ยิ่งระบายยิ่งรู้สึกแย่และเสียเวลาชีวิต

สวัสดีค่ะ
ต้องอธิบายก่อนส่วนตัวแต่ก่อนชอบบ่น ชอบระบายค่ะ แต่ก่อนมีเพื่อนสนิทมากก็รบกวนเขาตลอดเวลา พอมาทำงานแยกย้าย ก็กลายเป็นลงกับที่บ้าน แต่ใดๆก็แล้วแต่ ตอนกำลังพูดอย่างสนุกปากไม่ว่าจะเป็นเราผิดหรือถูก มันรู้สึกดี แต่พอจบบทสนทนา รู้สึกแย่มากๆ รู้สึกว่า แพ้ ที่จัดการตัวเองไม่ได้ ไม่ชอบที่คนอื่นต้องมารับรู้ว้าเรากำลังลำบากใจบางเรื่องที่เป็นเรื่องของเราเองแท้ๆ หรือมารู้ว่า สิ่งที่เราพูดว่าคนอื่น คิดว่าเราถูก หรือรู้สึกผิดกับใครก็แล้วแต่ แล้วเขาต้องมาตัดสินเราเป็นคนแบบนั้นแบบนี้ สู้เงียบๆไปเลยดีกว่า ให้เขาไม่ต้องรับรู้ไม่ต้องตัดสินเรา

ทุกคนมีวิธีหรือแนวคิดในการจัดการอารมณ์ยังไงกันคะ
ส่วนตัวเป็นคนคาดหวังในตัวเองสูงมากในทุกเรื่อง และทุกคนก็คาดหวังและมองเราดีมาตลอด ทุ่มเท ขยันตั้งแต่เรียนแล้วค่ะ เราไม่อยากก้าวพลาด หรือถ้าพลาดก็พร้อมลุกอยู่แล้วไม่ได้ว่าพลาดไม่ได้ แค่อยากทำทุกอย่างให้ดีที่สุดค่ะ 

เพียงแต่ไม่อยากเสียเวลาเรื่องของอารมณ์ บ่นหงึดหงิดหัวร้อนคิดมากไปไม่มีประโยชน์ไม่ทำให้อะไรดีขึ้นเลย คิดกับตัวเองวกวนไม่จบ ชวนคนอื่นมานั่งฟังเราระบายอีก บวกเวลาที่เสียไปอีก

ช่วยแชร์กันนะคะ

ขอบคุณค่ะ

ปล 1 แต่ละคนคงมีวิธีคนละแบบในการคลายเครียดนะคะ แต่เรารู้สึกว่าการที่หาคนฟังระบายเนี่น ตอนแรกมันดีขึ้นค่ะ แต่ตอนนี้งานเริ่มเยอะ หน้าที่ชีวิตเริ่มมา เสียเวลาจริงๆค่ะ 

ปล 2 ระบาย ไม่เท่ากับ ขอคำปรึกษานะคะ