คือเรา กำลังเรียนอยุ่แต่ใกล้จะจบ ปวส. แล้ว เรามีความคิดว่าอยากไปเรียนมหาลัยที่ต่างจังหวัด เพราะเป็นความฝันของตัวเอง แต่
ครอบครัวเรามีตอนนี้คือ จะว่ายังไงล่ะพ่อเราเป็นคนติดเหล้ามาก แบบมากงานการไม่ทำกินแต่เหล้าแต่ลื่นล้มแขนหักพี่สาวเราแต่ก่อนอยุ่บ้านสามีเรามาสร้างห้องเพื่อจะให้ดูแลช่วยกัน แต่แล้วก็มีอุบัติเหตุลงพี่เขยเราเสีย ลงข้างทางเป็นทางที่กลับบ้านเรา ทางผู้ใหญ่ฝ่ายพี่เขยเรยให้พี่กับหลานเรากับไปอยู่บ้านเหมือนเดิมเพราะไม่อยากให้พี่ขับรถผ่านทางนั้นเพราะกลัวทำใจไม่ได้ แล้วอาการพ่อตอนนี้หนักจากแขนหักก็เดินไม่ได้อีกเรยต้องมาเช็ดเยียวเช็ดขี้ ซึ่งแม่เราทำงานคนเดียว ต้องแบกภาระหลายอย่าง แกทำงานมาเหนื่อยแล้วต้องมาเหนื่อยกับที่บ้านอีกเพราะบางวันพ่อก็แบบว่าไงดี แกเหมือนคนไม่รุ้เรื่องขนาดเจ็บอยุ่ก็จะกินเหล้าสูบบุหรี่ ร้องเรียกตอนตี1-3 ซึ่งมันเป็นเวลาพักผ่อนเราก็ฝึกงานเซเว่นเวลานอนก็น้อย เราเหนื่อยกับผู้คนที่ทำงานอยากเปลี่ยนที่มากๆ แต่ก็มาคิดอย่างน้อยมันก็แบ่งเบาค่าใช้แม่ได้ แล้วตอนนี้ก็ใกล้จบเราไม่รุ้เอายังไงต่อดีจะไปกก็สงสารแม่ เวลากลางคืนพ่อเป็นอะไรไปจะทำยังไง ขนาดเวลาอยุ่กะดึกเราต้องไปทำงานยังใจหวิวๆแล้ว จะบ่นว่าเหนื่อยแต่แม่เหนื่อยกว่าแต่ไม่เคยบ่นเราเรย ถ้าจะไม่เรียนก็เสียดายสิทธิ์ที่แม่เบิกคืนได้
เอายังไงต่อกับชีวิตดี
ครอบครัวเรามีตอนนี้คือ จะว่ายังไงล่ะพ่อเราเป็นคนติดเหล้ามาก แบบมากงานการไม่ทำกินแต่เหล้าแต่ลื่นล้มแขนหักพี่สาวเราแต่ก่อนอยุ่บ้านสามีเรามาสร้างห้องเพื่อจะให้ดูแลช่วยกัน แต่แล้วก็มีอุบัติเหตุลงพี่เขยเราเสีย ลงข้างทางเป็นทางที่กลับบ้านเรา ทางผู้ใหญ่ฝ่ายพี่เขยเรยให้พี่กับหลานเรากับไปอยู่บ้านเหมือนเดิมเพราะไม่อยากให้พี่ขับรถผ่านทางนั้นเพราะกลัวทำใจไม่ได้ แล้วอาการพ่อตอนนี้หนักจากแขนหักก็เดินไม่ได้อีกเรยต้องมาเช็ดเยียวเช็ดขี้ ซึ่งแม่เราทำงานคนเดียว ต้องแบกภาระหลายอย่าง แกทำงานมาเหนื่อยแล้วต้องมาเหนื่อยกับที่บ้านอีกเพราะบางวันพ่อก็แบบว่าไงดี แกเหมือนคนไม่รุ้เรื่องขนาดเจ็บอยุ่ก็จะกินเหล้าสูบบุหรี่ ร้องเรียกตอนตี1-3 ซึ่งมันเป็นเวลาพักผ่อนเราก็ฝึกงานเซเว่นเวลานอนก็น้อย เราเหนื่อยกับผู้คนที่ทำงานอยากเปลี่ยนที่มากๆ แต่ก็มาคิดอย่างน้อยมันก็แบ่งเบาค่าใช้แม่ได้ แล้วตอนนี้ก็ใกล้จบเราไม่รุ้เอายังไงต่อดีจะไปกก็สงสารแม่ เวลากลางคืนพ่อเป็นอะไรไปจะทำยังไง ขนาดเวลาอยุ่กะดึกเราต้องไปทำงานยังใจหวิวๆแล้ว จะบ่นว่าเหนื่อยแต่แม่เหนื่อยกว่าแต่ไม่เคยบ่นเราเรย ถ้าจะไม่เรียนก็เสียดายสิทธิ์ที่แม่เบิกคืนได้