ตลาดแบบนี้คนที่ตัดหน้าลัมโบ หยิบแบ๊งค์พันทุกวัน อาจอึดอัดหาวเรอ !!!!
เล่นตัดหน้าท่าไหนก็โดนรถทับ จะเอาสูตรผีบอกที่เรียนมามาใช้ตัดหน้า เจ้าก็ขับลัมโบทับ
พยายามหาสูตรโกงกราฟ โกงอินดี้ที่ กูรูสำนักต่างๆบอก ก็โดนลัมโบทับทู๊กวัน
จะดู You tube ก็โดนไซโค ข่าวร้ายมีทุกวัน
เหมือนเซียนราฟบอก ก่อนซื้อหุ้นอยู่สายซิล หลังซื้อหุ้นอยู่สายกังวล เยี่ยวเหลือง
มันน่าอึดอัด บางคนรำพันด่าเจ้ามือ...HUA Door แค่เอามือแหย่ IPO หุ้นซิ่ง มือขาดหมด
หลบรถเจ้ามือสีขาว เจอรถเจ้ามือสีส้ม หลบสีส้มเจอสีหลือง...เพราะเจ้ามือทำงานเป็นทีมน่ะนะ
คนที่จะถือหุ้นและทนดอยได้ ช่วงนี้ ต้องสายมู สวน ถือ ทน
แปะ...ยันต์กูรูหนวดงามไว้...แล้วใจไม่แผ่ว
ตัดมาชาวสวนชวนดอย.....เมื่อก่อนบ่อยครั้งก็ตัดหน้าสิบล้อ โดนประจำ
มาตกผลึกตอนได้ปันผล TTW ปี 2553 ได้มา 808 บาท ราคาไม่ไปไหนเพราะเป็นหุ้นหวีตั้งแต่ซื้อ เป็นหุ้นหวีสมัยแรกๆที่เสพ
แต่ช่วงนั้นก็ตัดหน้าสิบล้อทุ๊กวัน แต่ยังขาย TTW ไม่ได้เพราะมันหวีนั่นเอง แต่ก็ไม่ได้สนใจ เล่นสั้นขยันซอยเหมือนเดิม
พอมาปี 2554 ก็ได้ปันผลเหมือนเดิม สมองซีรีเบลรั่มจึงสว่างวาบ ประกอบกับปรมจารย์เต่า ช่วงนั้นกำลังเผยแพร่ ลัทธิ VI
พี่แจ้เสพ MOS ของปรมจารย์เต็มๆ ดูทุกคลิปที่มี ฟังปรมจารย์มากกว่าดู porn hub อีก(ช่วงนั้นยังไม่โดนบล๊อค 555)
ประกอบกับปันผลเพิ่มทุกปีตามจำนวนหุ้นที่ถือ
จากปีแรก 2553 ได้ปันผลเฉลี่ย 2,440 บาท/เดือน มาปีล่าสุด 2565 ได้ปันผลเฉลี่ย 27,000 บาท
เป้าหมายเกษียณคือ ไม่ต่ำกว่า 30,000 บาท/เดือน หรือ วันละ 1,000 บาท ก็พออยู่แจ้ห่มได้สบายๆ แบบพอเพียงแล้ว
ถ้าให้หรูอยู่สบายก็เดือนละ 50,000 บาท ทำงานเอกชนก็ต้องสร้างบำนาญให้ตัวเอง ลงทุนสะสมหุ้นมา 12 ปี กว่าจะได้ปันผล
ช่วงลงทุนก็คัทหุ้นไปหลายตัวเหมือนกันกว่าจะตกผลึก และก็ต้องตามข้อมูลตลอด
แต่ใครเป็นข้าราชการมีบำนาญ ถ้าไม่มีหนี้ก็สบายครับช่วงเกษียน
(บำนาญข้าราชการสมัยนี้ก็ 30,000 - 50,000 บาท/เดือน แล้วแต่หน่วยงาน สบายๆ)
ทำไมชาวสวนชินชากับการขึ้นดอย เพระขาลงสวนตรงไหนก็ดอย...ต้องทยอยสวน ทีละน้อยทีละไม้ ไม่หักโหม
เพราะว่า.....การเดินทางในตลาดหุ้นมีหลายวิธี ในการทำกำไรน่ะนะ บางแบบได้ไว เสียไว บางแบบต้องอาศัยเวลา
แล้วแต่จริต
คนที่ติดดอย เอากาวไป.....ซู๊ค กระป๋องใหญ่ๆๆๆๆๆๆๆ จะได้มีกำลังใจ ถือทน บนดอย ไม่มีใครล้อชื่อบุพการี
แต่คนที่ไม่ทน คัทลอสกระโดดลงดอย ขาแข้งย่อมหักเป็นธรรมดา
สรุป วันนี้ดอย พรุ่งนี้ก็ดอย วันต่อๆไป ยิ่งดอยหนักกว่า....แต่อาจได้ลงดอยในวันหลานบวช
สบายดี.....บุญรักษา นักผจญดอยแห่งสินธร
### ที่สุดของ...กาวกระป๋องใหญ่ ตลาดแบบนี้ต้องมีไว้ ### ดอยแล้วไปไหน... / เสียดายคนคัท....ไม่ได้ดอย /ดอยเสมอเมื่อเผลอสวน
เล่นตัดหน้าท่าไหนก็โดนรถทับ จะเอาสูตรผีบอกที่เรียนมามาใช้ตัดหน้า เจ้าก็ขับลัมโบทับ
พยายามหาสูตรโกงกราฟ โกงอินดี้ที่ กูรูสำนักต่างๆบอก ก็โดนลัมโบทับทู๊กวัน
จะดู You tube ก็โดนไซโค ข่าวร้ายมีทุกวัน
เหมือนเซียนราฟบอก ก่อนซื้อหุ้นอยู่สายซิล หลังซื้อหุ้นอยู่สายกังวล เยี่ยวเหลือง
มันน่าอึดอัด บางคนรำพันด่าเจ้ามือ...HUA Door แค่เอามือแหย่ IPO หุ้นซิ่ง มือขาดหมด
หลบรถเจ้ามือสีขาว เจอรถเจ้ามือสีส้ม หลบสีส้มเจอสีหลือง...เพราะเจ้ามือทำงานเป็นทีมน่ะนะ
คนที่จะถือหุ้นและทนดอยได้ ช่วงนี้ ต้องสายมู สวน ถือ ทน
แปะ...ยันต์กูรูหนวดงามไว้...แล้วใจไม่แผ่ว
ตัดมาชาวสวนชวนดอย.....เมื่อก่อนบ่อยครั้งก็ตัดหน้าสิบล้อ โดนประจำ
มาตกผลึกตอนได้ปันผล TTW ปี 2553 ได้มา 808 บาท ราคาไม่ไปไหนเพราะเป็นหุ้นหวีตั้งแต่ซื้อ เป็นหุ้นหวีสมัยแรกๆที่เสพ
แต่ช่วงนั้นก็ตัดหน้าสิบล้อทุ๊กวัน แต่ยังขาย TTW ไม่ได้เพราะมันหวีนั่นเอง แต่ก็ไม่ได้สนใจ เล่นสั้นขยันซอยเหมือนเดิม
พอมาปี 2554 ก็ได้ปันผลเหมือนเดิม สมองซีรีเบลรั่มจึงสว่างวาบ ประกอบกับปรมจารย์เต่า ช่วงนั้นกำลังเผยแพร่ ลัทธิ VI
พี่แจ้เสพ MOS ของปรมจารย์เต็มๆ ดูทุกคลิปที่มี ฟังปรมจารย์มากกว่าดู porn hub อีก(ช่วงนั้นยังไม่โดนบล๊อค 555)
ประกอบกับปันผลเพิ่มทุกปีตามจำนวนหุ้นที่ถือ
จากปีแรก 2553 ได้ปันผลเฉลี่ย 2,440 บาท/เดือน มาปีล่าสุด 2565 ได้ปันผลเฉลี่ย 27,000 บาท
เป้าหมายเกษียณคือ ไม่ต่ำกว่า 30,000 บาท/เดือน หรือ วันละ 1,000 บาท ก็พออยู่แจ้ห่มได้สบายๆ แบบพอเพียงแล้ว
ถ้าให้หรูอยู่สบายก็เดือนละ 50,000 บาท ทำงานเอกชนก็ต้องสร้างบำนาญให้ตัวเอง ลงทุนสะสมหุ้นมา 12 ปี กว่าจะได้ปันผล
ช่วงลงทุนก็คัทหุ้นไปหลายตัวเหมือนกันกว่าจะตกผลึก และก็ต้องตามข้อมูลตลอด
แต่ใครเป็นข้าราชการมีบำนาญ ถ้าไม่มีหนี้ก็สบายครับช่วงเกษียน
(บำนาญข้าราชการสมัยนี้ก็ 30,000 - 50,000 บาท/เดือน แล้วแต่หน่วยงาน สบายๆ)
ทำไมชาวสวนชินชากับการขึ้นดอย เพระขาลงสวนตรงไหนก็ดอย...ต้องทยอยสวน ทีละน้อยทีละไม้ ไม่หักโหม
เพราะว่า.....การเดินทางในตลาดหุ้นมีหลายวิธี ในการทำกำไรน่ะนะ บางแบบได้ไว เสียไว บางแบบต้องอาศัยเวลา
แล้วแต่จริต
คนที่ติดดอย เอากาวไป.....ซู๊ค กระป๋องใหญ่ๆๆๆๆๆๆๆ จะได้มีกำลังใจ ถือทน บนดอย ไม่มีใครล้อชื่อบุพการี
แต่คนที่ไม่ทน คัทลอสกระโดดลงดอย ขาแข้งย่อมหักเป็นธรรมดา
สรุป วันนี้ดอย พรุ่งนี้ก็ดอย วันต่อๆไป ยิ่งดอยหนักกว่า....แต่อาจได้ลงดอยในวันหลานบวช
สบายดี.....บุญรักษา นักผจญดอยแห่งสินธร