ชีวิตไม่มีแก่นสาร

สวัสดีครับ ก่อนอื่นต้องเกริ่นชีวิตก่อนนะครับ ตัวผมเกิดมาในครอบครัวใหญ่ ฐานะทางบ้านปานกลาง แต่ตัวผมเองมาอยู่กับป้า ป้าผมรับผมเป็นบุตรบุญธรรม ส่งให้ผมเรียนโรงเรียนที่ดีเลยครับในกทม แกตามใจทุกสิ่งอย่าง อยากได้อะไรอยากทำอะไร ชีวิตไม่เคยมีกรอบเลยครับ ตอนเด็ก ญาติก็เคยมาบอกป้า(แม่)ผม ว่าเลี้ยงลูกแบบนี้โตมาจะทำอะไรไม่เป็น แล้วตอนนี้ผมก็เป็นอย่างนั้นเลยครับ ส่วนตัวผมเรียนไม่เก่ง เคยเรียนพิเศษอะไรก็หลายอย่าง เรียกได้ว่าโง่เลยครับ โดนเลี้ยงดูมาให้อยู่แต่บ้าน ตอนนี้ชีวิตผมเข้ากับใครไม่ได้เลย ไม่รู้จักคำว่าอารมณ์ ไม่รู้อะไรสักอย่าง หนังก็ไม่ดู เกมส์ก็ไม่เล่น เวลาเช้าสังคมเพื่อนก็ไม่มีอะไรจะเอาไว้คุย เกลียดการเข้าสังคมมากครับ และที่สำคัญที่บอกว่าไม่รู้ คือไม่รู้อะไรเลยจริงๆ วันเดือนปี หรือการเลียงลำดับเหตุการณ์ พูดก็น้อย เวลาต้องออกไปซื้อของหรืออะไร ผมจะกลัวไปหมดทุกอย่าง ในหัวผมมันเหมือนมีคนพูดหลายๆคน ผมอยากทราบว่า คนที่ไม่รู้หมายถึงไม่ค่อยรู้อะไรเลย จะดำเนินชีวิตอย่างไร เมื่อวันนึงต้องใช้ชีวิตคนเดียวครับ