ของคนอื่นเขาผ่านกันไปจนสงบได้ จนไปเจออาการกิริยาต่างๆ
ทำไมของเราไม่เหมือนคนอื่น พอจะทำสมาธิ อย่างเช่นวันนี้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ภาพของเราที่ปรากฎขึ้นมาจนกลัว คือเป็นคนนอนตายในอิริยาบทต่างๆ แบบปึ๊งงง ขึ้นมาเหมือนหนังผี
คนนอนหงายหน้า แขนกาง 90 องศา หัวอยู่ต่ำกว่าตัว อ้าปาก เลือดท่วมหน้า
แน่นอนจิตยังตามไม่ทัน ใจยังไม่ทันได้สงบมันก็กลัวจนอยากลืมตา แล้วภาพมันดันติดตาด้วยนะ ทีภาพพระพุทธรูปที่พยามนึกไว้นี่ลืมง่าย เป็นอุปสรรคทุกรอบ มันจะหมุนไปเรื่อยเปลี่ยนภาพมาใหม่ๆเรื่อย แบบ surprise เรา 555 ท่องคำบริกรรมได้ไม่กี่นาทีจิตยังไม่ทันสงบ มันก็มาอย่างเร็ว
หรือว่าเราดูหนังผีมากไป หรือมันเป็นภาพที่ฉายไว้ที่ใจในภพอื่นๆ แบบ...เราไปฆ่าเขาไว้เยอะ เคยอยู่ในสงคราม มันเลยทยอยขึ้นมาหรอคะ แต่คือขึ้นมาเพื่อทำให้ตัวเองกลัวล้วนๆ ทนบริกรรมต่อไม่ได้เพราะกลัวผีแทน ถ้าไม่นั่งสมาธิก็ไม่เป็นไรค่ะปกติ เป็นคนไม่กลัวกลางคืนไม่กลัวความมืด กลัวภาพบ้าๆในใจ ตอนนั่งสมาธินี่แหละ หรือว่าเราต้องทนเพื่อผ่านไปให้ได้คะ
ทำไมภาพอุปาทานเวลาทำสมาธิ ไม่เหมือนกัน
ทำไมของเราไม่เหมือนคนอื่น พอจะทำสมาธิ อย่างเช่นวันนี้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้