สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 6
เหตุผล ทั้งหมด ที่เขาว่ามา เขาแค่พูดให้ดูซอฟลง เท่านั้นเองค่ะ
ถ้าจะให้พูดตรงๆ คือ ยังไม่ถูกใจมากพอ และ รู้ว่า ตัวเอง จะเจอคนที่ถูกใจกว่านี้ได้อีกค่ะ
ถึงเวลาเลิก คำว่า คนคุย จะเลิกได้ง่ายกว่า คำว่าแฟน
ถึงเวลาจริงๆ อีกฝ่าย จะมาฟูมฟาย ทวงสิทธิ์อะไรไม่ได้ เป็นการกันพื้นที่เอาไว้ ไม่ให้ตัวเองรู้สึกผิด
ถึงเวลา เจอคนที่ชอบมากกว่า จะได้เริ่มกับคนนั้นได้ทันที บอกคนใหม่ได้เต็มปาก ว่า ยังโสด ยังไม่มีแฟนค่ะ
ความจริงเหล่านี้ มันเจ็บหน่อยนะ … แต่อยากเตือนให้คุณได้สติค่ะ
ถ้าจะให้พูดตรงๆ คือ ยังไม่ถูกใจมากพอ และ รู้ว่า ตัวเอง จะเจอคนที่ถูกใจกว่านี้ได้อีกค่ะ
ถึงเวลาเลิก คำว่า คนคุย จะเลิกได้ง่ายกว่า คำว่าแฟน
ถึงเวลาจริงๆ อีกฝ่าย จะมาฟูมฟาย ทวงสิทธิ์อะไรไม่ได้ เป็นการกันพื้นที่เอาไว้ ไม่ให้ตัวเองรู้สึกผิด
ถึงเวลา เจอคนที่ชอบมากกว่า จะได้เริ่มกับคนนั้นได้ทันที บอกคนใหม่ได้เต็มปาก ว่า ยังโสด ยังไม่มีแฟนค่ะ
ความจริงเหล่านี้ มันเจ็บหน่อยนะ … แต่อยากเตือนให้คุณได้สติค่ะ

แสดงความคิดเห็น
ตอนนี้เรากำลังรู้สึกเป็นปมในใจเรื่อง สถานะความสัมพันธ์
แล้วก็รู้สึกว่ารักกันทั้งคู่นะ มีการนัดเจอกันใช้เวลาร่วมกัน
เขามีความจริงใจนะคะ และก็เข้าใจเราค่อนข้างมาก
แต่ สถานะก็เป็นคนคุย ไม่เป็นแฟนสักที
โดยเขา ให้เหตุผลว่า
1. กลัวว่าเป็นแฟนแล้วเราจะเปลี่ยนไป
2.แบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว
3.เขายังไม่พร้อม เขาอยากจะพร้อมกว่านี้ เก็บเงิน ซื้อบ้าน
หรือจนกว่าจะมั่นใจว่าจะดูแลเราได้
ซึ่ง เราก็พยายามทำความเข้าใจกับความกังวลของเขา
หรือ สิ่งต่างๆที่เขาพูดมา
แต่มันก็เป็นปมในใจมาตลอดนะคะ เวลามีใครมาถามว่ามีแฟนรึยัง
หรือบางทีเราไปเผลอพูดว่าเราคุยกับแฟน
หรือไปแนะนำกับเพื่อนเวลาคุยโทรศัพท์ว่าคุยกับแฟน หรือ
เป็นความเข้าใจของเพื่อนว่าเป็นแฟนกัน
ทั้งที่สถานะเราแค่คนคุยน่ะค่ะ ก็เลยรู้สึกจุกๆข้างในทุกที
และบางทีเราก็กลัวเขาจะอึดอัดด้วย เพราะเราพูดแบบนั้นไป
เวลามีใครมาถามเราก็เลยบอกว่า มีคนคุยอยู่ แต่ก็ยังไม่เป็นแฟน
เพื่อความสบายใจ ของเราเองและเขาด้วย
ตอนนี้ก็คุยมา 9 เดือนแล้ว หรือ เราจะยังรู้จักกันไม่ค่อยดีพอคะ
แล้วต้องเรียนรู้กันนานแค่ไหนถึงจะเรียกว่าแฟนได้
เพราะในความรู้สึกเราคือ มันเป็นปมจริงๆนะ
คนคุยก็คือคนคุยนั่นแหล่ะ ถึงจะทำทุกอย่างเหมือนแฟนแค่ไหน แต่สถานะเราก็คือคนคุยนะ
ก็เลย เป็นปม จุกๆบวกเจ็บๆ ขนาดแค่ตอนเริ่มความสัมพันธ์ยังมีปมตั้งแต่เริ่มแล้ว
เราไม่รู้เลยว่า ต่อไปจะเป็นยังไง