อันนี้คือรายละเอียดของอาการของเค้านะคะ
1.เค้ามักจะเบื่ออะไรหลายๆอย่างหรือแม้แต่กิจกรรมที่ตัวเองชอบก็รู้สึกเบื่อไปเลยไม่อยากทำอะไรกินๆนอนๆ
2.เค้าเนี่ยมักจะเศร้า+กับเครียดบ่อยๆอ่ะค่ะ ทั้งเรื่องครอบครัว เรื่องเพื่อนและปัญหาชีวิตต่างๆอ่ะค่ะ
3.ทุกครั้งที่เค้าเครียดหรือเศร้าเสียใจมากๆ เค้าจะกินยาตลอดเลยค่ะ 1วันกินกตประมาณ10-25เม็ดค่ะถ้ารวบเป็นทั้งอาทิตย์ก็ตกประมาณ 80-90เม็ดต่ออาทิตย์ค่ะ คือบางครั้งถ้ากินยาพวกนั้นหมดกระปุกก็จะใช้คัดเตอร์กรีดแขนแต่กรีดไม่ลุกนะคะ กรีดเบาแค่มีเลือดปริๆนิดหน่อยค่ะแต่มีหลายแผลที่กรีดไปค่ะแต่ที่เค้ากรีดไปก็ไม่เสี่ยงเป็นแผลเป็นนะคะ
4.เค้าจะไม่ออกจากบ้านเลยค่ะจะออกไปเฉพาะที่มีเรื่องสำคัญเท่านั้นค่ะ คือวันๆก็อยู่แต่บ้านค่ะไม่ค่อยพูดจากับใครชอบอยู่เงียบๆค่ะ บางทีก็รู้สึกหมกมุ่นกับอะไรพวกนี้มากๆค่ะ มีเพื่อนเยอะนะคะแต่ไม่เคยคิดจะทักหาเพื่อนเลยค่ะ แค่มีคนทักมาก็รู้สึกรำคาญไม่อยากตอบ บางทีถ้าแม่หรือน้องสาวน้องชายเสียงดังก็จะหงุดหงิดมากๆเลยค่ะ ปกติเมื่อก่อนไม่เคยหงุดหงิดขนาดนี้เลยนะคะ หงุดหงิดจนบางทีก็ด่าไปเลยอ่ะค่ะบางครั้งก็ปาข่าวของค่ะ
5.เค้าเนี่ยเป็นพวกที่แบบค่อนข้างเศร้าตลอดเวลามากค่ะ เศร้าจนบางทีเวลาไปพบปะกับผู้คน หรือเพื่อนๆญาติพี่น้องอะไรงี้อ่ะค่ะ จะชอบแสดงท่าทีมีความสุขอารมณ์ดีตลอด หัวเราะร่าเริงตลอด ทั้งๆที่ข้างไม่ได้มีความสุขเลยมีแต่เศร้าและทุกข์ใจ บางทีมันก็ทรมานมากๆค่ะที่ต้องมาฝืนทำให้ตัวเองมีความสุขอยู่ตลอดมันเหนื่อยมากค่ะ
6.เค้าเนี่ยจะรู้สึกอ่อนไหวง่ายมากๆค่ะ แค่คำพูดของคนๆนึงที่ด่าเราเราก็ร้องไห้แล้วค่ะ ปกติเมื่อก่อนคือไม่ร้องไห้เลยมีแต่ด่ากลับและคุยกันสนุกๆแต่เดี๋ยวนี้คือเอะอะอะไรก็ร้องไห้อ่ะค่ะ แค่โดนด่าหรือโดนว่ามากๆถ้าไม่ร้องก็เครียดหรือไม่ก็กังวลใจจนคิดไปเองตลอดเลยค่ะว่าตัวเองเนี่ยเป็นภาระหรือป่าว ตัวเองเนี่ยเกะกะขวางทางเขาหรือเปล่าหรือเขาเกลียดเราแล้ว มักจะคิดแบบนี้ตลอดเลยค่ะ บางทีทุกครั้งที่เครียดมากหรือกังวลมากๆก็จะเก็บไปฝันตลอดเลยค่ะฝันแล้วฝันอีกฝันบางครั้งก็ร้องไห้หนักมากเลยล่ะค่ะ
7.คือเค้าเป็นคนที่ชอบเก็บความรู้สึกไว้คนเดียวอ่ะค่ะไม่ค่อยปลดปล่อยหรือระบายให้ใครฟังเลยเพราะกลัวค่ะ กลัวเขาจะรำคาญกลัวเขาจะเกลียดกลัวเขาจะเบื่ออ่ะค่ะ ชอบคิดแบบนี้ตลอดทุกครั้ง ถึงจะเคบระบายให้เพื่อนสนิทฟัง แต่ก็แค่ระบายไปเฉพาะเรื่องเล็กๆอ่ะค่ะ เพราะกลัวว่าเพื่อเขาจะเบื่อ เพราะเขาก็เอาไประบายกับเพื่อนสนิทคนนี้คนเดียวเลยถึงจะเคยกับคนอื่นมาบ้างแต่กับเพื่อนสนิทเค้าเนี่ยไว้ใจนางที่สุดแล้วล่ะค่ะเลยเลือกที่จะระบายกับนางบางทีก็ร้องไห้แต่ก็ได้คำปรึกษาดีๆมาจากเพื่อนตลอดเลยค่ะ แต่ก็ไม่เคยทำตามที่สัญญากับเพื่อนไว้เลยค่ะ บอกว่าจะสู้บอกว่าจะไม่ทำร้ายตัวเองแต่สุดท้ายตัวเองก็ทำไม่ได้อ่ะค่ะ
8.ชอบอดข้าวอดอาหารอ่ะค่ะถึงแม้จะหิวแค่ไหนก็จะไม่กินอะไรงี้อ่ะค่ะ อดนานสุดแค่2-3วันค่ะ บางทีก็กินน้ำเปล่าแทนข้าวบ้าง บางทีก็กินข้าวนิดเดียวแล้วก็อิ่มตลอดเลยค่ะ
9.เค้ามักจะดูถูกตัวเองอยู่บ่อยๆอ่ะค่ะ ชอบเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนอื่นจนตัวเค้าเองก็ดูแย่ไปเลยก็ว่าได้ค่ะ
10.เค้าชอบเห็นใจคนอื่นมากกว่าตัวเองทุกครั้งเลยล่ะค่ะ ทุกครั้งที่เราเศร้าอยู่และเห็นเพื่อนเศร้าไรงี้อ่ะค่ะ เรามักจะเข้าไปปลอบและให้คำปรึกษากับเขาตลอดเลยค่ะ แต่ไม่เคยบอกตัวเองเลยไม่เคยดูแลร่างกายตัวเองเลย ไม่เคยแม้จะดูแลตัวเองเลยสักครั้ง บางครั้งก็หมกมุ่นจนไม่ได้อาบน้ำถึง2-3วันไม่ก็อาทิตย์นึงก็มีค่ะ ไม่รู้ทำไมเหมือนกันค่ะ
-[มันก็มีเหตุผลที่ทำให้เราเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนอยู่นะคะ ก็คือพ่อของเค้านี่แหละค่ะ ท่านเสียอ่ะค่ะ แล้วเค้าเป็นคนที่รักพ่อแบบมากๆเลยค่ะ รักแบบสุดๆอ่ะค่ะ รักจนไม่อยากให้ท่านหายไปไหนเลยค่ะ ต่อให้ท่านเป็นอะไรเราก็อยากจะเป็นแทนท่านค่ะเพื่อไม่ให้ท่านเจ็บท่านป่วย จนมาถึงวันที่พ่อของเค้าป่วยหนักและเข้าโรงพยาบาลค่ะ พึ่งเข้าได้แค่2วันเองค่ะก็เสียแล้วค่ะ แล้วคือแม่รู้ก่อนนะคะว่าพ่อเสียแต่เขาไม่ยอมบอกเรากับน้องเราค่ะ เขาพูดแค่ว่าพ่อได้กลับบ้านแล้วนะและเขาก็เตรียมเสื้อผ้าของพ่อไปค่ะ คือตอนนั้นยังงงๆอยู่เลยค่ะทำไมถึงกลับไวจังทั้งๆที่ต้องเข้าผ่าตัดอีกมันเร็วไปมั้ยเค้าเลยได้ความคิดนึงมาค่ะ เค้ากดเข้าไปดูปกเฟสของพ่อค่ะ และก็เจอโพสต์ทีาสะเทือนใจมากค่ะ เพราะมีแต่คนแสดงความเสียใจและอาลัยให้กับพ่อเขาอ่ะค่ะ ตอนนั้นเค้าร้องไห้เลยค่ะร้องไห้จนน้องถามว่าเป็นอะไรเราเลยบอกไปว่าฝุ่นเข้าตาค่ะ คือก็ไม่อยากให้น้องเสียใจอ่ะค่ะ แล้วเค้าก็เดินไปร้องไห้หน้าบ้านค่ะ ล้มทั้งยืนจริงๆค่ะร้องไห้แล้วร้องไห้อีกค่ะ คือแบบเค้าเอาแต่โทษตัวเองอ่ะค่ะว่าทำไมเค้าถึงไม่ตายแทนพ่อทำไมต้องมาพรากคนที่เรารักไปขนาดนี้อ่ะค่ะ ร้องข้ามวันข้ามคืนจรไม่ได้นอนเลยค่ะและคือพ่อเสียวันนี้ใช่มั้ยค่ะ(สมมุติวันนี้นะคะ)แล้วคือวันพรุ่งนี้คือวันสอบเลื่อนชั้นอ่ะค่ะ แล้วคือต้องไปสอบทั้งน้ำตาจริงๆค่ะ พอไปโรงเรียนแม่ก็มาส่งบอกว่าห้ามร้องไห้นะ แต่เราก็บอกไปว่าโอเค แต่สุดท้ายก็กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่อ่ะค่ะร้องไห้ให้เพื่อนเห็นไปเลยอ่ะค่ะคือแบบรู้สึกเสียใจและเศร้ามากๆค่ะ คือแบบร้องจนจะขาดใจอยู่แล้วอ่ะค่ะ เพื่อนๆและคุณครูก็ช่วยๆกันปลอบเค้าค่ะ เค้าดีใจมากนะคะที่ทั้งชีวิตนี้ก็ยังมีคุณครูแบะเพื่อนๆที่ดีๆแบบนี้อ่ะค่ะ เค้าขอเล่าจบเพียงนี้นะคะต่อจากนี้มันจะยาวไปค่ะคือแค่นี้ก็ยาวมากๆแล้วล่ะค่ะ นี่ก็คือเหตุผลที่เค้าเปลี่ยนไปขนาดนี้นะคะแต่ถ้าให้พูดเปลี่ยนก็เปลี่ยนแค่นิสัยและอารมณ์ตัวเองไปเลยอ่ะค่ะ ส่วนที่บอกรายละเอียดมา10.ข้อคือ เป็นอาการที่เป็นอยู่ปัจจุบันนี่แหละค่ะ]
-อาการทั้งหมดก็จะมีประมาณนี้นี่แหละค่ะ แค่อยากได้คำปรึกษาดีๆอ่ะค่ะ ว่าแบบนี้ควรไปพบแพทย์มั้ย หรือเสี่ยงเป็นโรคอะไรหรือยังอ่ะค่ะ อาจจะมีพิมพ์ผิดบ้างพิมพ์ไม่รู้เรื่องบ้างต้องขออภัยมากๆเลยนะคะ
ขอขอบพระคุณอย่างยิ่งเลยนะคะที่อ่านมาจนถึงตรงนี้อ่ะค่ะ คือเขียนยังว่ายาวมากๆเลยล่ะค่ะฮื่ออ
คืออายากรู้ว่าอาการที่เราเป็นอยู่ตอนนี้เสี่ยงเป็นโรคอะไรมั้ยค่ะพอดีมีคนทักบ่อยมากค่ะ เรื่องโรคซึมเศร้าอ่ะค่ะ
1.เค้ามักจะเบื่ออะไรหลายๆอย่างหรือแม้แต่กิจกรรมที่ตัวเองชอบก็รู้สึกเบื่อไปเลยไม่อยากทำอะไรกินๆนอนๆ
2.เค้าเนี่ยมักจะเศร้า+กับเครียดบ่อยๆอ่ะค่ะ ทั้งเรื่องครอบครัว เรื่องเพื่อนและปัญหาชีวิตต่างๆอ่ะค่ะ
3.ทุกครั้งที่เค้าเครียดหรือเศร้าเสียใจมากๆ เค้าจะกินยาตลอดเลยค่ะ 1วันกินกตประมาณ10-25เม็ดค่ะถ้ารวบเป็นทั้งอาทิตย์ก็ตกประมาณ 80-90เม็ดต่ออาทิตย์ค่ะ คือบางครั้งถ้ากินยาพวกนั้นหมดกระปุกก็จะใช้คัดเตอร์กรีดแขนแต่กรีดไม่ลุกนะคะ กรีดเบาแค่มีเลือดปริๆนิดหน่อยค่ะแต่มีหลายแผลที่กรีดไปค่ะแต่ที่เค้ากรีดไปก็ไม่เสี่ยงเป็นแผลเป็นนะคะ
4.เค้าจะไม่ออกจากบ้านเลยค่ะจะออกไปเฉพาะที่มีเรื่องสำคัญเท่านั้นค่ะ คือวันๆก็อยู่แต่บ้านค่ะไม่ค่อยพูดจากับใครชอบอยู่เงียบๆค่ะ บางทีก็รู้สึกหมกมุ่นกับอะไรพวกนี้มากๆค่ะ มีเพื่อนเยอะนะคะแต่ไม่เคยคิดจะทักหาเพื่อนเลยค่ะ แค่มีคนทักมาก็รู้สึกรำคาญไม่อยากตอบ บางทีถ้าแม่หรือน้องสาวน้องชายเสียงดังก็จะหงุดหงิดมากๆเลยค่ะ ปกติเมื่อก่อนไม่เคยหงุดหงิดขนาดนี้เลยนะคะ หงุดหงิดจนบางทีก็ด่าไปเลยอ่ะค่ะบางครั้งก็ปาข่าวของค่ะ
5.เค้าเนี่ยเป็นพวกที่แบบค่อนข้างเศร้าตลอดเวลามากค่ะ เศร้าจนบางทีเวลาไปพบปะกับผู้คน หรือเพื่อนๆญาติพี่น้องอะไรงี้อ่ะค่ะ จะชอบแสดงท่าทีมีความสุขอารมณ์ดีตลอด หัวเราะร่าเริงตลอด ทั้งๆที่ข้างไม่ได้มีความสุขเลยมีแต่เศร้าและทุกข์ใจ บางทีมันก็ทรมานมากๆค่ะที่ต้องมาฝืนทำให้ตัวเองมีความสุขอยู่ตลอดมันเหนื่อยมากค่ะ
6.เค้าเนี่ยจะรู้สึกอ่อนไหวง่ายมากๆค่ะ แค่คำพูดของคนๆนึงที่ด่าเราเราก็ร้องไห้แล้วค่ะ ปกติเมื่อก่อนคือไม่ร้องไห้เลยมีแต่ด่ากลับและคุยกันสนุกๆแต่เดี๋ยวนี้คือเอะอะอะไรก็ร้องไห้อ่ะค่ะ แค่โดนด่าหรือโดนว่ามากๆถ้าไม่ร้องก็เครียดหรือไม่ก็กังวลใจจนคิดไปเองตลอดเลยค่ะว่าตัวเองเนี่ยเป็นภาระหรือป่าว ตัวเองเนี่ยเกะกะขวางทางเขาหรือเปล่าหรือเขาเกลียดเราแล้ว มักจะคิดแบบนี้ตลอดเลยค่ะ บางทีทุกครั้งที่เครียดมากหรือกังวลมากๆก็จะเก็บไปฝันตลอดเลยค่ะฝันแล้วฝันอีกฝันบางครั้งก็ร้องไห้หนักมากเลยล่ะค่ะ
7.คือเค้าเป็นคนที่ชอบเก็บความรู้สึกไว้คนเดียวอ่ะค่ะไม่ค่อยปลดปล่อยหรือระบายให้ใครฟังเลยเพราะกลัวค่ะ กลัวเขาจะรำคาญกลัวเขาจะเกลียดกลัวเขาจะเบื่ออ่ะค่ะ ชอบคิดแบบนี้ตลอดทุกครั้ง ถึงจะเคบระบายให้เพื่อนสนิทฟัง แต่ก็แค่ระบายไปเฉพาะเรื่องเล็กๆอ่ะค่ะ เพราะกลัวว่าเพื่อเขาจะเบื่อ เพราะเขาก็เอาไประบายกับเพื่อนสนิทคนนี้คนเดียวเลยถึงจะเคยกับคนอื่นมาบ้างแต่กับเพื่อนสนิทเค้าเนี่ยไว้ใจนางที่สุดแล้วล่ะค่ะเลยเลือกที่จะระบายกับนางบางทีก็ร้องไห้แต่ก็ได้คำปรึกษาดีๆมาจากเพื่อนตลอดเลยค่ะ แต่ก็ไม่เคยทำตามที่สัญญากับเพื่อนไว้เลยค่ะ บอกว่าจะสู้บอกว่าจะไม่ทำร้ายตัวเองแต่สุดท้ายตัวเองก็ทำไม่ได้อ่ะค่ะ
8.ชอบอดข้าวอดอาหารอ่ะค่ะถึงแม้จะหิวแค่ไหนก็จะไม่กินอะไรงี้อ่ะค่ะ อดนานสุดแค่2-3วันค่ะ บางทีก็กินน้ำเปล่าแทนข้าวบ้าง บางทีก็กินข้าวนิดเดียวแล้วก็อิ่มตลอดเลยค่ะ
9.เค้ามักจะดูถูกตัวเองอยู่บ่อยๆอ่ะค่ะ ชอบเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนอื่นจนตัวเค้าเองก็ดูแย่ไปเลยก็ว่าได้ค่ะ
10.เค้าชอบเห็นใจคนอื่นมากกว่าตัวเองทุกครั้งเลยล่ะค่ะ ทุกครั้งที่เราเศร้าอยู่และเห็นเพื่อนเศร้าไรงี้อ่ะค่ะ เรามักจะเข้าไปปลอบและให้คำปรึกษากับเขาตลอดเลยค่ะ แต่ไม่เคยบอกตัวเองเลยไม่เคยดูแลร่างกายตัวเองเลย ไม่เคยแม้จะดูแลตัวเองเลยสักครั้ง บางครั้งก็หมกมุ่นจนไม่ได้อาบน้ำถึง2-3วันไม่ก็อาทิตย์นึงก็มีค่ะ ไม่รู้ทำไมเหมือนกันค่ะ
-[มันก็มีเหตุผลที่ทำให้เราเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนอยู่นะคะ ก็คือพ่อของเค้านี่แหละค่ะ ท่านเสียอ่ะค่ะ แล้วเค้าเป็นคนที่รักพ่อแบบมากๆเลยค่ะ รักแบบสุดๆอ่ะค่ะ รักจนไม่อยากให้ท่านหายไปไหนเลยค่ะ ต่อให้ท่านเป็นอะไรเราก็อยากจะเป็นแทนท่านค่ะเพื่อไม่ให้ท่านเจ็บท่านป่วย จนมาถึงวันที่พ่อของเค้าป่วยหนักและเข้าโรงพยาบาลค่ะ พึ่งเข้าได้แค่2วันเองค่ะก็เสียแล้วค่ะ แล้วคือแม่รู้ก่อนนะคะว่าพ่อเสียแต่เขาไม่ยอมบอกเรากับน้องเราค่ะ เขาพูดแค่ว่าพ่อได้กลับบ้านแล้วนะและเขาก็เตรียมเสื้อผ้าของพ่อไปค่ะ คือตอนนั้นยังงงๆอยู่เลยค่ะทำไมถึงกลับไวจังทั้งๆที่ต้องเข้าผ่าตัดอีกมันเร็วไปมั้ยเค้าเลยได้ความคิดนึงมาค่ะ เค้ากดเข้าไปดูปกเฟสของพ่อค่ะ และก็เจอโพสต์ทีาสะเทือนใจมากค่ะ เพราะมีแต่คนแสดงความเสียใจและอาลัยให้กับพ่อเขาอ่ะค่ะ ตอนนั้นเค้าร้องไห้เลยค่ะร้องไห้จนน้องถามว่าเป็นอะไรเราเลยบอกไปว่าฝุ่นเข้าตาค่ะ คือก็ไม่อยากให้น้องเสียใจอ่ะค่ะ แล้วเค้าก็เดินไปร้องไห้หน้าบ้านค่ะ ล้มทั้งยืนจริงๆค่ะร้องไห้แล้วร้องไห้อีกค่ะ คือแบบเค้าเอาแต่โทษตัวเองอ่ะค่ะว่าทำไมเค้าถึงไม่ตายแทนพ่อทำไมต้องมาพรากคนที่เรารักไปขนาดนี้อ่ะค่ะ ร้องข้ามวันข้ามคืนจรไม่ได้นอนเลยค่ะและคือพ่อเสียวันนี้ใช่มั้ยค่ะ(สมมุติวันนี้นะคะ)แล้วคือวันพรุ่งนี้คือวันสอบเลื่อนชั้นอ่ะค่ะ แล้วคือต้องไปสอบทั้งน้ำตาจริงๆค่ะ พอไปโรงเรียนแม่ก็มาส่งบอกว่าห้ามร้องไห้นะ แต่เราก็บอกไปว่าโอเค แต่สุดท้ายก็กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่อ่ะค่ะร้องไห้ให้เพื่อนเห็นไปเลยอ่ะค่ะคือแบบรู้สึกเสียใจและเศร้ามากๆค่ะ คือแบบร้องจนจะขาดใจอยู่แล้วอ่ะค่ะ เพื่อนๆและคุณครูก็ช่วยๆกันปลอบเค้าค่ะ เค้าดีใจมากนะคะที่ทั้งชีวิตนี้ก็ยังมีคุณครูแบะเพื่อนๆที่ดีๆแบบนี้อ่ะค่ะ เค้าขอเล่าจบเพียงนี้นะคะต่อจากนี้มันจะยาวไปค่ะคือแค่นี้ก็ยาวมากๆแล้วล่ะค่ะ นี่ก็คือเหตุผลที่เค้าเปลี่ยนไปขนาดนี้นะคะแต่ถ้าให้พูดเปลี่ยนก็เปลี่ยนแค่นิสัยและอารมณ์ตัวเองไปเลยอ่ะค่ะ ส่วนที่บอกรายละเอียดมา10.ข้อคือ เป็นอาการที่เป็นอยู่ปัจจุบันนี่แหละค่ะ]
-อาการทั้งหมดก็จะมีประมาณนี้นี่แหละค่ะ แค่อยากได้คำปรึกษาดีๆอ่ะค่ะ ว่าแบบนี้ควรไปพบแพทย์มั้ย หรือเสี่ยงเป็นโรคอะไรหรือยังอ่ะค่ะ อาจจะมีพิมพ์ผิดบ้างพิมพ์ไม่รู้เรื่องบ้างต้องขออภัยมากๆเลยนะคะ
ขอขอบพระคุณอย่างยิ่งเลยนะคะที่อ่านมาจนถึงตรงนี้อ่ะค่ะ คือเขียนยังว่ายาวมากๆเลยล่ะค่ะฮื่ออ