เรื่องมีอยู่ว่า เราไปอยู่บ้านคนอื่นคนที่ไม่รู้จักน้าเราเป็นฝากให้เขาเลี้ยงเรา (พ่อแม่เราไปทำงานตามสัญญาของบริษัททำให้เราไม่ได้อยู่กับพ่อแม่) เราอยู่กับเขาเกือบจะ3ปี แต่สุดท้ายเราทนไม่ไหวคือครอบครัวเขาเอาแต่ว่าลับหลังเราด้วยคำแรงๆแต่เราได้ยินทุกอย่างที่เขาพูด เราทำงานช่วยเขาทุกอย่างเก็บของล้างถ้วยช่วยเปิดร้าน แต่วันนั้นเราผิดกับหลานเพญที่มีเหตุเราอยู่สีศัตรูของเพื่อน หลานเพญไม่ชอบเรา ไม่ชอบเรานานแล้ว ทุกๆครั้งที่แม่หลานเพญบอกว่าเราคือลูกเขา หลานเพญจะไม่พอใจเหมือนเราเป็นส่วนเกิน เราอึดอัดมาก เรารู้ว่าไม่ควรอยู่หลานเพญคงอึดอัด เราบอกครูว่าจะย้ายมารร.แต่คุณครูไปถามครอบครัวเขา แล้วบอกเราว่า เรื่องมาก บ้านเขาก็ดี ใช่บ้านเขาก็ดีแต่มีสิ่งหนึ่งเราโดนน้าโกหกเกือบ3ปี บอกว่าจ่ายค่าให้เขาแล้วเดือนล่ะ4,000 เราก็โล่งใจเราก็งงว่าทำไมเขาว่าเราแรงจัง ที่ไหนได้น้าเราไม่จ่ายค่าเช่าเขา เราอยู่ฟรีเสียความรู้สึกมาก ตอนนั้นเราไม่รู้ว่าไม่ได้จ่ายเขาว่าเราแรงและไม่ให้แตะน้องเขา เราเลยไม่ช่วยเขาประมาณเกือบเดือน เรารู้สึกว่าไม่ok พอมารู้ยิ่งเครียด ครูก็บอกว่ามีบ้านให้อยู่ไม่อยู่มาอยู่รรทำไมเขาอุสาให้อยู่ ครูเขาไม่เข้าใจเราให้เราบอกไปตรงๆว่า ไม่รู้ว่าตัวเองไม่ได้จ่ายค่าเช่าเขาแล้วเรางอนเกือบเดือน พูดแบบนี้ก็เสียหายสิ ไม่รู้จะทำไงตั้งแต่เล็กจนโตเราก็อยู่บ้านคนอื่นย้ายนี้ย้ายนั้นเพราะแม่เราทำงานเรารู้สึกว่า เราเห็นแก่ตัว
ทำยังไงดี ผิดไหม???