ก่อนหน้านี้ผมกับแฟนคบกันมาเกือบ 2 ปี เราสองคนเรียนมหาลัยอยู่คนละจังหวัด ตลอดเวลาที่คบผมจับได้ว่าแฟนแอบเล่นทินเดอร์หลายครั้ง รวมถึงจับได้ว่าแอบนัดคนอื่นมาที่ห้อง 4 ครั้ง แต่ผมก็ให้อภัยมาตลอด จนช่วงครึ่งปีหลังผมไม่เข้าไปส่องแชทของแฟนอีกเลยเพราะผมเหนื่อยที่จะต้องมานั่งจับผิด จนช่วงพฤศจิกายนปลายปีที่แล้วผมและแฟนเริ่มทะเลาะกันบ่อย จนเราตัดสินใจที่จะห่างกันซักพัก
ประกอบกับช่วงปลายปีที่แล้ว ผมกับพี่ผู้ชายคนนึง ได้ย้ายเข้ามาทำงานที่บริษัทเดียวกันในช่วง 2 เดือนแรกเราก็คุยกันตามประสาเพื่อนร่วมงานด้วยวัยที่ห่างกันไม่มาก ช่วงนั้นทั้งผมแล้วพี่เค้าต่างคนก็มีแฟนอยู่แล้ว แต่พี่ร่วมงานคนนั้นกับผมก็ได้มีโอกาสไปทำงานด้วยกัน ผมก็เกิดรู้สึกดีกับพี่เค้า หลังจากนั้นก็มีการ reply story กันบ้าง ช่วงหลัง ๆ ผมก็ทักไลน์ไปคุยกันเพราะผมรู้สึกดีกับพี่เค้า แต่เรื่องที่คุยก็เป็นเรื่องทั่ว ๆ ไปไม่ได้มีการหยอดอะไรกัน และผมคิดว่าพี่เค้าก็รู้ว่าที่ผมทักพี่เค้าไปเพราะผมรู้สึกดีด้วย แรก ๆ เราก็คุยไม่เยอะ ไม่ได้คุยกันตลอดทุกวัน เพราะต่างคนต่างก็รู้ว่ามีแฟนกันแล้ว
จนช่วงปีใหม่บริษัทหยุด ผมอยากจะเคลียร์สถานะกับแฟนว่าสรุปแล้วเราจะเอายังไงต่อ ผมก็ขับรถจากกรุงเทพไปจังหวัดนึงทางภาคอีสาน เกือบครึ่งทางได้ ผมก็โทรบอกแฟนว่าเดี๋ยวจะถึงช่วงหัวค่ำ แต่แฟนผมบอกว่าวันนั้นเค้าจะกลับบ้านให้ขับรถไปเที่ยวที่อื่นก่อนแล้วค่อยแวะมาในอีก 3-4 วัน ตอนนั้นผมก็ยิ่งรู้สึกเสียใจเพราะผมอยากจะเจอแฟนหลังจากที่ก่อนหน้านี้เราอยู่ในสถานะห่างกันไปประมาณ 2 เดือน แล้วผมต้องการที่จะกลับมาคืนดีกัน และผมก็ไม่ได้รู้สึกดีกับพี่คนนั้นขนาดที่จะทิ้งแฟน แต่ผมก็พอรู้ว่าที่แฟนไม่ให้ไปหาวันนั้นเพราะแฟนผมอาจอยู่กับคนอื่นอยู่ ตอนนั้นผมทั้งโกรธและเศร้า เนื่องจากผมขับรถออกมาเกือบครึ่งทางแล้ว และผมไม่รู้จะไปที่ไหนต่อ ในตอนนั้นผมก็นึกถึงพี่ผู้ชายซึ่งตอนนั้น เพราะเค้ากลับบ้านไปอยู่จังหวัดนึงทางภาคเหนือพอดี ผมจึงบอกเค้าไปว่าเดี๋ยวจะขับรถผ่านไปเที่ยวพอดีแล้วเดี๋ยวแวะหาเพื่อไปกินเลี้ยงเคาท์ดาวปีใหม่ด้วย ผมก็ขับไปจนถึงจังหวัดที่พี่เค้าอยู่ แล้วเราก็เจอกันเค้าก็พาผมเที่ยวกินเลี้ยงด้วยกัน ในคืนนั้นเราก็มีกอดบ้างหอมบ้าง ผมและพี่เค้าก็รู้ตัวว่าเราต่างชอบกันและกันอยู่ ในตอนนั้นผมก็ไม่ได้คิดถึงเรื่องถูกผิดเลยว่าเค้าและผมต่างก็มีแฟนอยู่แล้วและผมก็ไม่เคยนอกใจแฟนผมมาก่อน จนจบปีใหม่ผมก็ขับรถกลับไปหาแฟนที่จังหวัดทางภาคอีสาน สุดท้ายเราก็ตกลงที่จะเลิกกัน เนื่องจากแฟนผมมีคนคุยใหม่แล้ว
หลังจากนั้นผมกับพี่ผู้ชายก็คุยกันมาเรื่อย ๆ แต่เริ่มที่จะหนักขึ้น ทั้งไปไหนมาไหนด้วยกัน ไปเที่ยวด้วยกัน กลับบ้านพร้อมกัน จนทำตัวเหมือนแฟนกันทั้ง ๆ ที่ตอนนั้นเราไม่ได้เป็นอะไรกันเป็นเวลาประมาณ 9 เดือน ซึ่งผมรู้สึกว่าพี่เค้าใช่สำหรับผมมาก แต่ผมก็พอรู้คร่าว ๆ ว่าเค้าคบกับแฟนมาเกือบ 7 ปีตั้งแต่ช่วงมัธยม ซึ่งเค้าพึ่งมีโอกาสย้ายมาอยู่คอนโดเดียวกันแฟนได้ 3 เดือนแล้ว
ช่วงแรก ๆ เค้าเคยพูดกับผมว่า ผมไม่หน้าเข้ามาเลย เพราะพี่เค้าไม่เคยมีความรู้สึกให้ใครแบบนี้ แต่เค้าก็ไม่อยากทำผิดกับแฟน แต่พี่เค้าก็เคยเล่าให้ผมฟังว่า บางทีเค้าจับได้ว่าแฟนของพี่เค้าก็แอบไปคุยแชทกับคนอื่นเหมือนกัน มันทำให้ผมคิดว่าหรือตอนแรกที่พี่เค้ามาคุยกับผมเพราะว่าเหตุผลนี่คือต่างฝ่ายต่างทำ แต่สุดท้ายมันก็เกิดความรู้สึกชอบให้กัน
จนเมื่ออาทิตย์ก่อนพี่เค้าบอกผมว่าเค้าอยากกลับไปเป็นพี่น้องที่สนิทกัน เพราะเค้าไม่อยากมาปกปิดใครแล้ว ไม่อยากซ่อนแชทแฟน เพราะเค้าเหนื่อยที่ต้องทำ แล้วรู้สึกผิดกับแฟนและรู้สึกผิดกับผม อีกอย่างเราทำงานที่เดียวกันมันไม่เหมาะสม ผมก็ยอมรับเราต่างขอโทษกัน ผมก็รู้สึกผิดกับแฟนพี่เค้า เค้ายังพูดว่าทำไมไม่เจอกันให้เร็วกว่านี้ เราต่างก็ร้องไห้
ทุกวันนี้เราก็ไม่ค่อยได้คุยแชทกันแล้ว หรือที่ทำงานเวลาเจอกันก็ไม่ได้ทำตัวเหมือนเป็นแฟนกันแล้วแต่บางทีก็มีหลุดๆ บ้าง หรือมีทักแชทมาหาบ้าง แต่เราก็พยายามเว้นระยะเอาไว้ ทั้ง ๆ ที่รู้ความรู้สึกในใจของกัน พี่เค้าเคยบอกว่าเค้าผูกพันธ์กับแฟนเพราะคบกันมานานและเติบโตมาด้วยกัน คู่ของพี่เค้าก็มีทะเลาะมีระเเวงกันบางที มีแลกแชทกันดูล่าสุดพี่เค้าก็พึ่งจับได้ว่าแฟนไปคุยกับคนอื่นในแชท ซึ่งก่อนหน้านี้ก็เคยจับได้แล้ว อาจเพราะพี่เค้าต้องไปทำงานไกลๆ บ่อย ๆ ทำให้ไม่ค่อยมีเวลาให้กัน
ผมรู้ว่าสิ่งที่ทำมันผิดมันไม่ได้ต่างอะไรกับที่ผมเคยจับได้ว่าแฟนผมไปคุยกับคนอื่นเลย แต่ผมคิดถึงพี่เค้า ผมไม่อยากคิดว่าความสัมพันธ์ของเรามันจะค่อย ๆ จางหายไป ตอนนี้ผมรู้สึกอยากจะรอพี่เค้าอย่างเดียว ผมก็ลองเปิดใจคุยกับหลาย ๆ คนแต่ก็ไม่ได้รู้สึกเหมือนตอนอยู่กับเหมือนพี่เค้า มันทำให้ผมไม่อยากคุยกับใคร อาจเป็นเพราะผมก็ยังมีหวังว่าเพราะพี่เค้าก็รู้สึกกับผมด้วยประกอบกับแฟนพี่เค้าก็นอกใจ แล้วมันก็เจ็บที่รู้ว่าต่างฝ่ายต่างก็ชอบกันแต่ก็ไม่สามารถมาคบกันได้ แล้วเวลาอยู่ที่ทำงานเราต่างก็อึดอัด ผมจะจัดการความรู้สึกยังไงดี
ต่างฝ่ายต่างชอบกันแต่ก็มีแฟนแล้ว ควรรอไหม
ประกอบกับช่วงปลายปีที่แล้ว ผมกับพี่ผู้ชายคนนึง ได้ย้ายเข้ามาทำงานที่บริษัทเดียวกันในช่วง 2 เดือนแรกเราก็คุยกันตามประสาเพื่อนร่วมงานด้วยวัยที่ห่างกันไม่มาก ช่วงนั้นทั้งผมแล้วพี่เค้าต่างคนก็มีแฟนอยู่แล้ว แต่พี่ร่วมงานคนนั้นกับผมก็ได้มีโอกาสไปทำงานด้วยกัน ผมก็เกิดรู้สึกดีกับพี่เค้า หลังจากนั้นก็มีการ reply story กันบ้าง ช่วงหลัง ๆ ผมก็ทักไลน์ไปคุยกันเพราะผมรู้สึกดีกับพี่เค้า แต่เรื่องที่คุยก็เป็นเรื่องทั่ว ๆ ไปไม่ได้มีการหยอดอะไรกัน และผมคิดว่าพี่เค้าก็รู้ว่าที่ผมทักพี่เค้าไปเพราะผมรู้สึกดีด้วย แรก ๆ เราก็คุยไม่เยอะ ไม่ได้คุยกันตลอดทุกวัน เพราะต่างคนต่างก็รู้ว่ามีแฟนกันแล้ว
จนช่วงปีใหม่บริษัทหยุด ผมอยากจะเคลียร์สถานะกับแฟนว่าสรุปแล้วเราจะเอายังไงต่อ ผมก็ขับรถจากกรุงเทพไปจังหวัดนึงทางภาคอีสาน เกือบครึ่งทางได้ ผมก็โทรบอกแฟนว่าเดี๋ยวจะถึงช่วงหัวค่ำ แต่แฟนผมบอกว่าวันนั้นเค้าจะกลับบ้านให้ขับรถไปเที่ยวที่อื่นก่อนแล้วค่อยแวะมาในอีก 3-4 วัน ตอนนั้นผมก็ยิ่งรู้สึกเสียใจเพราะผมอยากจะเจอแฟนหลังจากที่ก่อนหน้านี้เราอยู่ในสถานะห่างกันไปประมาณ 2 เดือน แล้วผมต้องการที่จะกลับมาคืนดีกัน และผมก็ไม่ได้รู้สึกดีกับพี่คนนั้นขนาดที่จะทิ้งแฟน แต่ผมก็พอรู้ว่าที่แฟนไม่ให้ไปหาวันนั้นเพราะแฟนผมอาจอยู่กับคนอื่นอยู่ ตอนนั้นผมทั้งโกรธและเศร้า เนื่องจากผมขับรถออกมาเกือบครึ่งทางแล้ว และผมไม่รู้จะไปที่ไหนต่อ ในตอนนั้นผมก็นึกถึงพี่ผู้ชายซึ่งตอนนั้น เพราะเค้ากลับบ้านไปอยู่จังหวัดนึงทางภาคเหนือพอดี ผมจึงบอกเค้าไปว่าเดี๋ยวจะขับรถผ่านไปเที่ยวพอดีแล้วเดี๋ยวแวะหาเพื่อไปกินเลี้ยงเคาท์ดาวปีใหม่ด้วย ผมก็ขับไปจนถึงจังหวัดที่พี่เค้าอยู่ แล้วเราก็เจอกันเค้าก็พาผมเที่ยวกินเลี้ยงด้วยกัน ในคืนนั้นเราก็มีกอดบ้างหอมบ้าง ผมและพี่เค้าก็รู้ตัวว่าเราต่างชอบกันและกันอยู่ ในตอนนั้นผมก็ไม่ได้คิดถึงเรื่องถูกผิดเลยว่าเค้าและผมต่างก็มีแฟนอยู่แล้วและผมก็ไม่เคยนอกใจแฟนผมมาก่อน จนจบปีใหม่ผมก็ขับรถกลับไปหาแฟนที่จังหวัดทางภาคอีสาน สุดท้ายเราก็ตกลงที่จะเลิกกัน เนื่องจากแฟนผมมีคนคุยใหม่แล้ว
หลังจากนั้นผมกับพี่ผู้ชายก็คุยกันมาเรื่อย ๆ แต่เริ่มที่จะหนักขึ้น ทั้งไปไหนมาไหนด้วยกัน ไปเที่ยวด้วยกัน กลับบ้านพร้อมกัน จนทำตัวเหมือนแฟนกันทั้ง ๆ ที่ตอนนั้นเราไม่ได้เป็นอะไรกันเป็นเวลาประมาณ 9 เดือน ซึ่งผมรู้สึกว่าพี่เค้าใช่สำหรับผมมาก แต่ผมก็พอรู้คร่าว ๆ ว่าเค้าคบกับแฟนมาเกือบ 7 ปีตั้งแต่ช่วงมัธยม ซึ่งเค้าพึ่งมีโอกาสย้ายมาอยู่คอนโดเดียวกันแฟนได้ 3 เดือนแล้ว
ช่วงแรก ๆ เค้าเคยพูดกับผมว่า ผมไม่หน้าเข้ามาเลย เพราะพี่เค้าไม่เคยมีความรู้สึกให้ใครแบบนี้ แต่เค้าก็ไม่อยากทำผิดกับแฟน แต่พี่เค้าก็เคยเล่าให้ผมฟังว่า บางทีเค้าจับได้ว่าแฟนของพี่เค้าก็แอบไปคุยแชทกับคนอื่นเหมือนกัน มันทำให้ผมคิดว่าหรือตอนแรกที่พี่เค้ามาคุยกับผมเพราะว่าเหตุผลนี่คือต่างฝ่ายต่างทำ แต่สุดท้ายมันก็เกิดความรู้สึกชอบให้กัน
จนเมื่ออาทิตย์ก่อนพี่เค้าบอกผมว่าเค้าอยากกลับไปเป็นพี่น้องที่สนิทกัน เพราะเค้าไม่อยากมาปกปิดใครแล้ว ไม่อยากซ่อนแชทแฟน เพราะเค้าเหนื่อยที่ต้องทำ แล้วรู้สึกผิดกับแฟนและรู้สึกผิดกับผม อีกอย่างเราทำงานที่เดียวกันมันไม่เหมาะสม ผมก็ยอมรับเราต่างขอโทษกัน ผมก็รู้สึกผิดกับแฟนพี่เค้า เค้ายังพูดว่าทำไมไม่เจอกันให้เร็วกว่านี้ เราต่างก็ร้องไห้
ทุกวันนี้เราก็ไม่ค่อยได้คุยแชทกันแล้ว หรือที่ทำงานเวลาเจอกันก็ไม่ได้ทำตัวเหมือนเป็นแฟนกันแล้วแต่บางทีก็มีหลุดๆ บ้าง หรือมีทักแชทมาหาบ้าง แต่เราก็พยายามเว้นระยะเอาไว้ ทั้ง ๆ ที่รู้ความรู้สึกในใจของกัน พี่เค้าเคยบอกว่าเค้าผูกพันธ์กับแฟนเพราะคบกันมานานและเติบโตมาด้วยกัน คู่ของพี่เค้าก็มีทะเลาะมีระเเวงกันบางที มีแลกแชทกันดูล่าสุดพี่เค้าก็พึ่งจับได้ว่าแฟนไปคุยกับคนอื่นในแชท ซึ่งก่อนหน้านี้ก็เคยจับได้แล้ว อาจเพราะพี่เค้าต้องไปทำงานไกลๆ บ่อย ๆ ทำให้ไม่ค่อยมีเวลาให้กัน
ผมรู้ว่าสิ่งที่ทำมันผิดมันไม่ได้ต่างอะไรกับที่ผมเคยจับได้ว่าแฟนผมไปคุยกับคนอื่นเลย แต่ผมคิดถึงพี่เค้า ผมไม่อยากคิดว่าความสัมพันธ์ของเรามันจะค่อย ๆ จางหายไป ตอนนี้ผมรู้สึกอยากจะรอพี่เค้าอย่างเดียว ผมก็ลองเปิดใจคุยกับหลาย ๆ คนแต่ก็ไม่ได้รู้สึกเหมือนตอนอยู่กับเหมือนพี่เค้า มันทำให้ผมไม่อยากคุยกับใคร อาจเป็นเพราะผมก็ยังมีหวังว่าเพราะพี่เค้าก็รู้สึกกับผมด้วยประกอบกับแฟนพี่เค้าก็นอกใจ แล้วมันก็เจ็บที่รู้ว่าต่างฝ่ายต่างก็ชอบกันแต่ก็ไม่สามารถมาคบกันได้ แล้วเวลาอยู่ที่ทำงานเราต่างก็อึดอัด ผมจะจัดการความรู้สึกยังไงดี