รักไม่ใช่ดวงดาวที่พราวแสง
คือความแห้งแล้ง เมื่อคราวฝนเทกระหน่ำ
คือความสุข แสนเจ็บปวดในความทรงจำ
คือความช้ำ ที่ไขว่คว้า หล่อเลี้ยงใจ
ดาราพราวเด่นจ้า คืนหนาว
คนส่องมองดูดาว ย่อมได้
รักเอยร่ายความยาว มิอาจ แผ่นา
มีรักอย่าได้ฟุ้ง แผ่ฟุ้ง พราวแสง
รักเอยจงพร่ำฟุ้ง โปรยปราย
เพียงหนึ่งคนเคียงกาย แค่นั้น
มอบสุขแด่คนหมาย กลืนเจ็บ ไว้นา
รักผ่านยังต้องย้ำ รักแล้ว เกินลืม
รักไม่ใช่ดวงดาวที่พราวแสง
คือความแห้งแล้ง เมื่อคราวฝนเทกระหน่ำ
คือความสุข แสนเจ็บปวดในความทรงจำ
คือความช้ำ ที่ไขว่คว้า หล่อเลี้ยงใจ
ดาราพราวเด่นจ้า คืนหนาว
คนส่องมองดูดาว ย่อมได้
รักเอยร่ายความยาว มิอาจ แผ่นา
มีรักอย่าได้ฟุ้ง แผ่ฟุ้ง พราวแสง
รักเอยจงพร่ำฟุ้ง โปรยปราย
เพียงหนึ่งคนเคียงกาย แค่นั้น
มอบสุขแด่คนหมาย กลืนเจ็บ ไว้นา
รักผ่านยังต้องย้ำ รักแล้ว เกินลืม