ต้องเล่าก่อนว่าเรากับแฟนเก่านั้นคบกันมาเป็นเวลานานพอสมควร ตั้งแต่สมัยเรียนจนวัยทำงาน เราสองคนมีสังคมที่แตกต่างกันค่ะ แฟนเก่าเราเขามีสังคมที่ชอบดื่มเที่ยว แต่ไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงหรืออาจจะมีแต่เราจับไม่ได้ ส่วนเราทำงานเก็บเงินแล้วก็เรียนไปด้วยเราไม่สงสิงกับใครไม่ค่อยเข้าสังคมเท่าไหร่ส่วนมากเราก็จะอยู่บ้าน วันไหนที่เขาไปกินเหล้าเราก็จะรอเขาจนกว่าเขาจะกลับบ้าน เราก็ไม่รู้นะคะว่าเขารักเรามากรึป่าวแต่เราเองที่รักเขามาก จนบางครั้งการที่เราหึงหวงหรือรู้สึกเป็นห่วงเขาจนทำให้เขาอึดอัด เราสองคนก็วาดอนาคตไว้ด้วยกันเยอะค่ะวางแผนชีวิตที่จะอยู่ด้วยกันในอนาคต จนมาถึงวันนี้เราเลิกกับเขาได้2เดือนแล้ว เราถามเขาก่อนที่จะเลิกติดต่อกันว่า เธอจะไม่กลับมาหาเราแล้วใช่มั้ย เขาก็ตอบว่าใช่ ความคิดเราคือ ทำไมผ่านอะไรด้วยกันมาก็ตั้งเยอะ เราไม่ได้เลิกกันเพราะเรื่องนอกใจหรืออะไรเลยเป็นเรื่องที่ทะเลาะกันซ้ำๆปัญหาที่มันแก้ไม่หายแต่ที่ผ่านมาเราเลือกที่จะยอมเข้าใจเขานะค่ะบางเรื่องเราก็ใช้เวลาปรับความเข้าใจอยู่พอสมควรเราเข้าใจยอมรับข้อดีข้อเสียของเขาหมดเลยเพราะเราเองก็รักเขาและเลือกที่จะอยู่กับเขา ตอนนี้เราคิดอยู่ว่า เขาจะกลับมามั้ยมันจะมีสักเสี้ยววินาทีที่เขาจะคิดถึงเราบ้างมั้ยว่าเราสองคนก็คบกันมาตั้งนาน เราไม่ได้ติดต่อกับเขามา1เดือนกว่าๆแล้ว เขาบล็อคเราทุกช่องทางจริงๆ เราเองก็ใช่ชีวิตของเราแต่มันยังเป็นคำถามในหัวตลอดเวลาว่า เราสองคนจะมีโอกาสที่จะกลับมาคุย หรือกลับมาเจอกันอีกครั้งมั้ย