ขอเกิ่นก่อนนะคะ ตัวเราเองเนี่ยเป็นคนค่อนข้างจริงจังกับชีวิต คิดมาก รู้สึกดาวน์ 2-3วันมานี้ร้องไห้ร้องตลอด พอมีเรื่องให้คิดก็ร้อง ร้องไห้จนหลับตื่นมาตาบวม ความรู้สึกแบบเราไม่สามารถมีใครคุยใครระบายได้เลย แม้แต่เพื่อน เพื่อนเราเป็นฟิวส์เฮฮา จิกกัด แบบซีเรียสไปปะวะ เราถึงไม่อยากเล่าอะไรให้ใครฟัง เพราะมันไม่ได้มีคนมาเข้าใจเราจริงๆ แล้วเราก็ไม่รู้เราเหลือเพื่อนจริงๆมั้ย ครอบครัวเวลาเห็นพ่อแม่ มันรู้สึกตลอดทำไมเราไม่ทำวะ ทำไมไม่เป็นแบบลูกคนอื่น ทำไมไม่ทำให้พ่อแม่สบายใจ อารมณ์ประมาณนี้เลย บวกหลายๆเรื่องเงินเรื่องทอง การงาน ความรักที่อธิบายยากแม้แต่คนรักยังไม่กล้าไว้ใจจะเล่าให้ฟัง เหมือนเราเป็นคนเข้มแข็งมากต่อน่าทุกคน พอหลบมาเราอ่อนแอมากๆร้องไห้จนมองตัวเองเป็นขนาดนี้เลยหรอวะ มันอยู่ในหัวตลอด อ่อและมีอีกเรื่องค่ะ เราจดในสมุดเวลาเราร้องไห้ เราคิดอะไรในหัวก็เขียนๆไป เหมือนมีเพื่อนระบายแต่แค่ในหนังสือ วิธีของเราคือการออกกำลังกาย เพื่อให้เหนื่อยแล้วหลับไป แต่ตื่นมาก็เป็นแบบเดิม รู้สึกแบบนี้มาเกือบครึ่งเดือน เเต่ช่วง2-3วันนี้ เราหนักจริงๆค่ะ มันตันมันตื่อ อยากมีคนมานั่งคุยแบบเข้าใจเราจริงๆ
หรือใครมีวิธีการอยู่คนเดียวให้ผ่อนคลายแล้วมีความสุขมั้งคะ แนะนำเราได้นะคะเราเป็นคนชอบอ่านค่ะ ขอบคุณนะคะ
จัดการกับตัวเองยังไงคะเวลา down
หรือใครมีวิธีการอยู่คนเดียวให้ผ่อนคลายแล้วมีความสุขมั้งคะ แนะนำเราได้นะคะเราเป็นคนชอบอ่านค่ะ ขอบคุณนะคะ