สวัสดีทุกคนด้วยนะครับ คือผมมีปัญหาในการใช้ชีวิต แต่ไม่รู้จะไม่รู้หันไปพึ่งทางใน
ที่พึ่งทางใจ จากที่เคยมีก็ไม่มีแล้ว ความฝันที่เกือบจะเป็นจริงก็ได้ ล่มสลายไปหมดแล้ว
มันเป็นความรู้สึกที่แย่มากๆเลยครับ แบบว่า ไม่รู้ว่าใน1วันเรามีหน้าที่ต้องทำอะไรบ้าง อันนี้ต้องบอกก่อนนะครับ งานที่ผมทำ จะทำอยู่แต่ที่บ้านขายของออนไลน์ อยู่แต่บ้านแทบจะไม่ได้ออกไปเจอโลกภายนอกเลย พอนานๆเข้า ผมรู้สึกว่าสายตาคนภายนอกมองเราแปลกๆ แล้วสายตาแต่ละคนที่ผมมอง มันทำให้ผมรู้สึกว่า ผมแปลกไปจากคนอื่น ทั้งๆที่ความเป็นจริงอาจจะไม่ใช่แบบนี้ แต่ว่าผมห้ามความคิดตัวเองไม่ได้ มันทำร้ายจิตใจผมมากเลยนะ แต่ก็เลิกคิดไม่ได้
ทุกวันนี้ เรารู้สึกกลัวความคิดเห็น หรือ มุมมองคนอื่นที่มองมาทางเรา มันฝั่งอยู่ในสมองลึกๆเลย
ใช้ชีวิตแบบไร้ความสุข รู้สึกทัอแท้ เบื่อๆยังไงไม่รู้ครับ
ผมมีปัญหาทางด้านความคิดหนักๆเลย นั่งๆยื่นๆเม่อลยคิดอะไรไปเรื่อย แต่มันไม่ใช่เรื่องดีแล้วก็ไม่ใช่เรื่องจำเป็นในชีวิตเลย
แต่กลับกัน อะไรที่มันสำคัญๆต่อการดำเนินชีวิต
ผมจะคิดอะไรไม่ออกเลย กว่าจะลุกไปทำอะไรได้แต่ละอย่างจะ นั่งเม่อนั่งเล่นโทรศัพก่อนพักใหญ่ๆ
ที่ผมใช้โทรศัพทุกวันนี้ ผมจะสนใจแต่ ค้นหาวิธีเปลึ่ยนแปลงความคิดแบบนี้ แต่มันก็ไม่เคยเจอแบบที่ตรงใจบ้างเลย บางทีก็รู้สึกว่าเหมื่อนตัวเองไม่ปกติ เป็นบ้า หรืออะไรประมาณนี้ครับ
ก่อนหน้านี้ ผมจะลงมือทำทุกๆอย่างๆ อย่างตั่งใจและการวางแผนงานของผมจะดีมาก อยู่ๆกลับรู้สึกว่า ควบคุมตัวเองไม่ได้ สั่งให้ร่างกายไปทำงานไม่ได้ มันจะมีความคิดแย่ๆ ควบคู่กับการสั่งร่างกายตลอด เราเลยไม่อยากจะทำอะไรเลย
ช่วงนี้ก็เอาแต่นอน นั่งเล่นโทรศัพ ทั้งๆที่เราก็มีงานให้ทำเยอะนะ แล้วก็รู้ตัวด้วยท่าเราไม่ทำงานจะเกิดอะไรขึ้น แต่ร่างกายมันก็ยังจะขัดขืนเราเลย ไม่รู่จะออกจากจุดๆนี้ไปได้ยังไงเลยครับ
ไม่รู้จะใช้ชีวิตยังไง ลืมตัวตนตัวเองที่เคยเป็นมา
ที่พึ่งทางใจ จากที่เคยมีก็ไม่มีแล้ว ความฝันที่เกือบจะเป็นจริงก็ได้ ล่มสลายไปหมดแล้ว
มันเป็นความรู้สึกที่แย่มากๆเลยครับ แบบว่า ไม่รู้ว่าใน1วันเรามีหน้าที่ต้องทำอะไรบ้าง อันนี้ต้องบอกก่อนนะครับ งานที่ผมทำ จะทำอยู่แต่ที่บ้านขายของออนไลน์ อยู่แต่บ้านแทบจะไม่ได้ออกไปเจอโลกภายนอกเลย พอนานๆเข้า ผมรู้สึกว่าสายตาคนภายนอกมองเราแปลกๆ แล้วสายตาแต่ละคนที่ผมมอง มันทำให้ผมรู้สึกว่า ผมแปลกไปจากคนอื่น ทั้งๆที่ความเป็นจริงอาจจะไม่ใช่แบบนี้ แต่ว่าผมห้ามความคิดตัวเองไม่ได้ มันทำร้ายจิตใจผมมากเลยนะ แต่ก็เลิกคิดไม่ได้
ทุกวันนี้ เรารู้สึกกลัวความคิดเห็น หรือ มุมมองคนอื่นที่มองมาทางเรา มันฝั่งอยู่ในสมองลึกๆเลย
ใช้ชีวิตแบบไร้ความสุข รู้สึกทัอแท้ เบื่อๆยังไงไม่รู้ครับ
ผมมีปัญหาทางด้านความคิดหนักๆเลย นั่งๆยื่นๆเม่อลยคิดอะไรไปเรื่อย แต่มันไม่ใช่เรื่องดีแล้วก็ไม่ใช่เรื่องจำเป็นในชีวิตเลย
แต่กลับกัน อะไรที่มันสำคัญๆต่อการดำเนินชีวิต
ผมจะคิดอะไรไม่ออกเลย กว่าจะลุกไปทำอะไรได้แต่ละอย่างจะ นั่งเม่อนั่งเล่นโทรศัพก่อนพักใหญ่ๆ
ที่ผมใช้โทรศัพทุกวันนี้ ผมจะสนใจแต่ ค้นหาวิธีเปลึ่ยนแปลงความคิดแบบนี้ แต่มันก็ไม่เคยเจอแบบที่ตรงใจบ้างเลย บางทีก็รู้สึกว่าเหมื่อนตัวเองไม่ปกติ เป็นบ้า หรืออะไรประมาณนี้ครับ
ก่อนหน้านี้ ผมจะลงมือทำทุกๆอย่างๆ อย่างตั่งใจและการวางแผนงานของผมจะดีมาก อยู่ๆกลับรู้สึกว่า ควบคุมตัวเองไม่ได้ สั่งให้ร่างกายไปทำงานไม่ได้ มันจะมีความคิดแย่ๆ ควบคู่กับการสั่งร่างกายตลอด เราเลยไม่อยากจะทำอะไรเลย
ช่วงนี้ก็เอาแต่นอน นั่งเล่นโทรศัพ ทั้งๆที่เราก็มีงานให้ทำเยอะนะ แล้วก็รู้ตัวด้วยท่าเราไม่ทำงานจะเกิดอะไรขึ้น แต่ร่างกายมันก็ยังจะขัดขืนเราเลย ไม่รู่จะออกจากจุดๆนี้ไปได้ยังไงเลยครับ