แฟนเป็นคนดีแต่ไม่มีอนาคต

เราคบกับแฟนมา 7 ปี ตอนนี้พวกเราอายุ 25 แฟนเราเป็นคนดีมากช่วยงานบ้านทุกอย่าง ไปรับไปส่งที่ทำงานอยากกินอะไรหาไห้หมดแต่เราก็อยากได้คนที่เป็นผู้นำบ้าง เราต้องชี้ทางให้เค้าทุกอย่าง หลอดไฟพังถ้าเราไม่บอกก็ไม่เปลี่ยนให้ ก็นั่งกินข้าวกันมึดๆแบบนั้นแหระ ประตูห้องน้ำ ก็จะปิดไม่ได้อยู่ละ ลูกบิดประตูก็จะพัง เราไม่ได้พูด เค้าก็ไม่ทำเราก็ทำไม่เป็น จนล่าสุดเราอยากเจาะผนังใส่ทีวี  แฟนเรา 'มันเจาะไม่ได้หรอกมันแข็ง''เถียงกันอยู่นาน จนเรารำคานเลยไปจ้างช่างมาเจาะให้สำเร็จไปได้ ซึ่งเราก็คบกันนานแล้วอะเนาะเราก็รู้สึกว่าเราอยากเริ่มสร้างครอบครัวอยากเริ่มมีเงินเก็บเพื่อที่อนาคตข้างหน้าเราจะได้ไม่ลำบาก แต่แฟนเราคือใช้ชีวิตไปวันๆไม่มีเงินเก็บไม่มีอะไรเลย แต่เราก็ยังไม่ได้ว่าอะไร  แต่พอมันหลายๆปีเข้า มันไม่เห็นมีอะไรดีขึ้นมาเลย เราเริ่มเหนื่อยที่พยายามสร้างอยู่คนเดียว เราเคยปรึกษากับเค้าว่า เออเนี่ยเราเก็บเงินกันไหม จะได้มีเงินเก็บเผื่อมีอะไรฉุกเฉินจะได้มีเงินสำรอง เค้าก็บอกเงินไม่พอ เราก็เลยบอกเดี๋ยวเราช่วยมีน้อยเก็บน้อยมีมากเก็บมากค่อยๆสร้าง ดีกว่าไม่มีอะไรเลย เราเริ่มพร้อมกัน เงินเดือนเท่ากัน ครอบครัวเราคือจนมาก พี่ชายเราก็ไม่ได้เรื่อง ส่วนพ่อเราคือทำงานเป็นพ่อบ้านอยู่อนามัย เงินเดือนแค่พอใช้ ไม่ได้รบกวนเราแต่เราก็คือส่งให้พ่อช่วยเก็บทุกเดือนเราก็เริ่มสร้างของเรามา แต่ภาระเราไม่เท่ากันแค่นั้น ตอนแรกเราก็ไม่ได้อะไรให้เค้าดูแลครอบครัวไปเดี๋ยว เราเก็บเงินเองสร้างครอบครัวเอง  แต่ขอบอกว่าทางบ้านแฟนคือไม่พร้อมอะไรเลยมันยิ่งทำให้เราท้อเข้าไปอีก พ่อแม่เค้าคือสร้างแต่ปัญหา (เราขอโทษนะที่ต้องกล่าวคำนี้) บ้านสักหลังยังไม่มี แต่ไปซื้อรถยนต์  ตอนนี้คือเช่าห้อง  แฟนเรามีพี่สาว มีลูกติด 1 เมื่อก่อนให้แม่แฟนเลี้ยง แต่ตอนนี้ฐานะทางบ้านคือไม่ไหวเลยส่งไปให้ทางครอบครัวฝ่ายชายเลี้ยง เมื่อก่อนบ้านแฟนคือ มีเงินนะแต่คือฟุ้มเฟือยมาก ทำตัวหรูหรา จนตอนนี้ตกงานเงินไม่มี ต้องออกไปหาทำงานลำบากมาก พี่สาวก็ไม่เป็นหลัก ทำงานมาเท่าไรไม่พอ ไม่มีเงินเราไม่ว่านะแต่คือ ไม่มีเงินแต่ไม่หยุดสร้างปัญหา รถยนต์พึ่งผ่อนหมดไม่พอใจ เอาไปขาย เพื่อไปซื้อคันใหม่ เอาชื่อแฟนเราไปใช้เพื่อซื้อรถ ทุกอย่างแฟนเราไม่มีทางตัดสินใจอะไรเลย ทางครอบครัวเค้าจัดการหมด แต่รถคันที่ซื้อมาเรากับแฟนไม่ได้ใช้เองนะทางครอบครัวเค้าใช้  ฝนตกเราก็ขี่มอไซตากฝนไป555+
แต่ที่ลำบากไปกว่านั้นคือ แฟนเราเงินเดือนก็ไม่ได้มาก  ต้องมาผ่อนรถเดือนละหลายๆบาท ค่าประกันอีก  ไหนตัวเองจะต้องใช้ชีวิตอีก  เดือนๆนึงแทบไม่พอ เงินเก็บแทบไม่มีเลย ทางนั้นก็คือไม่ช่วยอะไรเลย ทั้งพี่สาวทั้งพ่อแม่ แฟนเราพอเริ่มจะมีเงินก็เอาไปซื้อของโร้สาระ เราก็เลยบ่นไป เราพยายามช่วยเค้าเก็บแต่ก็ไม่ประสบผลสำเร็จ ตอนนี้เราพยายามปลอบใจตัวเองอะไม่เป็นไร  ซึ่งขอบอกว่าเราซื้อห้องไว้หนึ่งห้องเราเป็นคนออกค่าใช้จ่ายเองทั้งหมด แฟนเราอยู่ด้วยให้เค้าช่วยจ่ายแค่ค่าไฟ เวลาเราอยากกินอะไรเราออกเงินเองทั้งของเรา และของเค้าเราเกรงใจที่ต้องให้เค้าจ่ายเราไม่รู้ว่าควรไปต่อหรือพอแค่นี้ดีตอนแรกเราก็คิดหรือว่าเรายังเด็ก แต่คิดไปคิดมามันก็ไม่ได้เด็กขนาดนั้นถ้าไม่สร้างตอนนี้จะไปสร้างตอนไหน