คือหนูเลิกกับแฟนที่คบกันมา7เดือน ได้3วันค่ะแต่ก่อนหน้านี่เราเคยเลิกกันไปแล้ว1เดือนแล้วกลับมาคบกันค่ะหนูเคยอยู่แล้วปรากฎว่ามันอยู่ไม่ไหวค่ะมันเหมือนตายไปข้างนึงหนูทรมานมากเลยนอนร้องไห้ทั้งวันทั้งคืนไม่อยากทำอะไรเลย ไม่กินข้าวไม่ทำอะไรเลยนั่งอ่านแชทเก่าๆฟังเพลงคิดถึงเขาตอนนี้ก็เหมือนกันเลยค่ะ ด้วยความเป็นแฟนคนแรกเลยเราเลิกกันเพราะว่าเขาบอกว่าหนูไม่ค่อยอวดเขาเลยอยู่ด้วยกันก็ไม่มีความพิเศษเหมือนคุยกันไปวันๆในแชทเพราะเราไม่ได้อยู่ด้วยกันค่ะระยะทางมันไกลกันแต่ก็อยู่จ.เดียวกันนะคะ แต่ด้วยความที่เราต่างมีอะไรไม่พร้อมเพราะเรายังเรียนกันอยู่เลย เขาบอกว่าเขาอ่อนไหวกับเรื่องนี้มากเพราะคนเก่าเขาเคยทำให้ดีกว่ามากกว่านี้จนไม่ต้องกังวลเรื่องอื่นเลยว่าจะไปนั่งระแวงว่าเขามีคนอื่นมั้ย แต่ไม่ใช่ว่าหนูไม่ทำเลยนะคะหนูทำแต่มันแค่อาจจะไม่พอสำหรับเขาเพราะคนเก่าเค้าทำเรื่องนี้ไว้ดีมาก แต่เขากลับมองข้ามเรื่องที่คนอื่นไม่เคยทำให้เขาไปว่าทุกอย่างหนูพยายามให้เขามากเลยค่ะตั้งแต่คบกันเขาชอบพูดเปรียบเทียบกับคนเก่าเหมือนหนูสู้คนเก่าเขาไม่ได้ซักนิดเลยแต่เขาก็บอกว่าหนูดีที่สุดแล้วเป็นคนที่เข้าใจเขาทุกอย่างแล้วก็เด็กที่สุดตั้งแต่เขาคบมาแต่หนูดีกว่าคนอื่นมากๆ มีแต่หนูคอยตามง้อเขาค่ะหนูคิดว่าหนูยอมได้ทุกอย่างสำหรับคนที่หนูรักที่สุดหนูยอมทำทุกอย่างที่เขาต้องการไม่ว่าต้องพยามมากแค่ไหนก็อยากให้เขาสบายใจเพราะไม่เคยมีใครทำให้เขาขนาดนี้ค่ะเขาก็บอกเองว่าไม่เคยได้รับแบบนี้เลยไม่มีใครตามใจได้เท่าหนูแต่ทำไมเขากลับมองข้ามสิ่งที่หนูทำให้มากกว่าแล้วไปอ่อนไหวเรื่องนั้นมากกว่ามีแค่เรื่องเดียวค่ะที่เขาไม่พอใจจนต้องมาบอกเลิกหนูค่ะ หนูตามใจเขาทุกอย่างค่ะอยากให้หนูทำอะไรเป็นแบบไหนอยากได้อะไรหนูทำให้หมดเลยค่ะ จนเขาอาจจะชินเคยตัวเราไม่ค่อยทะเลาะกันเท่าไหร่เพราะหนูไม่อยากชวนเขาทะเลาะค่ะเวลามีเรื่องอะไรที่ไม่สบายใจหนูไม่ค่อยพูดเลยคิดว่าเก็บไว้คนเดียวเดี๋ยวก็หายคิดมากเองทำให้เขาหนักใจเปล่าๆ เพราะหนูยอมเขาได้ทุกอย่างเลยค่ะขอแค่มีกันอยู่ในชีวิตเขาไม่ค่อยพูดคำหวานๆไม่ค่อยทำอะไรโรแมนติกเหมือนคนอื่นแต่หนูประคับประคองทุกอย่างมาตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา เพราะคำว่ารักค่ะรักมากจริงๆเขาเป็นคนแรกของทุกๆอย่างของหนูหนูก็อยากทำให้เขาเยอะกว่านี้นะคะแต่ไม่รู้จะเริ่มจากอันไหนก่อนด้วยความที่ไม่เคยมีแฟนด้วยค่ะก็ไม่รู้ว่าเขาจะอยากให้เราเข้าไปยุ่งพื้นที่ส่วนตัวเขารึเปล่ามีช่วงนึงหนูอยากทำให้เขาเยอะๆค่ะแต่พอเขามาดูเขากลับไม่ตอบอะไรมาไม่รู้สึกดีใจไม่อะไรเลยค่ะหนูไปโพสหน้าไทมไลน์เขาเขาก็ไม่ค่อยอยาดจะตอบกลับแต่ตอนแฟนเก่าเขาโพสกลับตอนด้วยคำหวานมากๆค่ะ จากนั้นหนูเลยไม่กล้าเข้าไปในพื้นที่เขา แต่เขาก็ไม่ได้อวดหนูนะคะตั้งแต่ดลับมาคบกันรอบแรกแต่เราตั้งสถานะกันค่ะ เขาบอกว่าเขาเป็นคนที่ใครไม่ทำเขาก็ไม่ทำ แล้วเมื่อวันด่อนเขาก็บอกเลิกค่ะซึ่งเราเคยสัญญากันว่าเราจะอยู่ด้วยกันนานๆมีอะไรเราจะปรับไปด้วยกันแต่พอถึงจริงๆเขากลับทำไม่ได้ค่ะ ตอนเขาพูดคำนั้นหนูพูดไม่ออกเลยค่ะไม่รู้จะพิมพ์ตอบยังไงเลยได้แต่รั้งค่ะรั้งแบบมากๆพยายามพูดให้เขาเข้าใจทุกอย่าง แต่เขากลับไม่เข้าใจค่ะเขาพูดเปรียบเทียบหนูกับแฟนเก่าเขา ซึ่งหนูตอนนั้นมีคำถามมากมายนี่เรายังดีไม่พอเท่าเขาใช่มั้ยอะไรเยอะมากค่ะมีแต่คำถาม พอหนูบอกว่าเธอเราปรับกันได้นะเค้าทำให้ได้อยู่แล้วหนูก็ไม่คิดว่าเขาจะหวั่นไหวกับเรื่องนี้ขนาดนี้ค่ะหนูลืมมองไปเพราะคิดว่ามันคงแค่นี้เองนอกนั้นหนูทำให้ทุกยอ่างเลยค่ะเลยคิดว่าไม่มีอะไรที่ไม่ได้ทำให่เขาเลยคิดว่าทำหน้าที่แฟนได้ดีที่สุดแล้ว แต่จริงๆมันยังไม่มากพอค่ะ หนูรั้งเขาไว้ประมาณสองวันค่ะเพราะคิดว่าจะดีขึ้นแตา่มันไม่ใช่เลยค่ะเค้าโมโหเพราะหนูรั้งเยอะมากจนเขารำคาญเพราะเขาตัดสินใจขาดแล้ว หนูเลยขอครั้งสุดท้ายค่ะถ้าขอโอกาสจากเค้าไม่ได้แล้วหนูยังอยากอยู่ด้วยกันอยู่เพราะรักมากค่ะผูกพันไม่รู้จะอยู่ยังไงถ้าไม่มีเขาอยู่ไม่ไหวค่ะก็ไม่อยากอยู่ถ้าไม่มีเขาอยาคตหนูอยู่กับเขาหมดเลย  หนูเลยขอครั้งสุดท้ายว่าอย่าบล็อกเค้านะเพราะอยากอยู่ดูห่างๆห่วงเขามากค่ะกลับใครจะมาทำร้ายเขาจะมีใครจามใจเขาเท่าหนูอีกมั้ยผญ.ทั่วไปมีแต่แฟนงัองอนแฟนคงทนไม่ได้แล้ว หนูห่วงค่ะเลยขอเขาครั้งสุดท้ายเขาก็บอกว่าโอเคแล้วแต่เขากลับบล็อกฯหนูค่ะเขาใจร้ายมากเลยหนูก็ไม่โกรธเลบค่ะเพราะเขาค่อคนที่รักมากที่สุดในชีวิตแล้ว ภาวนาให้เขาเจอคนที่ดีกว่าหนูทุกอย่างทำได้แบที่เขาต้องการทุกอย่างแต่ถ้าเขาเจอจริงๆหนูก็คงเจ็บมากเลยค่ะคงแย่กว่าเดิมตอนนี้ไม่ต้องการอะไรเลยต้องการเขาคนเดียว แต่มาวันนี้เขาปลดบล็อกหนูค่ะ หนูคิดถึงมากเลยอยากทัไปหาแต่อีกใจก็กลัวแย่กว่าเดิมหนูไม่รู้จะอยู่ยังไงให้ไหวเขาบอกให้ตัดใจค่ะเพราะไม่กลับมาอีกแล้วแต่มันไม่ใช่คบกัน7วันนี่มัน7เดือนนะนะทำไมพูกง่ายจังเลย เพราะหนูทำแบบเขาไม่ได้ รู้ว่าไท่ได้เก่งแต่หนูก็พยายามแล้ว ต่อจากนี้ไม่รู้จะอยู่ยังไงไหวบอกหนูทีค่ะต้องทำยังไง