ให้มองว่าเป็นเรื่องขำๆละกันค่ะ
เมื่อเช้าเรามีพรีเซ้นท์โปรเจคจบวิชาเรียนวิชานึง ในกลุ่มมี6 คน เพื่อน1คนมีธุระด่วนเลยบินกลับบ้าน (คนนี้เป็นเฮดงานทำเยอะสุด) ในกลุ่มเลยเหลือ5คน มีพรีเซ้นท์งาน 10 โมงเช้า เรากับเพื่อนอีกคน ไปถึงห้องประมาณ 09:50 พอ10โมง อาจารย์เริ่มจับฉลาก เลยโทรตามเพื่อนที่เหลืออีก3คน 2คนแรก เขามาถึงพอดี เลยโทรหาคนสุดท้าย ปรากฎว่า ไม่รับสาย ทักแชทก็ไม่อ่าน เราก็รอจน 10:30 ซึ่งใกล้จะถึงกลุ่มเราแล้ว เราเลยโทรหาอีกครั้ง ก็ไม่รับอีก ตอนนั้นเราก็เริ่มอารมณ์ไม่ดีแล้ว เพราะงานอีกชิ้นอยู่ที่เขา เราเลยโทรหาแฟนเขา(เพื่อนเราเหมือนกันแต่คนละสาขา) โทรปุ้ปก็รับเลย เราถามว่าเพื่อนเราอยู่ไหน แฟนเขาก็ตะกุกตะกักแล้วบอกว่าหลับอยู่ ตอนนั้นเราเหมือนภูเขาไฟปะทุเลยค่ะ เลยถามกลับไปว่า มันไม่มาเรียนรึไง ไม่รู้เหรอว่าต้องพรีเซ้นท์ งานกลุ่มนะไม่ใช่งานเดี่ยว ให้เวลา5นาที ถ้ายังไม่มา จะโทรไปอีก แล้วก็วาง หลังจากนั้นประมาณ 10 นาที เขาก็มา (เราไม่ได้โทรไปตามซ้ำ) เขามาแล้วก็นั่ง และไม่ได้เอางานส่วนของเขามาด้วย ไม่ถึง5นาที อาจารย์เรียกกลุ่มเราพอดี เธอคนนั้นก็พูดขึ้นมาว่า "ยังไม่ได้จำอะไรเลยอ่ะ ให้พรียังไง" ในใจเราอยากจะด่าออกไปมาก ว่าทำไมถึงไม่เปิดแชทอ่านงาน ทั้งที่เราก็ส่งไปให้แล้ว พอเริ่มพรีเซ้นท์ งานก็ไม่ราบรื่น เพราะเขาไม่ได้เอางานมา พอพรีเซ้นท์เสร็จเพื่อนอีกคนเลยเดินไปที่เขาแล้วบอกว่า "เรา(จชกท.)โกรธมากนะที่เธอมาสาย และไม่ได้เอางานมา ไม่ไปคุยกันหน่อยเหรอ" เขาก็ตอบกลับประมาณว่า "คุยอะไร เราไม่ผิด นาฬิกาไม่ปลุกอ่ะ"
.
.
จริงๆเพื่อนคนนี้เราสนิทมากนะ ทะเลาะกันบ่อย แต่ก็ปล่อยให้เบลอๆแล้วค่อยมาคุยกันใหม่ ทุกครั้งที่ทะเลาะกันเราก็เครียดมาก จนมาเรื่องนี้เราเริ่มปลง แต่ก็ติดใจประโยคที่ว่า "นาฬิกาไม่ปลุก ฉันไม่ผิด" เพื่อนหลายคนก็บอกว่าอย่าไปคิดมาก เขาอาจจะโดนตามใจจนเคยตัว
เลยอยากรู้ว่าคนที่ตื่นสาย จนทำให้บกพร่องในหน้าที่ จะโทษนาฬิกาที่ไม่ปลุก หรือโทษตัวเองที่ไม่มีความรับผิดชอบคะ?
ตื่นสาย จะโทษนาฬิกา หรือโทษตัวเอง?
เมื่อเช้าเรามีพรีเซ้นท์โปรเจคจบวิชาเรียนวิชานึง ในกลุ่มมี6 คน เพื่อน1คนมีธุระด่วนเลยบินกลับบ้าน (คนนี้เป็นเฮดงานทำเยอะสุด) ในกลุ่มเลยเหลือ5คน มีพรีเซ้นท์งาน 10 โมงเช้า เรากับเพื่อนอีกคน ไปถึงห้องประมาณ 09:50 พอ10โมง อาจารย์เริ่มจับฉลาก เลยโทรตามเพื่อนที่เหลืออีก3คน 2คนแรก เขามาถึงพอดี เลยโทรหาคนสุดท้าย ปรากฎว่า ไม่รับสาย ทักแชทก็ไม่อ่าน เราก็รอจน 10:30 ซึ่งใกล้จะถึงกลุ่มเราแล้ว เราเลยโทรหาอีกครั้ง ก็ไม่รับอีก ตอนนั้นเราก็เริ่มอารมณ์ไม่ดีแล้ว เพราะงานอีกชิ้นอยู่ที่เขา เราเลยโทรหาแฟนเขา(เพื่อนเราเหมือนกันแต่คนละสาขา) โทรปุ้ปก็รับเลย เราถามว่าเพื่อนเราอยู่ไหน แฟนเขาก็ตะกุกตะกักแล้วบอกว่าหลับอยู่ ตอนนั้นเราเหมือนภูเขาไฟปะทุเลยค่ะ เลยถามกลับไปว่า มันไม่มาเรียนรึไง ไม่รู้เหรอว่าต้องพรีเซ้นท์ งานกลุ่มนะไม่ใช่งานเดี่ยว ให้เวลา5นาที ถ้ายังไม่มา จะโทรไปอีก แล้วก็วาง หลังจากนั้นประมาณ 10 นาที เขาก็มา (เราไม่ได้โทรไปตามซ้ำ) เขามาแล้วก็นั่ง และไม่ได้เอางานส่วนของเขามาด้วย ไม่ถึง5นาที อาจารย์เรียกกลุ่มเราพอดี เธอคนนั้นก็พูดขึ้นมาว่า "ยังไม่ได้จำอะไรเลยอ่ะ ให้พรียังไง" ในใจเราอยากจะด่าออกไปมาก ว่าทำไมถึงไม่เปิดแชทอ่านงาน ทั้งที่เราก็ส่งไปให้แล้ว พอเริ่มพรีเซ้นท์ งานก็ไม่ราบรื่น เพราะเขาไม่ได้เอางานมา พอพรีเซ้นท์เสร็จเพื่อนอีกคนเลยเดินไปที่เขาแล้วบอกว่า "เรา(จชกท.)โกรธมากนะที่เธอมาสาย และไม่ได้เอางานมา ไม่ไปคุยกันหน่อยเหรอ" เขาก็ตอบกลับประมาณว่า "คุยอะไร เราไม่ผิด นาฬิกาไม่ปลุกอ่ะ"
.
.
จริงๆเพื่อนคนนี้เราสนิทมากนะ ทะเลาะกันบ่อย แต่ก็ปล่อยให้เบลอๆแล้วค่อยมาคุยกันใหม่ ทุกครั้งที่ทะเลาะกันเราก็เครียดมาก จนมาเรื่องนี้เราเริ่มปลง แต่ก็ติดใจประโยคที่ว่า "นาฬิกาไม่ปลุก ฉันไม่ผิด" เพื่อนหลายคนก็บอกว่าอย่าไปคิดมาก เขาอาจจะโดนตามใจจนเคยตัว
เลยอยากรู้ว่าคนที่ตื่นสาย จนทำให้บกพร่องในหน้าที่ จะโทษนาฬิกาที่ไม่ปลุก หรือโทษตัวเองที่ไม่มีความรับผิดชอบคะ?