คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 5
อาจต้องย้อนไปดูว่า ทำไมถึงเกิดการครอบครองปืนเถื่อน...
- ทำผิดกฎหมายอยู่แล้ว เช่น ค้ายา ค้าของเถื่อน เป็นมือปืนรับจ้าง คนกลุ่มนี้ไม่สนใจอยู่แล้วว่ากฎหมายจะว่าอย่างไร ฉันจะทำของฉันซะอย่าง
- ไม่รู้เรื่องว่ากระบวนการทางกฎหมายกำหนดไว้อย่างไร คิดว่าแค่ซื้อก็มีได้ เช่น วัยรุ่น หรือ พวกที่หลงเชื่อไปสั่งซื้อปืนในเน็ต
- คิดว่ากระบวนการทางกฎหมายยุ่งยาก
- ปืนที่เคยถูกกฎหมายอยู่ แต่ถูกขโมยมาจากเจ้าของเดิม หรือ เจ้าของเดิมเสียชีวิตแล้วทายาทไม่ดำเนินการตามกระบวนการให้ถูกต้อง แต่ส่งมอบให้คนอื่นไปโดยไม่รู้ข้อกฎหมาย
กลุ่มแรก ไม่ต้องไปพูดถึง อาชญากร อย่างไรก็ไม่สนใจกฎหมาย กลุ่มนี้ต้องปราบให้จริงจัง
กลุ่มที่เหลือ อาจแก้ไขโดยการปรับกระบวนการทางกฎหมายให้รัดกุมขึ้น มีมาตรฐานมากขึ้นแต่ยุ่งยากน้อยลง และให้ความรู้กับผู้ครอบครองและประชาชนทั่วไป
ความยุ่งยากในกระบวนการปกตินี้ คือ..
- เริ่มจากต้องไปขอ ใบอนุญาตให้มี (ใบอนุญาตซื้อ) จากท้องถิ่นที่ตัวเองมีทะเบียนอยู่ ตรงนี้ไม่ค่อยมีปัญหา ตรงไปตรงมา
- แต่การอนุญาต ไปขึ้นอยู่กับ "ดุลยพินิจ" ของเจ้าหน้าที่ ซึ่งแต่ละคนมีมาตรฐานและกระบวนการปฏิบัติต่างกัน เช่น บางคนมองว่าให้ "สั้น 1 ยาว 1" ในขณะที่บางพื้นที่ไม่จำกัดจำนวน (เพราะข้อกฎหมายไม่ได้จำกัดจำนวน) หรือ มองว่าปืนบางประเภท/บางขนาด เป็นอาวุธสงคราม (ซึ่งข้อกฎหมายที่จริงแล้วกำหนดรายละเอียดเอาไว้แล้วว่าเฉพาะบางประเภทเท่านั้นที่ห้ามอนุญาต แต่เจ้าหน้าที่ตีความเกินจากข้อกำหนด) หรือเจ้าหน้าที่บางคนก็มองเรื่องความจำเป็นของบุคคลที่มาขออนุญาตต่างกันไป
- หากซื้อปืนต่อจากบุคคลอื่น ที่อยู่ต่างพื้นที่ ประชาชนต้องเป็นฝ่ายเดินเรื่องเอกสารข้ามพื้นที่เอง ทั้งๆ ที่ปัจจุบันระบบทะเบียนได้เข้าระบบออนไลน์กันหมดแล้ว ในแง่ระบบกระบวนการทางข้อมูล/ทะเบียน ควรจะสามารถทวนสอบกันเองได้ในระบบ
- ข้อจำกัดทางกฎหมายเรื่องของการนำพา ไม่มีความชัดเจน ใบอนุญาตนำพา กลายเป็น "ใบอนุญาตในตำนาน" ซึ่งได้รับใบอนุญาตนี้ยากถึงยากมาก
แนวคิดหนึ่งที่ภาครัฐเคยคิดว่าจะทำ คือ กำหนดระยะเวลาของใบอนุญาต และต้องดำเนินการตรวจสอบการครอบครองเป็นระยะๆ
แต่สิ่งที่ภาครัฐประกาศว่าจะทำออกมานั้นกลับสร้างปัญหาให้กับผู้ที่ครอบครองอยู่ในปัจจุบัน ขั้นตอนการปฏิบัติไม่ชัดเจน มีช่องโหว่ของกระบวนการ และทำให้เกิดความยากลำบากต่อผู้ครอบครองที่ถูกกฎหมาย ในขณะที่ไม่ได้มีแนวทางที่ชัดเจนในการแก้ปัญหาปืนเถื่อน
สภาพสังคมที่เปลี่ยนไป การก่ออาชญากรรมที่รุนแรงมากขึ้น จำนวนประชากรที่มากขึ้น ความหนาแน่น พื้นที่ห่างไกล ต่างก็เป็นปัจจัยที่ทำให้เจ้าหน้าที่รักษากฎหมายเข้าถึงเหตุการณ์ได้ยากขึ้น แต่ประชาชนกลับมีโอกาสน้อยที่จะป้องกันตัวเองในระหว่างที่เจ้าหน้าที่ยังมาไม่ถึง
- ทำผิดกฎหมายอยู่แล้ว เช่น ค้ายา ค้าของเถื่อน เป็นมือปืนรับจ้าง คนกลุ่มนี้ไม่สนใจอยู่แล้วว่ากฎหมายจะว่าอย่างไร ฉันจะทำของฉันซะอย่าง
- ไม่รู้เรื่องว่ากระบวนการทางกฎหมายกำหนดไว้อย่างไร คิดว่าแค่ซื้อก็มีได้ เช่น วัยรุ่น หรือ พวกที่หลงเชื่อไปสั่งซื้อปืนในเน็ต
- คิดว่ากระบวนการทางกฎหมายยุ่งยาก
- ปืนที่เคยถูกกฎหมายอยู่ แต่ถูกขโมยมาจากเจ้าของเดิม หรือ เจ้าของเดิมเสียชีวิตแล้วทายาทไม่ดำเนินการตามกระบวนการให้ถูกต้อง แต่ส่งมอบให้คนอื่นไปโดยไม่รู้ข้อกฎหมาย
กลุ่มแรก ไม่ต้องไปพูดถึง อาชญากร อย่างไรก็ไม่สนใจกฎหมาย กลุ่มนี้ต้องปราบให้จริงจัง
กลุ่มที่เหลือ อาจแก้ไขโดยการปรับกระบวนการทางกฎหมายให้รัดกุมขึ้น มีมาตรฐานมากขึ้นแต่ยุ่งยากน้อยลง และให้ความรู้กับผู้ครอบครองและประชาชนทั่วไป
ความยุ่งยากในกระบวนการปกตินี้ คือ..
- เริ่มจากต้องไปขอ ใบอนุญาตให้มี (ใบอนุญาตซื้อ) จากท้องถิ่นที่ตัวเองมีทะเบียนอยู่ ตรงนี้ไม่ค่อยมีปัญหา ตรงไปตรงมา
- แต่การอนุญาต ไปขึ้นอยู่กับ "ดุลยพินิจ" ของเจ้าหน้าที่ ซึ่งแต่ละคนมีมาตรฐานและกระบวนการปฏิบัติต่างกัน เช่น บางคนมองว่าให้ "สั้น 1 ยาว 1" ในขณะที่บางพื้นที่ไม่จำกัดจำนวน (เพราะข้อกฎหมายไม่ได้จำกัดจำนวน) หรือ มองว่าปืนบางประเภท/บางขนาด เป็นอาวุธสงคราม (ซึ่งข้อกฎหมายที่จริงแล้วกำหนดรายละเอียดเอาไว้แล้วว่าเฉพาะบางประเภทเท่านั้นที่ห้ามอนุญาต แต่เจ้าหน้าที่ตีความเกินจากข้อกำหนด) หรือเจ้าหน้าที่บางคนก็มองเรื่องความจำเป็นของบุคคลที่มาขออนุญาตต่างกันไป
- หากซื้อปืนต่อจากบุคคลอื่น ที่อยู่ต่างพื้นที่ ประชาชนต้องเป็นฝ่ายเดินเรื่องเอกสารข้ามพื้นที่เอง ทั้งๆ ที่ปัจจุบันระบบทะเบียนได้เข้าระบบออนไลน์กันหมดแล้ว ในแง่ระบบกระบวนการทางข้อมูล/ทะเบียน ควรจะสามารถทวนสอบกันเองได้ในระบบ
- ข้อจำกัดทางกฎหมายเรื่องของการนำพา ไม่มีความชัดเจน ใบอนุญาตนำพา กลายเป็น "ใบอนุญาตในตำนาน" ซึ่งได้รับใบอนุญาตนี้ยากถึงยากมาก
แนวคิดหนึ่งที่ภาครัฐเคยคิดว่าจะทำ คือ กำหนดระยะเวลาของใบอนุญาต และต้องดำเนินการตรวจสอบการครอบครองเป็นระยะๆ
แต่สิ่งที่ภาครัฐประกาศว่าจะทำออกมานั้นกลับสร้างปัญหาให้กับผู้ที่ครอบครองอยู่ในปัจจุบัน ขั้นตอนการปฏิบัติไม่ชัดเจน มีช่องโหว่ของกระบวนการ และทำให้เกิดความยากลำบากต่อผู้ครอบครองที่ถูกกฎหมาย ในขณะที่ไม่ได้มีแนวทางที่ชัดเจนในการแก้ปัญหาปืนเถื่อน
สภาพสังคมที่เปลี่ยนไป การก่ออาชญากรรมที่รุนแรงมากขึ้น จำนวนประชากรที่มากขึ้น ความหนาแน่น พื้นที่ห่างไกล ต่างก็เป็นปัจจัยที่ทำให้เจ้าหน้าที่รักษากฎหมายเข้าถึงเหตุการณ์ได้ยากขึ้น แต่ประชาชนกลับมีโอกาสน้อยที่จะป้องกันตัวเองในระหว่างที่เจ้าหน้าที่ยังมาไม่ถึง
topgunone ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1063152 ถูกใจ, The Mash VR ถูกใจ, Pale Horse ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 728142 ถูกใจ, มดทอง ถูกใจ, Twinnie Rider ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 849961 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4755513 ถูกใจ
แสดงความคิดเห็น
ช่องโหว่กฎหมาย .. ปืนเถื่อนเกลื่อนเมือง ?
เหตุการณ์ทะเลาะวิวาท แล้วจบลงด้วยการใช้อาวุธปืนสาดกระสุนใส่กัน
โดยเฉพาะในกลุ่มวัยรุ่นวัยเรียน ทำให้เกิดคำถามว่าอาวุธ โดยเฉพาะปืนนั้น
เหตุใดถึงครอบครองได้ง่ายดายนัก คุณภัทรชัย ปราชญอุดม ได้สอบถามผู้เชี่ยวชาญ
ยืนยันว่าทุกวันนี้ปืนค่อนข้างหาง่าย เพราะมีทั้งที่ลอบนำเข้ามาทางชายแดนและผลิตใช้เอง
และอาจถึงเวลาแล้วที่ต้องให้ความรู้เยาวชนอย่างจริงจัง ชมย้อนหลังรายการข่าวค่ำมิติใหม่
ได้ทาง http://www.thaipbs.or.th/EveningNews
ช่องโหว่กฎหมายปืนเถื่อนเกลื่อนเมือง | ข่าวค่ำ มิติใหม่ | 21 ส.ค. 65