เครียดที่ทำงาน ทำไงดีค่ะ

สวัสดีค่ะ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกและอยากจะระบายความรู้สึกออกมาค่ะ
หนูพึ่งเรียนจบ ปวส.ปี 64 และตอนแรกตัดสินใจไม่เรียนต่อและทำงานทีฝึกงานทำได้ไม่ดีนักจึงออกจากงานมาและหางานใหม่ ในคณะที่หนูหางานใหม่นั้นเพื่อนหนู่ชื่อเอ(นามสมุมติ) ก็ชวนมาทำงานโรงแรมทีเอเคยฝึกงานตั้งแต่ ปวช. ด้วยความดีใจหนูจึงตอบตกลง เอบอกหนูว่าโรงแรมยังไม่เปิดให้ไปช่วยเฝ้าโรงแรม เอนั้นเรียนต่อมหาลัย ช่วงทีเฝ้าโรงแรมนั้นมหาลัยยังไม่เปิด พอเปิดเอต้องเข้าแต่กลางคืนเพราะตอนเช้าต้องไปเรียนมหาลัย เอนั้นรับหน้าที่ให้เป็นหัวหน้าฟร้อน ตอนโรงแรมจะเปิดนั้นรับสมัครแม่บ้านและฟร้อนเพิ่ม 1 คนแต่ไม่มีคนมาสมัคร เอนั้นก็เอาเพื่อนที่เคยฝึกงานด้วยกันมาทำ เป็นบีและบีเอาเพื่อนมาทำด้วยเป็นซี ซีนั้นทำตำแหน่งแม่บ้าน พอทำมาเลื่อยๆ เอนั้นเข้างานได้แต่กลางคืนพอเป็นช่วงเทศกาลเอนั้นก็จะขอหยุดหรือขอกลับก่อนไปหาแฟนแทบจะทุกครั้ง ซึ่งงานโรงแรมเทศกาลนั้นลูกค้าจะเยอะมากๆ ฟร้อนเองต้องรับลูกค้ารับโทรศัพท์เช็คเมลไม่พอยังต้องดูอาหารเช้าด้วย พอลูกค้าออกฟร้อนต้องช่วยแม่บ้านทำห้อง จะเหลือหนู ซี บี ซึงซีกับบีไม่พอใจเอมากๆ เพราะเอไม่ต้องทำห้อง จะหยุดวันไหนก็จัดเอง ทำให้ตารางงานหนูขึ้นๆลงๆ วันหยุดเทศกาลเอก็ได้หยุด  บางครั้งก็เอาแต่ชี้นิ้วสั่ง หนูเองก็รู้สีกไม่พอใจเหมือนกันแต่ทำอะไรไม่ได้ เพราะเอกับเจ้าของสนิทกัน  บีกับเอมักจะไม่พอใจกันบ่อยๆ จึงทำให้บีและซีลาออก ความจริงหนูก็จะออกด้วยเพราะทำไม่ไหวจริงๆ แต่เจ้าขอก็ให้เงินหนูเพิ่มแบบลับๆ หนูก็เลยยินดีจะอยู่ต่อ ตอนนี้ก็เหลือแค่หนูกับเอ ซึ่งเราจะทำงานกันสลับคนละ 12 ชม.ถ้าหนูทำหน้าที่ต้องทำห้องด้วยในทุกๆวัน รับลูกค้าไปทำห้องรับลูกค้าเป็นยังงี้มาเลื่อยๆ วันไหนลูกค้าเยอะเจ้าของก็จะจ้างแม่บ้านพาสไทม์มา และรับสมัครฟร้อนพาสไทม์เพิ่ม 1 คน ให้พี่พาสไทม์มาทำ 4 วันและหยุด 3 วัน จนถึงช่วงสงกานต์เอนั้นก็ขอหยุดเหมือนเดิมอีก ให้พี่พาสไทม์มาเข้ากลางคืนแทนและหนูต้องเข้าเช้าและต้องวิ่งไปทำห้องช่วงสงกานต์ 3 วันหนูไม่ๆได้พักและเหนื่อยมากๆ เจ้าของเห็นท่าไม่ดีจึงว่าเอว่าทำแบบนี้ไม่ถูกและเกือบจะเอาเอออกเลยด้วยซ้ำ เพราะเอหยุดช่วงสงกานต์โดยไม่ได้บอกเจ้าของ ผ่านช่วงสงกานต์ไปเจ้าของพึ่งคิดได้ว่าต้องการแม่บ้านจึงรับสมัครแม่บ้านมาเพิ่ม 1 คนให้ชื่อว่าดี พี่ดีมาทำงานโอเคเลยทุกอย่างหนูสอนอะไรก้เข้าใจ หนูก็ดีใจเพราะจะได้คนดีๆมาช่วยงานแต่กลับเป็นพี่พาสไทม์ที่อยู่มาจะ 3 เดือนแต่ไมรู้อะไรเลยไม่ทำอะไรเลยหนูเลยไปบอกเจ้าของ เจ้าของเลยให้หาฟร้อนใหม่มาประจำอีกคนและหาแม่บ้านเพิ่มเพราะหลังจากสงกานต์ก็รายได้ก็ดีขึ้น หนูจึงตัดสินใจเรียนต่อช่วงวันอาทิตย์เพราะงานก็ดีขึ้นมาก หลังจากที่เอโดนเจ้าของว่าพอมีอะไรเจ้าของก็จะใช้หนูแทนเอแทบตลอด ฟร้อนอีกคนที่รับมาคือเพื่อนหนูเองแต่หนูไม่อยากบอกเจ้าของเพราะเจ้าของเคยพูดไว้ว่ารับเพื่อนกันมาระวังสุมหัวกันโกงนะและกลัวเค้าจะไม่เอาเพื่อนคนนี้ เพื่อนของหนูให้ชื่อว่าฟ้า(นามสมุมติ) ฟ้านั้นเป็นคนซื่อมากๆทำงานโอเคแต่เป็นผู้หญิงเสียงแข็งหน้านิ่งตลอดๆ หนูกับฟ้าฝึกงานที่เดียวกันจึงรู้นิสัยกัน และก็ได้แม่บ้านเพิ่มชื่อว่า พี่ติ๊ก พี่ติ๊กเป็นคนที่อู้งานเก่งแต่งานก็ทำงานดีเช่นกันไม่นานนั้นพี่ดีกับพี่ติ๊กก็ทะเลาะกันเพราะพี่ติ๊กเห็นว่าพี่ดีได้เงินเยอะกว่าจึงบอกกับพี่ดีว่าอยากได้เงินเพิ่มมั้ง พี่ดีก็บอกวาทำไปเดี๋ยวเจ้าของเห็นวาทำงานดีก็ให้เพิ่ม ไม่นานก็ทะเลาะกันพี่ติ๊กจึงลาออก พี่ดีก็มาหงุดหงิดใส่หนูไม่รู้ว่าเรื่องมันเป็นมายังไง หนูจึงประกาศรับสมัครแม่บ้านเพิ่ม 1 คนได้มาเป็นพี่เป็ด พี่เป็ดเป็นคนดีร่าเริงตลอดเวลา เวลาพนักงานคนอื่นมีปัญหาอะไรก็จะมาบอกหนู หรือบ้างครั้งลูกค้ามีปัญหาอะไรเจ้าของก็จะให้หนูเป็นคนแก้ไขตลอด เช่น ในช่วงที่ฟ้าเข้ากะนั้นแอร์ห้องลูกค้าไม่ทำงานและฟ้าไม่รู้จะทำไงก้โทรมาหาหนูก็บอกวิธีแก้ไขไปแล้วแต่เจ้าของจะให้หนูเข้างานก่อนเพื่อมาแก้ไขด้วยตนเอง หนูรู้สึกเหมือนหนูทำทุกอย่างเองหมดเลยทั้งโรงแรมมันเหนื่อยและเครียดมากๆ ในช่วงวันศุกร์หนึ่งพีดีให้ลูกชายมาบอกว่าขอหยุดงานเพราะลูกสาวไม่สบาย พีดีแจ้งหนูไว้แค่ว่าถ้าลูกดีเมื่อไหร่ก็จะกลับมาทำงาน หนูก็แจ้งเจ้าของว่าพีดีหยุดลูกไม่สบาย วันอาทิตย์หนูไปเรียนพี่ดีทักมาบอกว่าจะมาทำงานวันอังคาร หนูเคยแคปข้อความนั้นบอกฟ้าคิดว่าฟ้าจะบอกเจ้าของให้แต่ฟ้าไม่ได้บอก ผ่านไปจนถึงวันจัทร์พี่เป็ดก็ไม่มาทำงานโทรไปก็ไม่รับ วันจัทร์หนูมีโอกาสได้คุยกับเจ้าของจึงบอกว่าพี่ดีจะมาทำงานวันอังคารเจ้าของก็ไม่สบอารมณ์ทำไมพึ่งมาบอกหนูเลยอธิบายให้เจ้าของฟังว่าพี่ดีบอกหนูแล้วแต่หนูไม่ได้บอกเจ้าของ ในคณะนั้นก็มีคนสวนมาเริ่มงานได้ไม่กี่วันคนสวนไปบอกเจ้าของว่าแฟนเค้าว่างงานแฟนคนสวนไปเรียนวันอาทิตย์วันเดียวเหมือนกับหนู เจ้าของที่คิดว่าพี่เป็ดคงไม่มาแล้วแล้วจะเรียกพี่ดีมาคุย แต่หนูไม่โอเคเรื่องดีเพราะว่าหนูก็เรียนแม่บ้านก็เียนใครจะทำห้อง มีแค่ฟ้าที่ต้องทำห้อง พอถึงวันอังคารพี่ดีก็มาทำงานหนูจึงบอกพี่ดีว่าพี่ดีเรื่องที่พีแจ้งหนูว่าจะมาทำงานอังคารอะหนพึ่งบอกเจ้าของนะเพราะคิดว่าฟ้าบอกแล้วพี่ดีก็เข้าใจ ไม่นานนักพี่เป็ดก็โทรมาบอกว่าที่หยุดพร้อมกับพี่ดีเพราะว่าห้องพี่เป้ดทำคนเดียวจึงไม่สบายแต่เจ้าของไม่เห็นใจคิดว่าหยุดตามพี่ดีจึงให้ออก พอตอนเย็นเจ้าของก็เรียกพี่ดีและให้หนูอยู่ฟังเป้นพยาน เจ้าของก็ถามพี่ดีว่าหยุดไปไหน พี่ดีก็บอกว่าลูกไม่สบายค่ะ เจ้าของเลยถามว่าทำไมไม่บอก แล้วพีดีก็หันมาถามหนูว่าหนูไม่ได้บอกเจ้าของหรอพี่คิดว่าหนูบอกแล้ว ในตอนนั้นหนูสึกว่าทำไมก็พูดแบบนี้ใส่ทั้งๆที่หนูก็อธิบายเหตุผลไปให้พี่ดีและเจ้าของฟังแล้วเหมือนโยนความผิดมาให้หนู มันทำให้หนูรู้สึกไม่ดีกับพี่ดี ตอนแรกที่พี่ดีกับพี่เป็ดหยุดพร้อมกันเจ้าของถามหนูว่าอยากได้ใครไว้หนูก็อยากได้พี่ดีไว้จึงต้องพี่เป้ดออก และหาพาสไทม์แม่บ้านมาทำวันอาทิตย์แทน แต่มันไม่เวิร์คจึงให้พี่เป็ดกับแฟนคนสวนมาทำคนละ 4 วันและหยุด 3 วัน ส่วนพี่ดีนั้นก็มาทำ จ - ศ ดีจังเลยน้า คนสวนเหมือนจะไปเอาใจเจ้าของเพราะโรงแรมกับบ้านอยู่ติดกันเจ้าของจะให้ไปกวาดสวนให้นิดๆหน่อยๆ พอมีอะไรเจ้าของก็พูดให้คนสวนฟังหมดและคนสวนก็เอาเรื่องแม่บ้านกับฟร้อนไปพูดบ้างแหละเพราะเจ้าของมาเล่าให้หนูฟัง หลังจากนี้หนูก็รู้สึกว่าพี่ดีก็เปลี่ยนไปจากคนที่เคยขยันขั้นแข็งให้ทำอะไรก็ทำให้ตลอดกลายมาเป็นทำบ้างพากันพักบ้าง ตารางแบบเดิมที่เคยทำกับพี่ติ๊กก็แบบไม่ยุ่งเลย พอทำห้องเสร็จก็มานั่งเล่น พอหนูจะใช้ให้ทำอะไรก็ไม่ค่อยทำ แม่บ้านมีกัน 2 คนควรที่จะต้องทำงานตามตารางกับพากันนั่งเล่น หนุเห็นก็รู้สึกไม่อยากพูดไม่อยากบอกเพราะเราก็เคยบอกไปแล้วและไม่อยากออกคำสั่งเพราะเราไม่ใช่หัวหน้าหรือเจ้าของ ทำอะไรเกินตัวมันก็ไม่ดี พอไปช่วยทำห้องมันก็รู้สึกว่าเราถุกแม่บ้านเอาเปรียบในคณะที่เราช่วยเค้าทำห้องแต่เค้าไม่รู้สึกว่าเรามาช่วยเค้าทำเหมือนมันเป็นหน้าที่ของเราตามที่หนูรู้สึกมันทำให้หนูไม่อยากไปช่วย พี่ดีเป็นคนรักครอบครัวมาก เค้าไปยืมเงินเจ้าของ 10000 บาทเพื่อซื้อไอแพดให้ลูกเค้า หนูก็บอกพี่ดีนะว่ามันมีแบบผ่อนนะแต่พี่ดีก้ไม่เอาไม่อยากผ่อนไม่อยากเสียดอก แต่หนุก็ไม่เข้าใจว่าเจ้าของให้ไปได้ไง พี่ดีก็บอกกับเจ้าของว่ามีเงินใช้ได้แค่วีคละ 500 บาทซึ่งเจ้าของไม่พอใจก็จะโทรมาระบายให้หนูฟัง เจ้าของก็บอกว่าให้หักเงินพี่ดีวีคละ 1000 บาท แต่เจ้าของก็ไม่ได้บอกพีดีว่าตัวเองไม่พอใจจึงเป็นหน้าที่นูที่ต้องบอกพอบอกไปเค้าก้ไม่พอใจเจ้าของและบอกว่าเจ้าของไม่เข้าใจตัวเองมีให้ได้แค่นี้ หลังจากนั้นมันทำให้หนูรู้สึกว่าการกระทำของพีดีเปลี่ยนไเวลาพูดอะไรกับหนูจากคนที่คอยห่วงใยกับกลายเป็นคนพูดละจิกกัดหนูเล็กน้อย หนูเลยไม่อยากพูดอะไรกับเค้าหรือกับใครพี่ดีกลายเป็นคนที่หนูไม่ไหวใจอีกแล้ว และหนูก็ไม่อยากไปช่วยงานแม่บ้านพอคุยเล่นอะไรกันมัทำให้หนูรู้สึกได้ว่าความรู้สึกมันเปลี่ยนไปและหนูว่าเค้าคงรู้สึกเหมือนกัน พอไม่นานนี้แฟนคนสวนขอสลับวันหยุดกับพี่เป็ดหนูก็รับทราบและให้สลับเพราะเห็นว่ามันไม่มีปัญหาพอใจของรู้ก็ไม่ให้สลับเพราะคนสวนกับแฟนคนสวนเคยมีปัญหาเรื่องวันหยุด จะหยุดพร้อมกันทำให้ตารางงานมันมั่วไปหมด หนูจึงเสนอให้เอาแฟนคนสวนออกแต่เจ้าของจะเอาพีดีออก มันเลยเป็นปัยหา เจ้าของก็มาโวยวายกับฟ้าว่าทำไมสลับวันหยุดเค้าไม่รู้เรื่องยังไงก็ไม่ให้สลับแต่ไม่รู้เหตุผลจึงไม่ได้อธิบายอะไรไปเจ้าของจึงบอกฟ้าว่าเวลาทำอะไรต้องให้เค้ารู้เรื่องตลอด พอหนูเข้ากะฟ้าก็เล่าให้ฟังหนูเลยโทรไปหาเจ้าของว่าที่เข้าสลับวันหยุดเพราะแฟนคนสวนไปหาหมอเจ้าของก็โอเครับทราบดี หนูเริ่มรู้สึกเหนื่อยกับงานนี้พอมีอะไรก็มาบอกหนูกันพอหนูไม่บอกเจ้าของหรือไม่แก้ปัญหาให้ก็มาโทษหนูกัน หนูจึงตัดสินใจพิมลงไปในกลุ่มฟร้อนกับแม่บ้านว่า ใครจะหยุดหรือมีปัญหาอะไรไปบอกเจ้าของโดยตรงนะคะ และก็บอกเรื่อง รบกวนแม่บ้านทำห้องแล้วยัดชายผ้าเข้าไปด้วยนะคะ (เพราะเมื่อก่อนแม่บ้านทำห้องเสร็จจะยัดผ้าแต่เนื่องจากหนูอยู่คนเดียวเลยไม่ยัด และเอก็อยากให้มันได้มาตรฐานแบบเดิมด้วยแต่ก่อนหน้านั้นหนูชวนพี่ดีก็ทำห้องและยัดผ้าเข้าไปแต่มีหนูที่ทำ ) พี่ดีไม่อยากทำหนูก็ปล่อยไปแต่เออยากให้มันได้มาตรฐานแบบเดิมหนูก็เลยพิมพ์บอกไป ไม่นานนั้นพีดีก็พิมพ์มาในกลุ่มว่า พี่รู้สึกได้ว่ามีหลายอย่างเปลี่ยนไปหนู เหมือนเค้าจะไม่พอใจหนูแต่เค้าไม่รับรู้เลยว่าหนูเหนื่อยมากรู้สึกเหมือนเค้าไม่รับรู้ว่าหนูทำอะไรและมองหนูเป็นศัตรู หนูอึดอัดมากเลยค่ะ หนูไม่รู้จะทำไงดี หนูได้แคคิดว่าหนูอายุแค่ 21 ทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้พยายามทำดีที่สุดแล้วอะ ทำไมไม่มีใครเห็นเลยมันท้อมากๆ ทุกคนคิดเห็นยังไงกันมั้งแต่นี้มันก็แค่ความรู้สึกหนูคนเดียวเท่านั้น คนอื่นอาจจะมาองว่าหนูไม่ดีก็ได้ 

ปล.โรงแรมไม่มีสวัสดิการให้เลย ข้าวไม่มีให้ เงินให้ค่าแรงขั้นต่ำเป็นรายวัน รู้สึกไม่คุ้มกับค่าแรงเลย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่