สวัสดีค่ะ เราเป็นคนนึงที่สร้างปัญหาไว้ใหญ่มาก สร้างความเสียหายต่อสถานที่ เเละคนอื่นๆ เเล้วพรุ่งนี้เป็นวันที่เราต้องเผชิญไปเจอบุคคลที่เราสร้างปัญหาไว้ เราอาย เรากลัว (เเล้วทำไมตอนสร้างไม่คิด) หลายคนอาจจะเกิดคำถามในวงเล็บ ตอนนั้นช่วงนั้นมันตันจนเราต้องตัดสินใจเเบบนั้น เราจะก้าวข้ามพรุ่งนี้ไปได้ยังไง เราปรึกษาเพื่อนๆ เพื่อนบอกว่าคนอื่นคงลืมหมดเเล้ว
ไม่มีใครว่าอะไรหรอก ไม่ต้องคิดมาก เเต่ยิ่งเพื่อนบอกเเบบนั้นเรายิ่งคิดมาก คิดมากจนนอนไม่หลับ บางทีสดุ้งตื่นทุกๆ5-10นาที กังวลในสิ่งที่ยังมาไม่ถึง เราจะก้าวผ่านมันไปยังไงคะ
ปล.ช่วงที่เราตัดสินใจนั้นเราอยู่ในช่วงที่เป็นซึมเศร้าอย่างหนัก ตอนนี้ดีขึ้นนิดหน่อยเเต่ก็ยังมีอาการรบกวนจิตใจอยู่ (ใช้โรคเป็นข้ออ้างใช่ไหม)...เถียงกับตัวเองตลอดเวลา...เวลาพิมพ์เนี้ยยังน้ำตาไหลเลยไม่รู้สาเหตุ
-เราไม่ได้ไปฆ่าใครตาย...เเต่เราสร้างปัญหาไว้ที่มันส่งผลกระทบต่อหลายๆส่วน
****ช่วยเเนะนำ...หรือพูดคุยอะไรก็ได้...ขอบคุณค่ะ***
จะก้าวข้ามความอายที่กลายเป็นความกลัวจากปัญหาที่ตัวเองสร้างขึ้นได้ยังไง?
ไม่มีใครว่าอะไรหรอก ไม่ต้องคิดมาก เเต่ยิ่งเพื่อนบอกเเบบนั้นเรายิ่งคิดมาก คิดมากจนนอนไม่หลับ บางทีสดุ้งตื่นทุกๆ5-10นาที กังวลในสิ่งที่ยังมาไม่ถึง เราจะก้าวผ่านมันไปยังไงคะ
ปล.ช่วงที่เราตัดสินใจนั้นเราอยู่ในช่วงที่เป็นซึมเศร้าอย่างหนัก ตอนนี้ดีขึ้นนิดหน่อยเเต่ก็ยังมีอาการรบกวนจิตใจอยู่ (ใช้โรคเป็นข้ออ้างใช่ไหม)...เถียงกับตัวเองตลอดเวลา...เวลาพิมพ์เนี้ยยังน้ำตาไหลเลยไม่รู้สาเหตุ
-เราไม่ได้ไปฆ่าใครตาย...เเต่เราสร้างปัญหาไว้ที่มันส่งผลกระทบต่อหลายๆส่วน
****ช่วยเเนะนำ...หรือพูดคุยอะไรก็ได้...ขอบคุณค่ะ***