ให้ผมเป็นเด็กเสร็ฟที่แรกยังรู้สึกดีกว่า
ต้องเสียเวลานั่งรับมือกับปัญหาในร้านมากกว่าฝึกฝนทักษะใหม่ๆหลายครั้งที่สิ่งแวดล้อมภายในร้าน ไม่ได้ตรงกับนิสัยหรือวิถีการทำงานของเรา จนแทนที่จะได้ทุ่มเวลาไปกับการพัฒนาเรื่องงานจริงๆ กลับต้องไปพัฒนาในสิ่งที่ไม่จำเป็น ต้องทนทุกข์อยู่กับเพื่อนร่วมงานที่ Toxic หรือเป็นมีนิสัยเป็นพิษมากๆ ไม่ใส่ใจงาน ไม่สนคนรอบข้าง
แทนที่เราจะได้พัฒนาตัวกับต้องมีคนคอยถ่วงหลังอยู่ด้วย หลายปัญหา จนงานหลักของเราไม่พัฒนา ทำงานรองงานช่วยจน เขามองว่าเป็นงานหลัก วันไหนไม่ทำก็หาว่าไม่ทำงาน ไม่ช่วยน้อง ไม่มืออาชีพ !!! ถ้าเงินเดือนมันสอดคล่องกับที่ทำอยู่ก็คงดี
คิดว่าการเป็นบาร์เทนเดอร์มันง่ายมากหรอครับ งานบาร์เทนเดอร์ คนที่ได้เรียนได้เป็นบาร์เทนเดอร์แล้วทุกคนก็อยากพัฒนาฝีมือให้เก่งกราด ที่สุดของที่สุด ไม่มีหยุด
เป็นงานที่สนุกหลากหลายในการชงเหล้า ยิ่งเจอครูดี เพื่อนดีพี่ดีเก่งบาร์ล่ะก็ สนุกสนานเลยล่ะ ผมเจอพี่เจ้าของร้านพึ่งรู้ทีหลังว่าเก่งบาร์ ก็เริ่มสนุกขึ้นมา ก็หวังพัฒนาฝีมือกับพี่เขา พี่เขาบอกว่า รอให้พี่มีไฟก่อน แล้วเรามาสนุกด้วยกัน ทำให้เราอยากอยู่กับเขาไปตลอด ที่เรียกว่าอาจารย์เลยก็ว่าได้ แต่สิ้งที่ทำให้เขาหมดไฟ ในการทำก็คือ เด็กเสร็ฟที่ทำให้เขาต้องปวดหัวทุกวัน ไม่มีอารมณ์สอน บอก หรือทำอะไรทั้งนั้น ก็นช่วยทำพัฒนาเด็ก แต่กับ ไม่ใส่ใจในการทำงาน ติดเล่น ไม่สนงาน กินแต่เหล้า หวังแต่ทิป ไม่สนว่าร้านจะเป็นยังไง โต๊ะไหนไม่ให้ก็ไม่บริการ ยื่นกินเหล้าแต่โต๊ะที่ให้ ร้านปิดเที่ยงคืน ตี3ตี4กูก็อยู่ ใครจะเป็นยังไงกูไม่สน ต้องมีเรื่องให้เจ้าของร้านด่าทุกวัน ยังไม่รวมถึงเด็กเก่านะ เราเรื่องโน้น นี้ นัน มาบอกเจ้าของร้านอีก เด็กโดนด่าอีก ไม่ได้ช้วยพัฒนาร้านอะไรเลยยยย
นี่ล่ะครับ “””แล้วผมจะหาไฟที่ไหนมาให้พี่เขา” จนผมเองนั้นล่ะที่หมดไฟ จนผมเองก็บอกพี่เขาว่าผมของออก คำเดียวที่พี่เขาพูดกับผมคือ “”อื่ม”” จบ”
คิดยังไงกับเรื่อยงนี้
ต้องเสียเวลานั่งรับมือกับปัญหาในร้านมากกว่าฝึกฝนทักษะใหม่ๆหลายครั้งที่สิ่งแวดล้อมภายในร้าน ไม่ได้ตรงกับนิสัยหรือวิถีการทำงานของเรา จนแทนที่จะได้ทุ่มเวลาไปกับการพัฒนาเรื่องงานจริงๆ กลับต้องไปพัฒนาในสิ่งที่ไม่จำเป็น ต้องทนทุกข์อยู่กับเพื่อนร่วมงานที่ Toxic หรือเป็นมีนิสัยเป็นพิษมากๆ ไม่ใส่ใจงาน ไม่สนคนรอบข้าง
แทนที่เราจะได้พัฒนาตัวกับต้องมีคนคอยถ่วงหลังอยู่ด้วย หลายปัญหา จนงานหลักของเราไม่พัฒนา ทำงานรองงานช่วยจน เขามองว่าเป็นงานหลัก วันไหนไม่ทำก็หาว่าไม่ทำงาน ไม่ช่วยน้อง ไม่มืออาชีพ !!! ถ้าเงินเดือนมันสอดคล่องกับที่ทำอยู่ก็คงดี
คิดว่าการเป็นบาร์เทนเดอร์มันง่ายมากหรอครับ งานบาร์เทนเดอร์ คนที่ได้เรียนได้เป็นบาร์เทนเดอร์แล้วทุกคนก็อยากพัฒนาฝีมือให้เก่งกราด ที่สุดของที่สุด ไม่มีหยุด
เป็นงานที่สนุกหลากหลายในการชงเหล้า ยิ่งเจอครูดี เพื่อนดีพี่ดีเก่งบาร์ล่ะก็ สนุกสนานเลยล่ะ ผมเจอพี่เจ้าของร้านพึ่งรู้ทีหลังว่าเก่งบาร์ ก็เริ่มสนุกขึ้นมา ก็หวังพัฒนาฝีมือกับพี่เขา พี่เขาบอกว่า รอให้พี่มีไฟก่อน แล้วเรามาสนุกด้วยกัน ทำให้เราอยากอยู่กับเขาไปตลอด ที่เรียกว่าอาจารย์เลยก็ว่าได้ แต่สิ้งที่ทำให้เขาหมดไฟ ในการทำก็คือ เด็กเสร็ฟที่ทำให้เขาต้องปวดหัวทุกวัน ไม่มีอารมณ์สอน บอก หรือทำอะไรทั้งนั้น ก็นช่วยทำพัฒนาเด็ก แต่กับ ไม่ใส่ใจในการทำงาน ติดเล่น ไม่สนงาน กินแต่เหล้า หวังแต่ทิป ไม่สนว่าร้านจะเป็นยังไง โต๊ะไหนไม่ให้ก็ไม่บริการ ยื่นกินเหล้าแต่โต๊ะที่ให้ ร้านปิดเที่ยงคืน ตี3ตี4กูก็อยู่ ใครจะเป็นยังไงกูไม่สน ต้องมีเรื่องให้เจ้าของร้านด่าทุกวัน ยังไม่รวมถึงเด็กเก่านะ เราเรื่องโน้น นี้ นัน มาบอกเจ้าของร้านอีก เด็กโดนด่าอีก ไม่ได้ช้วยพัฒนาร้านอะไรเลยยยย
นี่ล่ะครับ “””แล้วผมจะหาไฟที่ไหนมาให้พี่เขา” จนผมเองนั้นล่ะที่หมดไฟ จนผมเองก็บอกพี่เขาว่าผมของออก คำเดียวที่พี่เขาพูดกับผมคือ “”อื่ม”” จบ”