สวัสดีค่ะ หัวข้ออาจจะงงๆ แต่เราอยากลองฟังความคิดของคนไทป์เดียวกันค่ะ(หรือคนอื่นๆที่อยากแชร์ความคิดเห็นก็สามารถบอกได้นะคะ) อยากรู้ว่า INFP มีวิธีจัดการกับปัญหาแบบนี้ยังไง เราอาจจะเล่าวกไปวนมาแต่ก็จะพยายามเล่าให้ทุกคนเข้าใจได้มากที่สุดนะคะ
คือเรามีเรื่องที่อยากจะปรึกษาค่ะ พอดีเราสนิทกับคนๆนึงมากๆเรารู้จักเขาผ่านโลกออนไลน์ แรกๆเราคุยกันถูกคอมากๆรู้สึกว่าไทป์และทัศนคติไปกันได้ เรามีปัญหาเขาก็คอยรับฟังเราแนะนำเรา เขามีปัญหาเราก็รับฟังเขา เป็นพาร์ทเนอร์กัน จนตอนนี้สนิทกันมาปีกว่าๆเกือบสองปีแล้ว แต่อยู่มาวันนึงวันนั้นเราก็คุยกันตามปกติ พูดเรื่องท้อปปิกที่เคยพูด แต่จู่ๆก็ดันมีปัญหาที่ทำให้ไม่เข้าใจกันจนทะเลาะกันแรงมากๆ ไม่รู้เพราะความคาดหวังของเราเองรึเปล่าที่คิดว่าเขาคงรับฟังเราได้เหมือนเคย หลังจากเหตุการณ์วันนั้นก็ทำให้ความสัมพันธ์เปลี่ยนไป จากที่เคยคุยกันดีๆ ปรึกษากันได้ช่วยกันแนะนำ กลายเป็นใส่อารมณ์กัน หลายๆครั้งเราก็เสียใจกับคำพูดเขาด้วย เวลาเรามีปัญหาที่เกิดจากการทำอะไรโดยใช้อารมณ์แม้แต่เป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆ เขาก็จะว่าเราตำหนิเราตลอด ช่วงแรกๆเราก็ยอมให้เขาว่าแล้วพยายามที่จะปรับเพื่อความสัมพันธ์เช่นเรื่องคำพูด เขาชอบว่าเราว่าเราพูดไม่คิดแต่บางครั้งเราก็มั่นใจว่าคิดแล้วและคิดดีมากๆแล้วถึงจะเปิดเผยแต่ผลลัพธ์มันออกมาไม่ดีก็เลยกลายเป็นเราทำอะไรไม่คิดก่อนทำเขาก็จะตำหนิเรา พอนานๆเหมือนเขาเริ่มไม่พอใจทุกอย่างที่เป็นนิสัยของเรา ทะเลาะกันกันแทบทุกวันใช้คำพูดแรงๆแต่ไม่หยาบคายนะ เราพยายามเข้าใจเขาโดยที่บางครั้งเราก็เก็บคำพูดของเขามาตำหนิตัวเองด้วย ซึ่งมันแย่มากๆ หลังๆเราเริ่มเหนื่อยที่จะต้องยอมเขาวันนึงเราเลยพูดความรู้สึกที่เราเก็บไว้ไม่เคยพูดมาตลอดว่าเรารู้สึกแย่แค่ไหนเวลาเราเขาตำหนิเราหรือไม่ค่อยฟังเหตุผลของเราหรือก็อาจจะฟังแต่แค่มันอาจจะดูไม่สมเหตุสมผลสำหรับเขา แต่พอเราพูดออกไปตรงๆจากอารมณ์ที่ทนไม่ไหวมันก็ทำร้ายความรู้สึกเขามากๆ หลังจากวันนั้นที่เราพูดแรงๆไปเราก็รู้สึกผิดมากๆแต่นั้นยิ่งทำให้เขาต่อว่าเราหนักกว่าเดิมเหมือนมีอคติกับเราไปแล้ว เรารู้สึกเหนื่อยมากๆที่จะต้องเถียงเขา แต่เราเองก็ไม่อยากยอม บางครั้งเราคิดว่าทำไมเขาถึงไม่ยอมเราบ้าง แต่ยิ่งเราไม่ยอมเราก็ยิ่งเป็นคนผิด และเวลาที่เราอารมณ์ขีดสุดก็พูดแบบไม่คิดเลย พูดทุกอย่างที่ทำให้เขารู้สึกแบบที่เราโดน แต่พอเราอารมณ์เย็นลงก็กลับมารู้สึกแย่ที่ทำแบบนั้น เราเองก็รู้ว่าเราแย่ แต่ทุกครั้งที่เราทะเลาะกับเขาเหมือนเราดูแย่มากขึ้นไปอีก เราอยากออกมามากๆแต่ติดตรงที่สนิทกันและผูกพันกันมากๆอีกอย่างเขาเป็นคนที่ไม่ค่อยสนิทกับใครด้วย เราเองก็ไม่ค่อยคุยกับใครทุกๆวัน เคยลองห่างแล้วแต่ก็ตัดไม่ขาดเพราะสนิทกันและคุยกันทุกวัน คอยเล่าชีวิตประจำวัน พอไม่ได้คุยกันเหมือนขาดอะไรไป อยากรู้ว่ามีใครเคยเจออะไรแบบนี้มั้ย แล้วจัดการกับตรงนี้ยังไงบ้าง มันอาจจะค่อนข้าง Toxic นิดนึง แต่เราเองก็แย่พอๆกัน อยากรู้ว่าคนที่มีไทป์เดียวกันมีวิธีแก้หรือต้องทำยังไง
วีธีจัดการความรู้สึกตัวเองของ INFP
คือเรามีเรื่องที่อยากจะปรึกษาค่ะ พอดีเราสนิทกับคนๆนึงมากๆเรารู้จักเขาผ่านโลกออนไลน์ แรกๆเราคุยกันถูกคอมากๆรู้สึกว่าไทป์และทัศนคติไปกันได้ เรามีปัญหาเขาก็คอยรับฟังเราแนะนำเรา เขามีปัญหาเราก็รับฟังเขา เป็นพาร์ทเนอร์กัน จนตอนนี้สนิทกันมาปีกว่าๆเกือบสองปีแล้ว แต่อยู่มาวันนึงวันนั้นเราก็คุยกันตามปกติ พูดเรื่องท้อปปิกที่เคยพูด แต่จู่ๆก็ดันมีปัญหาที่ทำให้ไม่เข้าใจกันจนทะเลาะกันแรงมากๆ ไม่รู้เพราะความคาดหวังของเราเองรึเปล่าที่คิดว่าเขาคงรับฟังเราได้เหมือนเคย หลังจากเหตุการณ์วันนั้นก็ทำให้ความสัมพันธ์เปลี่ยนไป จากที่เคยคุยกันดีๆ ปรึกษากันได้ช่วยกันแนะนำ กลายเป็นใส่อารมณ์กัน หลายๆครั้งเราก็เสียใจกับคำพูดเขาด้วย เวลาเรามีปัญหาที่เกิดจากการทำอะไรโดยใช้อารมณ์แม้แต่เป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆ เขาก็จะว่าเราตำหนิเราตลอด ช่วงแรกๆเราก็ยอมให้เขาว่าแล้วพยายามที่จะปรับเพื่อความสัมพันธ์เช่นเรื่องคำพูด เขาชอบว่าเราว่าเราพูดไม่คิดแต่บางครั้งเราก็มั่นใจว่าคิดแล้วและคิดดีมากๆแล้วถึงจะเปิดเผยแต่ผลลัพธ์มันออกมาไม่ดีก็เลยกลายเป็นเราทำอะไรไม่คิดก่อนทำเขาก็จะตำหนิเรา พอนานๆเหมือนเขาเริ่มไม่พอใจทุกอย่างที่เป็นนิสัยของเรา ทะเลาะกันกันแทบทุกวันใช้คำพูดแรงๆแต่ไม่หยาบคายนะ เราพยายามเข้าใจเขาโดยที่บางครั้งเราก็เก็บคำพูดของเขามาตำหนิตัวเองด้วย ซึ่งมันแย่มากๆ หลังๆเราเริ่มเหนื่อยที่จะต้องยอมเขาวันนึงเราเลยพูดความรู้สึกที่เราเก็บไว้ไม่เคยพูดมาตลอดว่าเรารู้สึกแย่แค่ไหนเวลาเราเขาตำหนิเราหรือไม่ค่อยฟังเหตุผลของเราหรือก็อาจจะฟังแต่แค่มันอาจจะดูไม่สมเหตุสมผลสำหรับเขา แต่พอเราพูดออกไปตรงๆจากอารมณ์ที่ทนไม่ไหวมันก็ทำร้ายความรู้สึกเขามากๆ หลังจากวันนั้นที่เราพูดแรงๆไปเราก็รู้สึกผิดมากๆแต่นั้นยิ่งทำให้เขาต่อว่าเราหนักกว่าเดิมเหมือนมีอคติกับเราไปแล้ว เรารู้สึกเหนื่อยมากๆที่จะต้องเถียงเขา แต่เราเองก็ไม่อยากยอม บางครั้งเราคิดว่าทำไมเขาถึงไม่ยอมเราบ้าง แต่ยิ่งเราไม่ยอมเราก็ยิ่งเป็นคนผิด และเวลาที่เราอารมณ์ขีดสุดก็พูดแบบไม่คิดเลย พูดทุกอย่างที่ทำให้เขารู้สึกแบบที่เราโดน แต่พอเราอารมณ์เย็นลงก็กลับมารู้สึกแย่ที่ทำแบบนั้น เราเองก็รู้ว่าเราแย่ แต่ทุกครั้งที่เราทะเลาะกับเขาเหมือนเราดูแย่มากขึ้นไปอีก เราอยากออกมามากๆแต่ติดตรงที่สนิทกันและผูกพันกันมากๆอีกอย่างเขาเป็นคนที่ไม่ค่อยสนิทกับใครด้วย เราเองก็ไม่ค่อยคุยกับใครทุกๆวัน เคยลองห่างแล้วแต่ก็ตัดไม่ขาดเพราะสนิทกันและคุยกันทุกวัน คอยเล่าชีวิตประจำวัน พอไม่ได้คุยกันเหมือนขาดอะไรไป อยากรู้ว่ามีใครเคยเจออะไรแบบนี้มั้ย แล้วจัดการกับตรงนี้ยังไงบ้าง มันอาจจะค่อนข้าง Toxic นิดนึง แต่เราเองก็แย่พอๆกัน อยากรู้ว่าคนที่มีไทป์เดียวกันมีวิธีแก้หรือต้องทำยังไง