การที่เรารู้สึกเหนื่อย พยายามยังไงมันก็ดูผิดไปหมด แม้เขาจะพูดคำที่เขารู้สึกว่า "พอเถอะ คุณหยุดพยายามเพื่อฉันเถอะ" เราก็ทนเจ็บ โทรทุกวัน ส่งข้อความทุกวัน เขาแคร์น่ะ แต่เราไม่เข้าใจทำไมต้องโกรธและใส่อารมณ์ด้วย เหมือนเขาแยกแยะเรื่องส่วนตัวไม่ได้ พอหงุดหงิดก็หงุดหงิดเราไปด้วย เขาพยายามจะทิ้งฉันมาก่อน เขาบอกเขาไม่เหมาะกับความสัมพันธ์หรอกแต่พอเรารั้งเขาก็กลับมา เวลาเราโกรธเราผิด เวลาเขาโกรธเราก็ผิดอีก เราต้องใจเย็นขนาดไหนที่ต้องทนกับความสัมพันธ์แบบนี้ได้ปีกว่า เราแคาไม่รู้ว่าเราควรจำกัดตังเองยังไง หรือเราให้เขามากไป พอเขาไม่สามารถให้เราเท่าที่เราให้เขา เราก็เลยรู้สึกไม่ได้อะไรงี้เหรอ ลดความพยายามลงความรู้สึกจะเปลี่ยนมั้ยอ่ะ ไม่กลัวตัวเองแต่กลัวความรู้สึกเขาเปลี่ยนนี่สิ หรือเราควร move on?
มีเรื่องอยากปรึกษาเรื่องความรัก