สถานะแบบนี้กลืนไม่เข้าคายไม่ออกจริงๆ ใครไม่เคยสัมผัสไม่มีทางเข้าใจแน่นอน ประสบการณ์ชายรักชายแบบลับๆมันทรมานใจผมมากๆ ย้อนไปเมื่อ6ปีที่แล้วเค้าได้แอดไลน์มาหาผม เพราะผมได้ไปโพสต์ในเว็บนึงว่าหาคู่นอน เค้าเลยแอดมาคุยกันไปมาเค้าก็ให้ผมไปหาเค้า พอเจอกันก็นั่งพูดคุยดื่มเบียร์ตามประสาผู้ชายที่ห้องเค้า เค้าเป็นหมอผู้ช่วยพยาบาลที่โรงพยาบาลแห่งนึง อายุเป็นรุ่นพี่ผมห่างกัน2ปี(ก็รุ่นราวใกล้เคียงกัน) คุยแล้วรู้สึกถูกคอทั้งคู่ แล้วเค้าก็เอ่ยคำถามว่า"เป็นเมีย(น้อย)ผมมั้ย ผมมีลูกมีเมียแล้ว นายรับได้ไหม" ผมก็ตอบไปส่งๆว่า"ก็ได้นะ รับได้สิ" หลังจากนั้นผมกับเค้าก็ได้มีอะไรกัน เค้าก็บอกผมว่า เรารักนายนะ อยากให้นายมาหาตลอดเลย อยาก....กับนายทุกวันเลย หลังจากนั้นตื่นเช้ามาก็มีอะไรกันอีกและก็แยกย้าย ทีแรกผมกะว่าจะน้ำแตกแล้วแยกทางเลย แต่เค้าก็โทรหาผมไลน์มาหาผมตลอด จนผมกับเค้าก็ได้เจอกันเรื่อยๆ มีบางช่วงผมไปเห็นเฟสบุ๊คเค้าด้วยความบังเอิญ เห็นรูปเมียและลูกสาว(ตอนนั้นยังเล็กๆ ยังไม่มีลูกคนที่สองลูกชาย) มันทำให้ผมรู้สึกผิดกับตัวเองมากๆและรู้สึกว่าตัวเองทำอะไรลงไป นึกสงสารเมียของเค้า ถ้าเมียเค้ารู้คงจะช้ำใจมากแค่ไหน หลังจากนั้นผมก็ไม่ติดต่อเค้าอีกหลายเดือน ผมบล็อกไลน์แต่บล็อกเบอร์โทรไม่เป็น อยู่ๆเค้าก็โทรมาหาผม นัดกับผมอีก จนกระทั่งผมก็ได้บอกเลิกเค้า น้ำเสียงเค้ารู้สึกไม่พอใจและคงโกรธมากๆโดยที่ไม่ฟังเหตุผลอะไรจากผมเลย เค้าก็ตัดสายไป ตอนนั้นผมกับเค้าไม่ติดต่อกันอีกเลย หลายเดือนผ่านไปเกือบปี ไม่รู้เพราะอะไรอยู่ก็คิดถึงเค้า ร้องไห้หาเค้าอยู่เสมอ ในใจตอนนั้นคิดว่าทำไมตัวเองตัดใจจากเค้าไม่ได้ ทำไมลืมเค้าไม่ได้สักที จนสุดท้ายแพ้ใจตัวเอง กลับไปโทรหาเค้าและคุยกับเค้าอีกครั้งในรอบหลายเดือน ก็วนเจอกันแบบนี้ตลอด จนกระทั่งเค้าได้มีลูกชายคนที่สอง การเจอกันเริ่มจะน้อยลงทุกทีและบวกกับเค้าก็ยุ่งงานที่โรงพยาบาล จนกระทั่งผมกับเค้าได้เจอกันล่าสุดเมื่อ3-4ปีที่แล้ว(น่าจะคงเป็นครั้งสุดท้ายแล้วล่ะมั้ง) ตอนนั้นเองเค้าไม่เคยบอกผมว่าเค้าย้ายไปอยู่กับเมียและลูกแล้ว ผมก็ได้ต่อว่าเค้าว่าทำไมไม่บอกกัน เบอร์โทรก็มี ไลน์ก็มี น่าจะบอกกันสักนิดไม่ได้เหรอ นี่ผมไม่ใช่กระ......นะ สักพักเค้าก็สะอึกกับคำที่ผมได้ว่าเค้า แล้วผมกับเค้าก็ไปลงเอ่ยกันที่ห้องพักเค้าเหมือนเดิมแต่ตอนนั้นเค้าก็ได้อยู่กับเมียและลูกเค้าแล้ว หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย แต่ไลน์หากันตลอด จนกระทั่งผมได้กลับไปอยู่บ้านต่างจังหวัดช่วงนั้นโควิครอบแรกใหม่ๆยังไม่ได้ระบาดรุนแรงอะไรมากนัก และเราสองคนก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลยเป็นปี และปีต่อมาก็ติดต่อกลับมาคุยกันอีกครั้ง เหมือนว่าเค้าต้องการความใคร่จากผมมากๆ เค้าบอกว่าเจอผม อยาก....ผมมากๆเลย คิดถึงมากๆ ก็คุยกันไลน์หากัน เพราะตอนั้นโควิครอบสองงานที่โรงพยาบาลเยอะมาก เค้าบ่นกับผมตลอดว่าเหนื่อยมากนั่นนี่ งานเยอะมาก ผมก็ให้กำลังใจกับเค้าให้สู้ๆ จนกระทั่งปลายปีที่แล้วผมได้กลับมาอยู่กทม.อีกครั้ง ช่วงนั้นผมมีปัญหากับครอบครัวที่ต่างจังหวัด ผมก็ได้ไลน์หาเค้าว่า ผมขอเจอได้ไหม สักพักก็ยังดี ขอให้ผมได้เจอ ช่วงนั้นเค้าก็ยุ่งงาน เค้าบอกว่าไม่สะดวก แต่สักพักเค้าก็โทรหาผม เพราะช่วงนั้นผมมีปัญหาครอบครัว เหมือนเค้าเป็นห่วงผมให้ใจเย็นๆ แต่ผมกับเค้าก็ไม่ได้เจอกันนะ ยังไลน์หากันตลอด บางทีเค้าอยากจะนัดเจอกับผม เค้าต้องหาวันหยุดที่ไม่ต้องตรงกับเมียเค้า เพราะเมียเค้าก็ทำงานที่โรงพยาบาลที่เดียวกับเค้าแต่คนละแผนก แต่ก็ต้องคาดพลาดกันไปเพราะช่วงนั้นทีมงานของเค้าติดโควิคหลายคน และต่อมาผมก็ทำงาน ไม่ได้ติดต่อกับเค้ามาเดือนกว่า และบวกกับช่วงนั้นผมติดต่อเค้าไม่ได้ เพราะผมมารู้ทีหลังว่าโทรศัพท์เค้าหาย ตอนนั้นด้วยความที่ว่าผมออกจากงานที่เก่าด้วยเหตุผลส่วนตัว(ขอสงวนไว้) ตอนนั้นผมตัดสินใจไปสมัครงานที่โรงพยาบาลที่เดียวกับเค้าที่ทำอยู่ แต่ตอนไปสมัครผมไม่ได้ติดต่อโทรหาเค้าเลยนะครับ พอไปสมัครแล้ว ทางHRบอกว่าจะติดต่อกลับ และถ้านัดวันสัมภาษณ์ให้เอาเอกสารที่เอามาไม่ครบมาพร้อมด้วย ผมก็ตอบตกลง เสร็จปุ๊ป ด้วยความที่ว่าโรงพยาบาลนั้นมีหลายตึก ผมก็เนียนเดินผ่านแผนกที่เค้าทำอยู่ เพื่อหวังแค่ได้เห็นหน้าเค้าก็พอเพียงแล้ว แต่ด้วยความที่ว่าใส่แมสท์ก็จำไม่ได้ว่าใครเป็นใคร แต่ก็มิได้เจอเค้า ผมก็นั่งรถกลับบ้าน ช่วงนั้นความรู้สึกคิดถึงเค้า ว้าเหว่ เวิ่นเว้อ เบลอไปหมด ไม่รู้เลยว่าผมจะไปโรงพยาบาลนั่นทำไม พอช่วงเย็นผมก็ตัดสินใจโทรหาเค้าด้วยความที่ว่าติดต่อไม่ได้มาเดือนกว่า ก็โทรหาเค้าติด ก็ถามสารทุกข์สุกดิบทั่วไป จนผมตัดสินบอกเค้าว่า เออหมอครับ ผมไปสมัครงานที่โรงพยาบาล....นะ ผมไม่รู้จะได้มั้ย เค้าก็ถามผมว่า"แผนกอะไรเหรอ" ผมก็บอกแผนก"ห้องผ้าอ่ะ" เค้าก็ตอบว่า"อ่อ ห้องผ้าๆเหรอ" ผมก็ได้ถามเค้าว่า" ผมไม่รู้ ผมจะได้หรือเปล่านะหมอ" เค้าก็ตอบว่า" ก็ได้อยู่แหละ เดี๋ยวเอางี้ผมจะบอกหัวหน้าแผนกห้องผ้าให้ ว่าเพื่อนผมมาสมัครงาน" หลังจากนั้นก็จบการสนทนา ผมก็ไลน์ไปหาเค้าบอกเค้าว่า" หมอ เราต้องนัดคุยกันเตี๊ยมกันนะ ถ้าเพื่อนหมอหรือคนอื่นหรือเมียหมอมาถามผมกับหมอว่าเราสองคนเป็นเพื่อนกัน รู้จักกันได้งั้นนั่นนี่" เค้าก็บอกว่า" ค่อยคุยกันเรื่องนี้ มีอะไรก็ไลน์มาหาได้นะ" หลังจากนั้น2-3วันต่อมา ผมก็ตัดสินใจโทรหาเค้าเรื่องงานที่ผมไปสมัครเค้าก็บอกว่า"ยังไม่เจอหัวหน้าห้องผ้าเลย งานผมเยอะมาก คนไข้เยอะมาก ผมเหนื่อยมากเลยทิด(เค้าเรียกตัวแทนผมว่าทิด)" ผมก็ตอบว่า" โอเคครับหมอ ผมรบกวนหมอมั้ยครับตอนนี้ ถ้ายุ่งงานอยู่ไม่เป็นไรดีกว่าครับผม" เค้าก็ตอบว่า"ไม่ๆๆๆๆๆๆๆเลยทิด มีอะไรก็ไลน์ก็โทรหาได้ แต่ตอนนี้ผมยังไม่เจอหัวหน้าเลยจริงๆ งานผมเยอะมาก ผมจัดการให้นะ ผมไม่ลืมหรอกทิด" หลังจากนั้นก็คุยบลาๆก็จบบทสนทนากันไป แล้วสักพัก1สัปดาห์ต่อมาผมก็แอดไลน์ได้ไปดูหมอดูไพ่ยิปซีท่านนึงเป็นYoutuberด้วย ซึ่งคำทำนายนั่นผมขอลงคร่าวๆไม่ให้ยาวไปมากกว่านี้นะครับ คำทำนายที่หมอดูได้บอกไว้ว่า" ความรู้สึกแรกตอนเจอกัน มันเหมือนกับว่าฟ้าได้ส่งคนๆนี้มาเสียที ช่วงแรกๆเค้ารู้สึกกับเรามากๆ มองไกลถึงอนาคตเลย เพราะเราคงถูกสเปกเค้ามาก เหมือนกับฝันที่เป็นจริง ณ ปัจจุบันนี้ถามว่าเค้ายังหวังและรอมั้ย ลึกๆในใจเค้าก็ยังหวังและรออยู่ อย่างน้อยที่สุดคือความเป็นเพื่อนที่จะให้กันได้ถ้าไม่ได้ไปด้วยกันต่อ แต่ตอนนี้เค้ากำลังเผชิญการเปลี่ยนแปลง หรือเส้นทางที่ย้อนกลับมาใหม่ในฐานะอื่นไม่ได้แม้อยากจะกลับเริ่มต้นใหม่ ดังนั้นมันเลยเป็นสถานการณ์กลืนไม่เข้า คายไม่ออก ทำอะไรมากไปกว่านี้ไม่ได้ แต่เค้าไม่คาดคิดเลยนะว่าวันนี้จะมาถึง วันที่อะไรๆเปลี่ยนแปลงไป ก็ได้แต่หวังว่าเรื่องทุกอย่างจะไม่ลงเอยแบบนี้ มีความเสียใจเกิดขึ้นค่ะ การกลับมาวนเจอกันใหม่โอกาสสูงมากค่ะ แต่จะเจอกันก็ต่อเมื่อผ่านไปสักพักใหญ่ๆแล้ว เหมือนตอนนี้เค้าพยายามอย่างหนักอุทิศให้กับงาน ในขณะเดียวกันเค้าก็กำลังพยายามให้มั่นคงทางจิตใจมากกว่านี้ก่อน เจอด้วยการงานหรือโรงพยาบาล หรือที่ๆคน หลบหนีโลกความเป็นจริง ไปทำอะไรให้ตัวเองผ่อนคลาย(ร้านเหล้าอะไรเทือกนั้น) ซึ่งมองว่ามีโอกาสได้เคลียร์ปัญหา เจอกันก็จริง แต่เค้ายังต้องการเวลาเพิ่ม ขอโทษที่ไม่สามารถCommitmentอะไรได้ แม้จะอยากเริ่มต้นกันใหม่ก็ตาม" และหมอดูพี่คนนี้ก็ถ่ายรูปไพ่พร้อมเขียนโน๊ตกระดาษ3แผ่นดังนี้ว่า
"1.อย่าเปลี่ยนแปลงตัวเองเลยนะ(หมายถึงผม)
2.บางทีก็อยากจะไปSurpriseหน้าบ้าน(หมายถึงตัวเค้า)
3.ยังไม่พร้อมกับความรัก Deep (น่าจะหมายถึงเค้า)
หลังจากนั้นตอนที่ผมได้อ่านคำทำนาย ผมน้ำตาไหลร้องไห้เลยนะ มันรู้สึกเจ็บปวดมากที่ได้รู้ความจริงที่ออกมา ผมเลยคิดว่าผมควรจะทำอะไรสักอย่างเพื่อไม่ให้เหตุการณ์นี้มันเกิดขึ้นด้วยคำว่าเจอกันด้วยบังเอิญ สิ่งแรกที่ผมทำนั่นคือ เปลี่ยนไลน์ เปลี่ยนเบอร์โทร ลบเบอร์ของเค้าออกจากเครื่อง ลบรูปเก่าๆของเค้าให้หมด ที่ผมเคยเซฟรูปไว้ในเครื่อง ปิดบัญชีFacebookถาวร(ไม่เล่นSocial) ที่ผมดูดวงไม่ใช่ว่างมงายอะไรนะครับ แต่มันเหมือนไกด์ว่ามันถูกออกมาแบบนี้ แล้วจะทำยังไง แก้ปัญหาด้วยวิธีของตัวเอง ผมไม่อยากให้คำว่าบังเอิญเจอกันมันเกิดขึ้น ผมต้องยั้งมันเอาไว้ ผ่านไปได้สัก2อาทิตย์ ทางHRโรงพยาบาลโทรมาหาเบอร์เพื่อนสนิทของผม(ซึ่งตอนนั้นผมไปสมัครงาน ได้เขียนเบอร์โทรและชื่อเพื่อนของผมไว้ เพราะใบสมัครระบุว่าบุคคลที่ติดต่อได้ในยามฉุกเฉิน" เพื่อนผมก็รับสาย ก็คุยกันบลาๆ แต่ผมไม่ได้คุย เพราะตอนนั้นผมอยู่ข้างๆเพื่อนก็แอบฟัง เพื่อนผมก็ได้บอกทางHRว่า" เดี๋ยวผมไปถามเค้า(หมายถึงตัวผมเอง)ให้นะครับ" หลังจากนั้นก็จบสายสนทนา ผมก็ได้คุยก็ได้เตี๊ยมกับเพื่อนว่าให้บอกทางHRทางนั้นว่าเราได้งานใหม่แล้ว" สักพักเพื่อนผมก็ได้โทรไปที่เบอร์ของHRโรงพยาบาลนั่นบอกว่า" เค้าได้งานใหม่แล้วอ่ะครับ เค้าไปทำงานที่ใหม่แล้ว เค้าเลยขอCancelไปเลยน่ะครับ" หลังจากนั้นก็จบสายสนทนาถาวร
ส่วนตัวผมไม่รู้นะว่าที่ทางHRที่โทรมาหาเบอร์เพื่อนผมเนี่ย งานที่เค้านัดสัมภาษณ์ มันเป็นเพราะคนๆนั้นของผมหรือเปล่าที่ไปฝากให้ผมได้ไปทำงาน ผมเคยได้ยินมาว่า ใครที่ไปสมัครงานที่โรงพยาบาล ส่วนมากจะเข้าไปทำยากนะ ไม่ได้เข้าง่ายๆ ต้องมีเส้นต้องมีสาย มีเพื่อน มีญาติพี่น้อง ฝากฝั่งให้นะนั่นนี่ถึงจะได้ทำงาน แต่ถึงยังไงก็เถอะ ผมไม่อยากให้เรื่องความส้มพันธ์แบบนี้มันเกิดขึ้นอีก ผมไม่อยากแบกความรู้สึกเจ็บปวด ทรมานใจมานานนับหลายปีอีกแล้ว 6ปีที่ผ่านมาผมเจ็บปวดเหลือเกิน น้ำตาไหล ร้องไห้ให้กับเค้ามาตลอด
ใครมีเหตุการณ์แบบนี้แชร์มาได้นะครับ หรือพอจะมีวิธีที่จะตัดใจมูฟออนได้ ก็แชร์กันได้นะครับ แต่ขอร้องอย่างนึงอย่าคอมเม้นซ้ำเติมก็พอครับ ขอบคุณครับ.
ผมเป็นเกย์เคยคบกับผู้ชายที่มีครอบครัวแล้ว(มีเมียมีลูก) มีใครเคยคบสถานะแบบนี้บ้าง และมีวิธีที่ตัดใจได้บ้างครับ?
"1.อย่าเปลี่ยนแปลงตัวเองเลยนะ(หมายถึงผม)
2.บางทีก็อยากจะไปSurpriseหน้าบ้าน(หมายถึงตัวเค้า)
3.ยังไม่พร้อมกับความรัก Deep (น่าจะหมายถึงเค้า)
หลังจากนั้นตอนที่ผมได้อ่านคำทำนาย ผมน้ำตาไหลร้องไห้เลยนะ มันรู้สึกเจ็บปวดมากที่ได้รู้ความจริงที่ออกมา ผมเลยคิดว่าผมควรจะทำอะไรสักอย่างเพื่อไม่ให้เหตุการณ์นี้มันเกิดขึ้นด้วยคำว่าเจอกันด้วยบังเอิญ สิ่งแรกที่ผมทำนั่นคือ เปลี่ยนไลน์ เปลี่ยนเบอร์โทร ลบเบอร์ของเค้าออกจากเครื่อง ลบรูปเก่าๆของเค้าให้หมด ที่ผมเคยเซฟรูปไว้ในเครื่อง ปิดบัญชีFacebookถาวร(ไม่เล่นSocial) ที่ผมดูดวงไม่ใช่ว่างมงายอะไรนะครับ แต่มันเหมือนไกด์ว่ามันถูกออกมาแบบนี้ แล้วจะทำยังไง แก้ปัญหาด้วยวิธีของตัวเอง ผมไม่อยากให้คำว่าบังเอิญเจอกันมันเกิดขึ้น ผมต้องยั้งมันเอาไว้ ผ่านไปได้สัก2อาทิตย์ ทางHRโรงพยาบาลโทรมาหาเบอร์เพื่อนสนิทของผม(ซึ่งตอนนั้นผมไปสมัครงาน ได้เขียนเบอร์โทรและชื่อเพื่อนของผมไว้ เพราะใบสมัครระบุว่าบุคคลที่ติดต่อได้ในยามฉุกเฉิน" เพื่อนผมก็รับสาย ก็คุยกันบลาๆ แต่ผมไม่ได้คุย เพราะตอนนั้นผมอยู่ข้างๆเพื่อนก็แอบฟัง เพื่อนผมก็ได้บอกทางHRว่า" เดี๋ยวผมไปถามเค้า(หมายถึงตัวผมเอง)ให้นะครับ" หลังจากนั้นก็จบสายสนทนา ผมก็ได้คุยก็ได้เตี๊ยมกับเพื่อนว่าให้บอกทางHRทางนั้นว่าเราได้งานใหม่แล้ว" สักพักเพื่อนผมก็ได้โทรไปที่เบอร์ของHRโรงพยาบาลนั่นบอกว่า" เค้าได้งานใหม่แล้วอ่ะครับ เค้าไปทำงานที่ใหม่แล้ว เค้าเลยขอCancelไปเลยน่ะครับ" หลังจากนั้นก็จบสายสนทนาถาวร
ส่วนตัวผมไม่รู้นะว่าที่ทางHRที่โทรมาหาเบอร์เพื่อนผมเนี่ย งานที่เค้านัดสัมภาษณ์ มันเป็นเพราะคนๆนั้นของผมหรือเปล่าที่ไปฝากให้ผมได้ไปทำงาน ผมเคยได้ยินมาว่า ใครที่ไปสมัครงานที่โรงพยาบาล ส่วนมากจะเข้าไปทำยากนะ ไม่ได้เข้าง่ายๆ ต้องมีเส้นต้องมีสาย มีเพื่อน มีญาติพี่น้อง ฝากฝั่งให้นะนั่นนี่ถึงจะได้ทำงาน แต่ถึงยังไงก็เถอะ ผมไม่อยากให้เรื่องความส้มพันธ์แบบนี้มันเกิดขึ้นอีก ผมไม่อยากแบกความรู้สึกเจ็บปวด ทรมานใจมานานนับหลายปีอีกแล้ว 6ปีที่ผ่านมาผมเจ็บปวดเหลือเกิน น้ำตาไหล ร้องไห้ให้กับเค้ามาตลอด
ใครมีเหตุการณ์แบบนี้แชร์มาได้นะครับ หรือพอจะมีวิธีที่จะตัดใจมูฟออนได้ ก็แชร์กันได้นะครับ แต่ขอร้องอย่างนึงอย่าคอมเม้นซ้ำเติมก็พอครับ ขอบคุณครับ.