เกริ่นก่อนว่าเรามีครอบครัวเเล้วนะคะ เรามีความรู้สึกที่มันอธิบายยากกับคนคนนึง
อาจจะเรียกว่าคนในใจแบบภาษาวันรุ่นเลย เรารู้จักคนนี้มาตั้งเเต่ม.ต้น ค่ะ
เราเข้าเรัยนม.ต้น เเล้วเขาเป็นรุ่นพี่อีกชั้นนึง ตอนนั้นเราไม่ได้มีความรู้สึกรักแรกแต่อย่างใด
เพื่อนสนิทของเราชอบเขามาก แบบ คลั่งรักเลยว่าได้ เเต่พี่คนนั้นเขาดันมาชอบเราค่ะ
แต่เราปฏิเสธหปตั้งเเต่ตอนนั้น เราทั้งสองเลยเป็นพี่น้องกันปกติมาตลอด ไม่ได้มีอะไรพิเศษเลย
จนเข้าเรียนม.ปลาย เราดันมาติดที่เดียวกับพี่คนนั้น ตอนนั้นเราเริ่มรู้สึกพิเศษในใจค่ะ เห็นหน้าเขาเเล้วกระวนกระวายทำอะไรไม่ถูก
แต่เราไม่เคยคุยกับเขาเลยตั้งเเต่จบมอปลาย...
...แต่เรียนไปได้ไม่เท่าไหร่ พี่เขาก็ย้ายออกไปเรียนสายอาชีพ ตอนนั้นเราก็เฉยๆนะ เหมือนต่างคนต่างมีเเฟน
แต่เรายังติดตามพี่เขาตามโซเชี่ยลอยู่ (ตรงนี้ขอบอกก่อนนะคะว่าเรากับเพื่อนสนิทเลิกคบกันเเล้ว ด้วยเหตุผลบางอย่าง)
เราคบกับเเฟนมาได้ซักปี2ปี เราก็เลิกกับเเฟนค่ะ เเล้วพี่เขาก็กลับมาหาเราอีกครั้งในฐานะ `คนคุย'
..ซึ่งมันตลกมากค่ะ ตอนนั้นเราก็รู้สึกดีนะ แต่ไม่ได้มากมายอะไร เราเลยคุยกับเค้าได้แคา 1 วันเท่านั้นค่ะ
5555555 เราบอกพี่เค้าไปว่า ขอกลับไปหาแฟนเก่านะ ซึ่งพี่เค้าก็โอเค
เราคบกับแฟนซึ่งคือแฟนเก่าตอนนั้น มาจนถึงปัจจุบันเลยค่ะ เรียกได้ว่ารักกันดี (6ปี)
จนเรามีครอบครัว มีบ้าน มีหน้าที่การงาน เติบโตมาอยู่ในช่วงวัยอีกวัยนึงเเล้ว
เราติดตามพี่เค้ามาตลอด ซึ่งเค้าก็เหมือนกันค่ะ เเต่ไม่คุยกันเลย
...ยกเว้นวันเกิด เราทั้งสองต่างคนต่างมาอวยพรให้กันทุกปี เพราะเกิดเดือนเดียวกัน เเละห่างกันไม่กี่วันค่ะ
ในเเชทสนมนาของเราจะมีเเค่คำว่า แฮปปี้เบิดเดย์นะ.... แค่นั่นเลย เเต่มันทำให้เราใจฟูมาก
เราเก็บเค้าใว้ในใจตลอด ไม่ได้ชอบ ไม่ได้รู้สึกรัก แต่มันจะต้องนึกถึงพี่เค้าตลอดเลยค่ะ
ไม่ว่าจะฟังเพลง หรือทำอะไร มักจะมีเค้าอยู่ด้วยตลอด
บางทีเราก็รู้สึกผิดกับแฟน ว่าทำไมเราถึงเป็นคนแบบนี้ เเต่เรายืนยันค่ะ ว่าเราไม่ได้ชอบหรือรักเค้าเลย
เเต่เป็นความรู้สึกอะไรไม่รู้เลยค่ะ แบบไม่รู้เลยว่าทำไมถึงรู้สึกแบบนี้
รู้เเค่ว่า อยากติดตามชีวิตเค้าไปแบบนี้ตลอด อยากเห็นเค้าว่าตอนนี้เป็นยังไง ทำงานอะไร ขอแค่ได้รู้เฉยๆ
หรือเราอาจจะชอบเค้าก็ไม่รู้ แต่ด้วยสถานะของเรา เราถึงทำได้เเค่คิดถึงเค้า
วันไหนที่เราหมดกำลังใจ ขอแค่ฟังเพลงเเล้วนึกถึงเขา ก็คือสบายใจเเล้ว
มีใครเป็นเหมือนเราบ้างมั้ยคะ เราต้องเรียกเจ้าความรู้สึกนี่ยังไงหรอ..
คนเราจะเก็บคนคนนึงไว้ในใจได้นานแค่ไหน..
อาจจะเรียกว่าคนในใจแบบภาษาวันรุ่นเลย เรารู้จักคนนี้มาตั้งเเต่ม.ต้น ค่ะ
เราเข้าเรัยนม.ต้น เเล้วเขาเป็นรุ่นพี่อีกชั้นนึง ตอนนั้นเราไม่ได้มีความรู้สึกรักแรกแต่อย่างใด
เพื่อนสนิทของเราชอบเขามาก แบบ คลั่งรักเลยว่าได้ เเต่พี่คนนั้นเขาดันมาชอบเราค่ะ
แต่เราปฏิเสธหปตั้งเเต่ตอนนั้น เราทั้งสองเลยเป็นพี่น้องกันปกติมาตลอด ไม่ได้มีอะไรพิเศษเลย
จนเข้าเรียนม.ปลาย เราดันมาติดที่เดียวกับพี่คนนั้น ตอนนั้นเราเริ่มรู้สึกพิเศษในใจค่ะ เห็นหน้าเขาเเล้วกระวนกระวายทำอะไรไม่ถูก
แต่เราไม่เคยคุยกับเขาเลยตั้งเเต่จบมอปลาย...
...แต่เรียนไปได้ไม่เท่าไหร่ พี่เขาก็ย้ายออกไปเรียนสายอาชีพ ตอนนั้นเราก็เฉยๆนะ เหมือนต่างคนต่างมีเเฟน
แต่เรายังติดตามพี่เขาตามโซเชี่ยลอยู่ (ตรงนี้ขอบอกก่อนนะคะว่าเรากับเพื่อนสนิทเลิกคบกันเเล้ว ด้วยเหตุผลบางอย่าง)
เราคบกับเเฟนมาได้ซักปี2ปี เราก็เลิกกับเเฟนค่ะ เเล้วพี่เขาก็กลับมาหาเราอีกครั้งในฐานะ `คนคุย'
..ซึ่งมันตลกมากค่ะ ตอนนั้นเราก็รู้สึกดีนะ แต่ไม่ได้มากมายอะไร เราเลยคุยกับเค้าได้แคา 1 วันเท่านั้นค่ะ
5555555 เราบอกพี่เค้าไปว่า ขอกลับไปหาแฟนเก่านะ ซึ่งพี่เค้าก็โอเค
เราคบกับแฟนซึ่งคือแฟนเก่าตอนนั้น มาจนถึงปัจจุบันเลยค่ะ เรียกได้ว่ารักกันดี (6ปี)
จนเรามีครอบครัว มีบ้าน มีหน้าที่การงาน เติบโตมาอยู่ในช่วงวัยอีกวัยนึงเเล้ว
เราติดตามพี่เค้ามาตลอด ซึ่งเค้าก็เหมือนกันค่ะ เเต่ไม่คุยกันเลย
...ยกเว้นวันเกิด เราทั้งสองต่างคนต่างมาอวยพรให้กันทุกปี เพราะเกิดเดือนเดียวกัน เเละห่างกันไม่กี่วันค่ะ
ในเเชทสนมนาของเราจะมีเเค่คำว่า แฮปปี้เบิดเดย์นะ.... แค่นั่นเลย เเต่มันทำให้เราใจฟูมาก
เราเก็บเค้าใว้ในใจตลอด ไม่ได้ชอบ ไม่ได้รู้สึกรัก แต่มันจะต้องนึกถึงพี่เค้าตลอดเลยค่ะ
ไม่ว่าจะฟังเพลง หรือทำอะไร มักจะมีเค้าอยู่ด้วยตลอด
บางทีเราก็รู้สึกผิดกับแฟน ว่าทำไมเราถึงเป็นคนแบบนี้ เเต่เรายืนยันค่ะ ว่าเราไม่ได้ชอบหรือรักเค้าเลย
เเต่เป็นความรู้สึกอะไรไม่รู้เลยค่ะ แบบไม่รู้เลยว่าทำไมถึงรู้สึกแบบนี้
รู้เเค่ว่า อยากติดตามชีวิตเค้าไปแบบนี้ตลอด อยากเห็นเค้าว่าตอนนี้เป็นยังไง ทำงานอะไร ขอแค่ได้รู้เฉยๆ
หรือเราอาจจะชอบเค้าก็ไม่รู้ แต่ด้วยสถานะของเรา เราถึงทำได้เเค่คิดถึงเค้า
วันไหนที่เราหมดกำลังใจ ขอแค่ฟังเพลงเเล้วนึกถึงเขา ก็คือสบายใจเเล้ว
มีใครเป็นเหมือนเราบ้างมั้ยคะ เราต้องเรียกเจ้าความรู้สึกนี่ยังไงหรอ..