สวัสดีค่ะ เราจะเล่าเรื่องของเราก่อนตามความจริงเลยนะคะ เราอยากได้คําแนะนำเพื่อปรับปรุงตัวเอง 
ตอนเดือนมีนาคม2565 เราพึ่งเลิกกับแฟนค่ะ แฟนคนนี้เป็นคนที่2ของเรา ยอมรับว่าสาหัสมากกว่าจะดีขึ้น แล้วพอเราดีขึ้นเราก็หางานทําจนกระทั่งเดือนมิถุนายน มีคนมาตามเราแบบว่า ตื้ออ่ะค่ะ เราคิดไว้ตอนนั้นว่าเรายังไม่พร้อมมีใคร เราอยากใช้ชีวิตคนเดียวไปก่อน เพราะที่ผ่านมามันเจ็บและเสียใจมากจริงๆ แต่คนนี้เขาก็ตามตื้อ ภายนอกเขาดูดีค่ะ สูง ขาว ตี๋ แต่ไม่ใช่สเปคเราเลย5555 พอเขาตื้อสักพัก (เขามาจีบเราที่ทํางานค่ะ) จะบอกว่าเราปฏิเสธเขามากไม่ได้เพราะเขาเป็นลูกค้าที่ร้านที่เราทำงาน ช่วงเขามาจีบเรามันก็ดีนะคะ พอเราเปิดใจ เราลองคุยกับเขาสักพัก ได้เดือนกว่า เราก็ต้องไปเรียนต่อที่ต่างจังหวัด ทําให้ไม่มีเวลาเจอกัน แต่เขาบอกไม่ใช่ปัญหา สามารถไปหาได้ ต้องบอกก่อนว่า เขาเนี่ยเรียนไม่จบ ทํางานแล้ว แต่มีธุรกิจเป็นของตัวเอง คือเขาก็พอเลี้ยงตัวเองได้ มีเงินเดือน ส่วนเรา เรียนมหาลัย ที่บ้านยังส่งเสีย ปิดเทอมเราจะหางานทํา (ต่อ) พอเราคุยกันมาสักพัก เราเริ่มรู้สึกดี เราคิดว่าคนนี้หรือเปล่าที่จะไม่ผิดหวัง เพราะเขาเอาใจใส่มาก ดูแล พูดดี  แต่ตอนที่เราคุยกันละตกลงเป็นแฟนกัน เราเอาแต่ใจ เราเป็นคนชอบเที่ยว แต่พอเรามีเขาเราลดมากๆ ลดแบบว่า1เดือน 3ครั้งค่ะ แต่เขาเป็นคนที่เที่ยวนานๆครั้ง เขาเลยมองว่ามันบ่อย เราชอบบอกเลิกเพราะ เราเอาแต่ใจ เราอยากให้เขาง้อ แต่ตอนนี้ที่เราบอกเลิกเขาเพราะเขา โทรมาหาเราแล้วบอกเราว่ารักคนผิด เราเลยน้อยใจละเผลอพูดออกไป พอเป็นแบบนี้ เขาไม่ง้อเราเลย เราเลยเผลอคิดสั้นไปครั้งหนึ่ง พอวันต่อมา เขาก็โทรมาขอโทษ เขาคุยกับแม่เราว่า เขาแค่จะดัดนิสัยความเอาแต่ใจของเรา ไม่ได้จะไปจริงๆ เราโกรธนะคะ ที่แบบล้อเล่นกับความรู้สึกได้ไง แต่อีกใจก็รู้สึกว่าไม่น่าทําให้เขาเหนื่อยกับเราเลย รู้สึกทั้งผิด แต่ก็มีความเป็นเด็กอยากให้คนอื่นเอาใจ นิสัยเสียมากตัวเราเอง จนกระทั่ง เขาขอเลิกกับเรา โดยที่เราไม่รู้เหตุผล เราลงไปจับขาเกาะขาเขาอ้อนวอนให้เขากลับมา ทักไปไอจี เขาก็บล็อก จนตอนนี้จะ1เดือน เราดีขึ้นมาก เราเรียนรู้ว่า เราไม่ควรเอาอนาคตไปฝากไว้ที่ใคร เราเรียนรู้ว่า เราเสียเขาไปเพราะนิสัยเราเอง แต่เราก็พยายามจะที่จะไม่โทษตัวเองนาน อยากปรับปรุงแก้ไข เพื่อวันข้างหน้า หนูแค่อยากได้แนะนำพูดตรงๆเลยนะคะ ไม่อยากที่จะปลอบใจตัวเองว่าเราไม่ผิด ผิดคือผิด ผิดแค่แก้ไข ถูกไหมคะ 😥