลฯ
ซึ่งรุ่นพี่เขาหวังดีก็มาพูดกับผม นะตอนนั้นผมสตั่นมันทําให้ผมเสียความรู้สึก คืออะไรอ่ะ เห็นผมเป็นตัวอะไร เอาจริงๆ
ในการทําตัวเป็นเด็กหรือทําตัวปัญญาอ่อน มันก็เป็นสิ่งที่ทําให้สิ่งที่ทําให้บทสนทนาไม่ตึงเครียด จริงๆผมก็เป็นเอาการ
เอางานมีวุฒิฐิภาวะ หลังจากผมออกมานั่งข้างนอกคนเดียว ผมก็คิดว่ารอไปส่งหรือทิ้งยังไงก็มีคนมารับอยู่เเล้ว ผมเลือกที่ทิ้ง
น้องไว้เพราะน้องหรือเพื่อนร่วมงานไม่เอ็นจอยไม่สนุกเพราะผม ผมเลยเลือกที่จะกลับ ผมโครตเสียความรู้สึก ผมเลยคิดจะ
ถามว่ามันอย่าที่น้องพูดมั้ย
ผมเป็นอะไรในความสัมพันธุ์นี้ เป็นส่วนเกิ้นหรืออะไร
ถ้าทุกจะทํายังไงเลือกที่จะรอรับน้องหรือจะทิ้งให้คนอื่นมารับ
เเละผมควรจะทําไงต่อดี
ผมเป็นอะไรในความสัมพันธุ์นี้
จนผมเริ่มมีใจเเต่เผลอใจไว้บ้าง มีวันหนึ่งน้องไปร้านเหล้าผมก็ไปด้วยผมหวังไปดูเเลเเต่ไม่ได้สนใจอะไรผมเลยไม่
มีผมอยู่ในสายตาก็ไม่ได้คิดอะไรพอน้องเริ่มเมากับไปพูดกับรุ่นพี่ที่ทํางาน เเบบว่าผมทําตัวเป็นเด็ก เป็นคนโง่ ฯลฯ
ซึ่งรุ่นพี่เขาหวังดีก็มาพูดกับผม นะตอนนั้นผมสตั่นมันทําให้ผมเสียความรู้สึก คืออะไรอ่ะ เห็นผมเป็นตัวอะไร เอาจริงๆ
ในการทําตัวเป็นเด็กหรือทําตัวปัญญาอ่อน มันก็เป็นสิ่งที่ทําให้สิ่งที่ทําให้บทสนทนาไม่ตึงเครียด จริงๆผมก็เป็นเอาการ
เอางานมีวุฒิฐิภาวะ หลังจากผมออกมานั่งข้างนอกคนเดียว ผมก็คิดว่ารอไปส่งหรือทิ้งยังไงก็มีคนมารับอยู่เเล้ว ผมเลือกที่ทิ้ง
น้องไว้เพราะน้องหรือเพื่อนร่วมงานไม่เอ็นจอยไม่สนุกเพราะผม ผมเลยเลือกที่จะกลับ ผมโครตเสียความรู้สึก ผมเลยคิดจะ
ถามว่ามันอย่าที่น้องพูดมั้ย
ผมเป็นอะไรในความสัมพันธุ์นี้ เป็นส่วนเกิ้นหรืออะไร
ถ้าทุกจะทํายังไงเลือกที่จะรอรับน้องหรือจะทิ้งให้คนอื่นมารับ
เเละผมควรจะทําไงต่อดี