จากกระทู้ที่แล้วที่แม่เราเป็นโรค stroke ตอนนี้หมอให้กลับบ้านได้สองวันแล้ว แม่เหมือนปกติเกือบทุกอย่าง ยกเว้นการพูดและบางทีก็เหมือนเหม่อลอย บางทีตัวอยู่กับเราแต่ใจไปไหนไม่รู้ เราสงสารเขามากเลย เมื่อก่อนสนิทกับแม่มาก เราเป็นลูกคนเดียว แม่เป็นที่พึ่งให้เราเสมอ ตอนนี้เราเหมือนไม่เหลือใครเลย
พ่อเรายังอยู่ แต่ก็แก่มากแล้ว เป็นคนไม่ค่อยพูด สันโดษ เครียดง่าย เราเลยปรึกษาอะไรมากไม่ได้
โชคดีที่ตอนนี้เราก็ไม่ได้ทำงาน ได้ดูแลพ่อแม่เต็มเวลา แต่เราไม่มีเงินเดือน ต้องใช้เงินพ่อแม่ อยากรู้ว่ามีใครรู้สึกโดดเดี่ยวในชีวิตเหมือนเราบ้างไหม บางครั้งก็คิดว่าถ้าไม่มีพ่อแม่ก็ไม่มีเหตุผลให้มีชีวิตอยู่ต่อ
ทำใจยากจังแม่ไม่เหมือนเดิม
พ่อเรายังอยู่ แต่ก็แก่มากแล้ว เป็นคนไม่ค่อยพูด สันโดษ เครียดง่าย เราเลยปรึกษาอะไรมากไม่ได้
โชคดีที่ตอนนี้เราก็ไม่ได้ทำงาน ได้ดูแลพ่อแม่เต็มเวลา แต่เราไม่มีเงินเดือน ต้องใช้เงินพ่อแม่ อยากรู้ว่ามีใครรู้สึกโดดเดี่ยวในชีวิตเหมือนเราบ้างไหม บางครั้งก็คิดว่าถ้าไม่มีพ่อแม่ก็ไม่มีเหตุผลให้มีชีวิตอยู่ต่อ