คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 5
เรานึกถึงประโยคที่คุณเฮอร์ริแกนพูด (ตอนเครกซื้อโทรศัพท์ไปให้) ว่า 'we don't own things, thing own us' ด้วยค่ะ
เหมือนการมีอยู่ของสมาร์ทโฟน ที่ทำให้สมาร์ทโฟนเอาเวลาของเราไป (เราเคยชินและผูกติดการได้รับอะไรบางอย่างจากการใช้งาน)
และการที่เครกรู้ว่ายังสามารถสื่อสารและได้รับ(?)จากคุณเฮอร์ริแกนอยู่ (เช่นสามารถระบายความทุกข์ หรือความหวังเล็กๆ(เช่นการทวงคืนความยุติธรรมที่เกิดขึ้น)ได้ เขาก็ยังใช้มัน) ก็เหมือนเครกถูกครอบงำความคิด(โดยตัวเอง)อยู่กลายๆค่ะ
อย่างเรื่องความเชื่อ(อคติ)ต่อคนคนหนึ่ง ผ่านการค้นหาข้อมูลจาก yahoo/google ก็เหมือนกัน
เครก(และคนค่อนโลก)ค่อนข้างเสพติดไปจนถึงหมกมุ่นกับการใช้ข้อมูลและความเห็นผ่านโทรศัพท์(และ device อื่นๆที่ทำงานได้ในรูปแบบเดียวกัน)
ในอินเตอร์เนตที่พูดถึงคุณเฮร์ริแกน กับความจริงที่เครกได้ค้นพบในตอนท้าย ก็ไม่เหมือนกัน
สุดท้ายแล้วที่เราควรอยู่กับมันจริงๆ ก็คือสิ่งที่เกิดขึ้น และเผชิญกับมันให้ได้อย่างรวดเร็ว
ตามคำที่คุณเฮร์ริแกนแสดงความเห็นเอาไว้ทุกอย่างค่ะ
เหมือนการมีอยู่ของสมาร์ทโฟน ที่ทำให้สมาร์ทโฟนเอาเวลาของเราไป (เราเคยชินและผูกติดการได้รับอะไรบางอย่างจากการใช้งาน)
และการที่เครกรู้ว่ายังสามารถสื่อสารและได้รับ(?)จากคุณเฮอร์ริแกนอยู่ (เช่นสามารถระบายความทุกข์ หรือความหวังเล็กๆ(เช่นการทวงคืนความยุติธรรมที่เกิดขึ้น)ได้ เขาก็ยังใช้มัน) ก็เหมือนเครกถูกครอบงำความคิด(โดยตัวเอง)อยู่กลายๆค่ะ
อย่างเรื่องความเชื่อ(อคติ)ต่อคนคนหนึ่ง ผ่านการค้นหาข้อมูลจาก yahoo/google ก็เหมือนกัน
เครก(และคนค่อนโลก)ค่อนข้างเสพติดไปจนถึงหมกมุ่นกับการใช้ข้อมูลและความเห็นผ่านโทรศัพท์(และ device อื่นๆที่ทำงานได้ในรูปแบบเดียวกัน)
ในอินเตอร์เนตที่พูดถึงคุณเฮร์ริแกน กับความจริงที่เครกได้ค้นพบในตอนท้าย ก็ไม่เหมือนกัน
สุดท้ายแล้วที่เราควรอยู่กับมันจริงๆ ก็คือสิ่งที่เกิดขึ้น และเผชิญกับมันให้ได้อย่างรวดเร็ว
ตามคำที่คุณเฮร์ริแกนแสดงความเห็นเอาไว้ทุกอย่างค่ะ
แสดงความคิดเห็น
รีวิวหนังจากเน็ตฟิก Mr harrigan phone โทรศัพท์คนตาย สายสัมพันธ์ผ่านเสียงโทรศัพท์ ดัดแปลงจากผลงานของ Stephen king
ดัดแปลงจากผลงานของ Stephen king
พล็อตเรื่อง
เรื่องราวเกี่ยวกับ เด็กน้อย เคร็ก ผู้สูญเสียแม่ตั้งแต่ยังเด็ก ทำให้เขาต้องอยู่กับพ่อแค่สองคน ชีวิตเคร็กตอนเป็นเด็กโดดเดี่ยว ไม่มีใคร ในหมู่บ้านเล็กๆ ไม่มีอะไรอ้างว้างกว่านี้อีกแล้ว
วันนึง ชายมหาเศรษฐี ได้ขอให้เคร็กอ่านหนังสือให้เขาฟังเพื่อแลกกับค่าจ้างเล็กๆน้อยๆ นี่จึงเป็นจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ของคนโดดเดี่ยว ต่างวัย ที่ทำให้ได้รู้จักกัน
เนื้อหา
ช่วงแรก
จะเป็นเนื้อหาเกี่ยวกับเคร็กและ ชายมหาเศรษฐี ทำความรู้จัก ทำความคุ้นเคย พระเอกอ่านหนังสือให้ฟัง เป็นการเริ่มความสัมพันธ์แบบแปลกๆของคนสองคน
เนื้อหาช่วงนี้ ถ้าใครชอบภาษาสวยๆ คำพูดดีๆ มุมมองโลกแบบต่างๆ ผมว่าชอบนะ ให้ความรู้สึก การมองโลกต่างมุมของคนสองวัยดี
ช่วงกลาง
เมื่อเวลาผ่านไปเนิ่นนาน พระเอกจากเด็กเล็กๆก็ได้ก้าวเข้าสู่วัยรุ่น มัธยมปลาย สู่สังคมโรงเรียนต่างเมือง ทำให้เจอโลกใบใหม่ แต่เขาก็ยังรอคอย ที่จะไปอ่านหนังสือให้ชายมหาเศรษฐีในแต่สัปดาห์อยู่ดี ระหว่างนัน พระเอกก็ได้ซื้อโทรศัพท์พร้อมวิธีใช้งานให้กับชายมหาเศรษฐี เพื่อให้ทั้งคู่ได้ติดต่อกันได้ มากกว่าแค่เวลาที่มาอ่านหนังสือ
วันนึง พระเอกกำลังจะเข้าไปอ่านหนังสือให้ชายมหาเศรษฐีฟัง แต่กลับพบว่า ชายมหาเศรษฐี ได้ตายไปแล้ว
หลังการตาย ชายมหาเศรษฐี ได้ทิ้งเงินจำนวนมหาศาลให้พระเอก พระเอกที่ยังทำใจไม่ได้ ยังคงโทรศัพท์หาชายมหาเศรษฐี เล่าเรื่องให้ชายแก่ฟังทางโทรศัพท์ แม้จะไม่มีใครรับฟังแล้วก็ตาม
ช่วงท้าย
พระเอกถูกทำร้ายร่างกายจากรุ่นพี่คนนึงในโรงเรียน บาดเจ็บ แต่เขาไม่อยากเล่าให้ใครฟัง อยากให้มันผ่านๆไป และได้โทรระบาย กับ ชายมหาเศรษฐีที่ตายไปแล้ว
วันต่อมารุ่นพี่ที่ทำร้ายพระเอกก็ตาย มันเป็นเรื่องบังเอิญไหมนะ หรือ ปลายสาย มีใครที่รับฟังอยู่ คนๆนั้นเป็นใคร มีเหตุผลอะไร หรือ คนที่รับสายจะไม่ใช่คน
ต้องไปตามดูต่อเอาเองครับ
ช่วงจบ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แปลข้อความในโทรศัพท์คนตายแบบมั่วๆแบบคิดเอาเองนะครับ เผื่อใครสนใจ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
รีวิว
โดยรวมผมชอบนะ ไม่ใช่หนังสยองขวัญ หนังผีที่หวือหวาอะไร เรียบๆเรื่อยๆดี จุดที่ชอบ คงเป็นช่วงแรกของเรื่องมากกว่า การอ่านหนังสือของเด็กหนุ่มกับคนแก่ มุมมองโลกที่ต่างออกไป น่าสนใจดี
ช่วงกลาง ช่วงท้าย เรื่อยๆ ไม่แย่ แต่ก็ไม่ดี หลายจุดของหนังใส่เข้ามาเยอะโดยไม่จำเป็น หนังยาวมุ่งไปที่พระเอกเป็นหลัก แต่ไม่ค่อยมีอะไรให้เล่นเท่าไร ประเด็นพ่อ หรือ ตัวละครอื่นๆก็ ไม่สำคัญอะไร มีหรือไม่มีก็ได้ ไม่ต่างกัน
คะแนน 7/10 ครับ ทั่วๆไป แต่ถ้าใครชอบคำพูดดีๆ คำหนังสือเน้นๆ ต้นเรื่องมีเยอะ มุมมองโลกของชายแก่ก็น่าสนใจดี ก็ดูไว้ ไม่เสียหายครับ ดีพอที่จะทำให้สายอ่านอย่างผม ไปหาหนังสืออ่านต่อได้นะ