กลอนริมถนน วาทย์สายลม

ลมโชยโปรยกลิ่นหญ้า แดดอ่อนทาแนวเขาไกล ทางเลาะเลียบน้ำใส ใจเบาสบายคล้ายฝันดี เสียงนกบอกยามเช้า ร้องเบาเบาในพฤกษ์ศรี ป่าเขาลมรำเพยพลี เหมือนได้หนีความวุ่นวาย แวะนั่งมองท้องฟ้า ปล่อยเวลาให้ล่องลาย คลื่

สุสานสรวง ร่วงโรย ดั่งโลกฝัน เงาจันทร์ส่อง ซึ้งซับ กับพฤกษา ดอกไม้โปรย กลบหลับ วิญญาณลา เสียงลมพา โหยหวน ครวญนิรันดร์ ใต้ป้ายหิน ผุพัง ดั่งอาณา ซากอุรา จ่อมจม ทิ้งฝอยฝัน ดินซ่อนร่าง รุ่ยลับ ดับตะวัน

✧ ☆.*･｡⋆☾⋆ *:･ﾟ★ ｡･ บุษยะพริบพราว คคนะสกาวผ่องโอบศศิรังรอง ชุตินิรมิตปวง ราวกวะเทพโบก ศุภศิวโลกสรวงส่องระดะโชติช่วง รุจิรประภาพร คีตกะบรรเลง มธุระเชลงรอนเสียงสุรอัปสร ทะนุสุขะรำบาย หอมกุสุมาลย์หวน ผล

เวียนฤดูผ่านพ้น..................เปลี่ยนผัน ธรรมชาติโปรยสวรรค์...........สู่หล้า หนาวร้อนก็วนกัน.................หมุนผ่าน ยามพิศมองฟากฟ้า..............เฟื่องแล้วงามตา ฤดูร้อนลมเอ่ยอ้า................

แสงตะวันจับฟ้าเมื่อคราตื่น ลมระรื่นพลิ้วแผ่วสะท้านไหว เรือลำยาวลอยล่องมองคราใด คลื่นซัดไกวไหวพริ้วเป็นริ้วงาม ตลาดน้ำตื่นแล้วแนวสองฝั่ง เสียงจอแจแว่วดังเมืองสยาม ขอต้อนรับคนมาเยือนทุกผู้นาม ทั่วเขตคา

* ขอบคุณภาพจากโลกออนไลน์ ..ให้เจ้าหลับสักพัก เดี๋ยวสักครู่ มอบภวังค์เจ้าสู่ ประตูฝัน จะเฟ้นหา เครื่องหอม ย้อมสุคันธ์ ให้อวล ณ ห้วงนั้น อันเจ้าพึง กล่อมเพลงกลอน พ่อจะร้อง ทำนองเสนาะ เสียงไม่เพราะ

 สายลมพลิ้ว ทิวสน โอนเอนไหวสายธารใส ไหลล่อง ท้องทุ่งกว้างแสงแดดอ่อน ทอทาบ ฉาบสีจางสองริมทาง ซ้ายขวา ดอกหญ้าบาน บัวชูช่อ ล้อลม ที่พรมแผ่วหอมดอกแก้

0 เยี่ยงไรหนอคิดย้อน .. แล้วร้อนรุ่ม กับเร้ารุมในจิตด้วยคิดถึง เหมือนแววตาวามนั้น .. ร่วมกันตรึง รอยหวานซึ้งลงทรวงแล้วหน่วงไว้ 0 จงรู้เถิด .. คะนึงหาบรรดามี มากกว่าที่รูปพรรณเคยฝันใฝ่ ทุกผูกพันทุกช่วง

วสันต์คล้ายกลายเคลื่อนจวนเลื่อนลับ เหมันต์วนสลับกลับหวั่นไหว คนขี้หนาวร้าวรวดแสนปวดใจ จะหาใครร่วมหมอนนอนร่วมเตียง ติดป้ายแขวนข้างรั้วคงชัวร์กว่า หรือประกาศค้นหาด้วยเส้นเสียง ว่าใครหนอขอมาอยู่ร่วมเรียง

ตามเนื้อเรื่องหมวดลมจะต้องพาเจ้าหญิงบลูหนีคนร้าย มาดูกันว่า หมวดลมพาเจ้าหญิงบลูหนีไปไหนกันบ้าง เริ่มด้วย...กองทัพเดินด้วยท้อง ต้องจกส้มตำ กระท่อมร้างกลางป่า บ้านริมธาร ตั้งแคมป์ในป่า ภูทับเบิ