คือเราเริ่มทักไปคุยกับเขาก่อนค่ะ ช่วงแรกๆก็ดีเลย เหมือนเด็กวัยรุ่นจีบกันปกติ เขาเป็นเด็กหอเก็บโทรศัพท์สองทุ่ม เขาเลิกเรียนก็ไปซ้อมยันเกือบทุ่มนึงแทบทุกวันเลยค่ะ ยิ่งช่วงใกล้แข่งเขาซ้อมหนักมาก เราตั้งใจรอและคอยซัพพอร์ตให้กำลังใจทุกครั้งก่อนซ้อม ก่อนแข่ง ถามเป็นไงเหนื่อยมั้ย คือเราทุ่มเทให้เขาทุกอย่างเลยค่ะ แต่พอมาช่วงนี้เขาเปลี่ยนไปมากๆหลังจากที่เขาแข่งแพ้ ทุกอย่างตรึงไปหมดเลยค่ะ เราก็พยายามไม่งี่เง่าเอาแต่ใจพยายามเข้าใจแล้วคอยเป็นกำลังใจไม่อยากให้เขาคิดมาก เราเป็นห่วงความรู้สึกเขามากๆเลยค่ะ แต่พอมาวันนี้เขาบอกว่า เหมือนเขามาทรมานเราไม่อยากให้เราต้องรอแบบนี้ไปเรื่อยๆ ไม่อยากให้เราต้องมาเป็นแบบนี้เพราะเขา ส่วนตัวเราโอเครมากๆกับการที่รอเราแบบนี้ค่ะ เราเค้าใจเขาทุกอย่าง แต่เขากลับมาคิดแทนเรา เราต้องทำยังไงดีคะ ปล. รอเวลาเจอกันอยู่ค่ะ แต่น่าจะอีกนานเลย😭
คนคุยนักบอลเป็นแบบนี้ทำไงดีคะ