ส่วนตัวเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว มีลูก 2 คน คนโตอายุ 12 ปี คนเล็กอายุ 6 ขวบ คบกับคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว มีลูก 3 คนกับภรรยาคนแรกที่ต้องรับผิดชอบ และอีก 1 คน กับภรรยาคนที่สองแต่น้องอยู่กับคุณแม่และขาดการติดต่อกันไป
เราเริ่มเจอปัญหาจากตัวเราเองที่เริ่มมีความรู้สึกไม่ชอบลักษณะนิสัยของลูกติดของแฟน ยกตัวอย่างเช่น ลูกชายคนโตของแฟนมักมีนิสัยก้าวร้าว ชอบพูดคำหยาบ ติดเกมส์จนละเลยหน้าที่ของตัวเองจนถึงขั้นขี้เกียจ มักมีข้ออ้าง ข้อแก้ตัวได้เรื่อยๆ ลูกสาวคนรองมีนิสัยเกียจคร้าน ชอบโกหก เมื่อไม่ได้ดั่งใจจะร้องไห้ ไม่รักษาความสะอาด เห็นแก่กิน ส่วนลูกสาวคนเล็ก โดยส่วนตัวมองว่านิสัยดีกว่าพี่น้อง รู้จักหน้าที่ของตนเองพอสมควร เรียกใช้หรือบอกให้รับผิดชอบอะไรก็จะทำ รู้จักเก็บเงิน ติดแค่เรื่องทานเยอะมากๆ มากจนเกินเด็ก หลายเดือนที่ผ่านมา เราจมอยู่กับความรู้สึก "ไม่พอใจ" เดิมๆซ้ำๆ เราพูด สอน และ ดุ ครบทุกกระบวนท่า ก็ดีขึ้นได้ไม่กี่วันแล้วก็กลับเข้าวงวนเดิมๆ
มองย้อนกลับมาที่ปฏิกริยาของลูกเรา ลูกชายคนโตเราไม่เคยมาอยู่บ้านแฟนเรา ลูกเราเป็นคนติดบ้านและคุณตาคุณยายดูแลเป็นหลัก ส่วนลูกสาวคนเล็กจะมาอยู่บ้านแฟนกับเราช่วงวันหยุด ลูกสาวเราติดพี่ๆมาก แต่หลายครั้งที่เราแอบเห็นว่าลูกสาวเราโดนพี่คนกลางแกล้ง เห็นว่าโดนเอาเปรียบ โดนเอาชื่อมาอ้างเวลาอยากให้ซื้อขนม หรือพาไปเที่ยว
ทุกวันนี้เวลาว่างเรามักหาอ่านบทความพวกจิตวิทยาวัยรุ่นเพื่อหาทางรับมือกับสิ่งที่เกิดขึ้น เพราะสำหรับเรา "การเลิกรา" คือทางออกสุดท้าย อดีตทั้งของเราและเค้าล้วนเป็นสิ่งที่กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ แต่การรับมือกับปัจจุบันก็ไม่ง่ายเลย
อยากให้ช่วยแชร์ปัญหาและวิธีการจัดการกับปัญหาที่เกิดจากลูกติดของสามีหรือภรรยา
เราเริ่มเจอปัญหาจากตัวเราเองที่เริ่มมีความรู้สึกไม่ชอบลักษณะนิสัยของลูกติดของแฟน ยกตัวอย่างเช่น ลูกชายคนโตของแฟนมักมีนิสัยก้าวร้าว ชอบพูดคำหยาบ ติดเกมส์จนละเลยหน้าที่ของตัวเองจนถึงขั้นขี้เกียจ มักมีข้ออ้าง ข้อแก้ตัวได้เรื่อยๆ ลูกสาวคนรองมีนิสัยเกียจคร้าน ชอบโกหก เมื่อไม่ได้ดั่งใจจะร้องไห้ ไม่รักษาความสะอาด เห็นแก่กิน ส่วนลูกสาวคนเล็ก โดยส่วนตัวมองว่านิสัยดีกว่าพี่น้อง รู้จักหน้าที่ของตนเองพอสมควร เรียกใช้หรือบอกให้รับผิดชอบอะไรก็จะทำ รู้จักเก็บเงิน ติดแค่เรื่องทานเยอะมากๆ มากจนเกินเด็ก หลายเดือนที่ผ่านมา เราจมอยู่กับความรู้สึก "ไม่พอใจ" เดิมๆซ้ำๆ เราพูด สอน และ ดุ ครบทุกกระบวนท่า ก็ดีขึ้นได้ไม่กี่วันแล้วก็กลับเข้าวงวนเดิมๆ
มองย้อนกลับมาที่ปฏิกริยาของลูกเรา ลูกชายคนโตเราไม่เคยมาอยู่บ้านแฟนเรา ลูกเราเป็นคนติดบ้านและคุณตาคุณยายดูแลเป็นหลัก ส่วนลูกสาวคนเล็กจะมาอยู่บ้านแฟนกับเราช่วงวันหยุด ลูกสาวเราติดพี่ๆมาก แต่หลายครั้งที่เราแอบเห็นว่าลูกสาวเราโดนพี่คนกลางแกล้ง เห็นว่าโดนเอาเปรียบ โดนเอาชื่อมาอ้างเวลาอยากให้ซื้อขนม หรือพาไปเที่ยว
ทุกวันนี้เวลาว่างเรามักหาอ่านบทความพวกจิตวิทยาวัยรุ่นเพื่อหาทางรับมือกับสิ่งที่เกิดขึ้น เพราะสำหรับเรา "การเลิกรา" คือทางออกสุดท้าย อดีตทั้งของเราและเค้าล้วนเป็นสิ่งที่กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ แต่การรับมือกับปัจจุบันก็ไม่ง่ายเลย