การนัด...ค้ำคอกับอาชีพ

ก่อนอื่นขอออกตัวว่าเป็นกาาตั้งกระทู้ครั้งแรกนะ หากผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยครับ

ออกตัวก่อนว่าไม่ได้เป็นคนเรียบร้อยขนาดนั้นหรืออายุเยอะนะครับ ขึ้นอยู่กับกาลเทศะครับ

- ปัญหานี้เป็นปัญหาคาใจและกวนใจมานานครับ ด้วยความที่เรามีอาชีพเป็นอาจารย์ในระดับมหาวิทยาลัย
หน้าที่การงานในอุดมคติของบริบทสังคมก็ต้องมีความน่าเคารพต่างๆนาๆใช่ไหมครับ

แต่ทีนี้คือด้วยความที่อาชีพนี้ก็เป็นคน มีทั้งอารมณ์รัก โลภ โกรธ หลง และ เงี่...ความอยาก (ขออภัยครับ) ซึ่งก็มีการโหลด
แอพพลิเคชันมาเล่นนั้นแหละครับ แค่ทำงานก็เหนื่อยจะตายแล้วจะเอาเวลาไหนไปหาแฟนใช่ไหมครับ ก็อยากระบายบ้าง
แต่ก็เจอแต่เด็กในมหาวิทยาลัยเนอะ เพราะก็อาศัยระแวกนั้น คำถามคือจะทำยังไงดี ด้วยอาชีพมันก็ค้ำคอกับ การที่จะต้อง
ไปนัดกับนักศึกษา ถึงแม้ว่าบางทีก็อยากกินก็เถอะ (ยอมรับก็ของมันดี) จะให้ถามทุกครั้งว่าเรียนมหาลัย....รึเปล่าก็น่ารำคาญ
ใช่ไหมครับแอพนัด...จะมานั่งถามที่เรียนไปทำไม ถูกใจก็ไป ไม่ถูกใจก็ผ่าน เป็นเราก็คงรำคาญเหมือนกัน ถ้าเราตัดเหลือแค่
เราอยากระบาย เขาอยากระบาย วินวินทั้งสองฝ่าย มันจะผิดไหม ก็คือแค่นัด...ไม่ได้สานสัมพันธ์อะไรจะได้ไหม
สังคมปัจจุบันมองยังไงบ้างครับ 

- แล้วถ้าไม่ได้ หาจากไหนดี ท้อแท้มากเลยอ่ะ แค่เตรียมการสอน ทำงานต่างๆ ก็หมดเวลาแล้ว เอาเวลาไปนอนดีกว่าออกไปข้างนอกพบเจอผู้คน 
คนที่ทำอาชีพนี้บรรดาอาจารย์เขาหาจากไหนกัน แก้ปัญหายังไง หรือใช้ชีวิตโสดๆไปเลย หรือต้องซื้อกินอย่างเดียวเลยหรอ

ปล.ยังคงรักอาชีพนี้และมีแพชชั่นมากๆกับอาชีพนี้ ถ้าให้เลือกก็ยังเลือกอาชีพนี้อยู่ดีมากกว่าอาชีพอื่นหรือการนัด...
ปล.ยังไม่ได้กินนศ.น่ะครับตามชื่อกระทู้ว่ามันค้ำคออยู่