คือเรามีเพื่อนสนิทคนหนึ่งนางชอบคิดมาก แบบมากๆๆๆๆๆๆๆ คุยด้วยสนุก ขี้เล่น น่ารักไรงี้อะค่ะแต่ความที่นางคิดมากนางก็จะชอบแชทมาปรึษากับเราทุกวันเช่นเรื่องแฟน เรื่องครอบครัว เรื่องเพื่อน ทุกเรื่อง เวลาเราเครียดอะไรก็หายเองตลอดไม่ได้ให้ใครมาปลอบ คือเราเป็นคนปลอบใครไม่เก่งแล้วบางทีนางก็จะทักมาตอนดึกๆ ตี2-3ด้วยความเป็นห่วงความรู้สึกเพื่อนจะเป็นไรมั้ย กลัวจะเป็นไร คือเข้าเรื่องนางทักมาระบายให้เราฟังวันละหลายรอบเลยค่ะซึ่งเราก็ให้คำปรึษาใครไม่เป็นนั้นแหละกว่าจะคิดจะพิมพ์ใช้เวลานานมากกๆๆๆๆคิดสังหาคำที่ฮีลใจเพื่อนทุกครั้งทุกรอบอยากให้นางสดใสเหมือนเดิม เราแปลกมั้ยที่รู้สึกอึดอัดและก็เหนื่อยทุกครั้งที่นางทักมาปรึษา เวลาเราปลอบนางทีไรหลายชั่วโมงเลยค่ะเราก็ไม่ได้ว่างขนาดนั้นหัวหมุนกันไป5555 และบางเรื่องมันก็เรื่องเดิมๆซ้ำๆเช่นเรื่องเกรดนางไม่ส่งงาน โดดเรียน หลับในคาบ แต่เกรดออกมาไม่ได้ตามที่นางหวังนางก็จะซึมไปเลยค่ะ เราเลยให้นางปรับตัวนางก็เหมือนจะปรับแต่ก็เหมือนเดิม นางมีแฟนแล้วนางก็คิดถึงแฟนเก่า นางบอกจะปรับนิสัยตัวเองเราก็พยายามช่วยเสมอแต่มันก็เหมือนเดิมเพ้อถึงแฟนเก่าเหมือนเดิม คิดมากกลัวแฟนมีคนอื่น ตัวเองดีไม่พอจะห่างกะแฟนอยากให้เจอคนดีๆ ทะเลาะกับแฟนบอกจะเลิกร้องไห้เป็นหมาปลอบมันตั้งหลายชั่วโมงสุดท้ายก็กลับไปรักกันเหมือนเดิม นางไม่ชอบดูแลตัวเอง ไมอาบน้ำกินข้าว เราก็ด่านางทุกที เราอยากให้เพื่อนปรับตัวเป็นคนใหม่สุขภาพจิตจะได้ดีทุกวันนี้นางก็ร้องไห้ทุกวันนนน วันหนึ่งก็ประมาณ4-5รอบ เรารักเพื่อนคนนี้มาก เราไม่อยากรู้สึกแบบนี้เลยค่ะมันผิดปกติมั้ยคะหรือเราเป็นเพื่อนที่ดีให้เค้าไม่ได้คะ